Ο Γκάρι Νέβιλ φόρεσε για 20 χρόνια τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, της μοναδικής ομάδας της καριέρας του. Ο 36χρονος δεξιός μπακ ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση τον περασμένο Φεβρουάριο, ενώ την Τρίτη (24/5) οι “κόκκινοι διάβολοι” τον αποχαιρέτισαν και επίσημα με το φιλικό παιχνίδι κόντρα στη Γιουβέντους. Ο Νέβιλ έσμιξε για τελευταία φορά εντός αγωνιστικού χώρου με τον αδερφό του, Φιλ, τον Μπέκαμ, τον Μπατ, τον Σκόουλς και τον Γκιγκς σε μια παράσταση της “γενιά του ’92” αποκλειστικά προγραμματισμένη για εκείνον.
Γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου του 1975 στο Μπέρι της ευρύτερης περιοχής του Μάντσεστερ και δεν φόρεσε ποτέ άλλη φανέλα πέραν αυτής της Γιουνάιτεντ, εκτός από αυτή της εθνικής ομάδας της Αγγλίας, την οποία υπηρέτησε από το 1995 μέχρι το 2007 με 85 συνολικά συμμετοχές. Είναι ο δεξιός μπακ με τα περισσότερα παιχνίδια για τα “λιοντάρια”, ρεκόρ που “έσπασε” το 2002 κόντρα στην Ιταλία με την 51η εμφάνισή του.
Στη Μάντσεστερ “κατατάχθηκε” το 1991 ως νεαρός και από το 1992 άρχισε να μετράει παρουσίες με την πρώτη ομάδα. Σταμάτησε στις… 602 σε όλες τις διοργανώσεις, ενώ χρίστηκε σκόρερ 7 φορές. Η θητεία του στο “Ολντ Τράφορντ” συνέπεσε με την καλύτερη περίοδο στην ιστορία της Γιουνάιτεντ, με τον Νέβιλ να πανηγυρίζει σαν ενεργός παίκτης της πρώτης ομάδας την κατάκτηση οκτώ πρωταθλημάτων, τριών κυπέλλων, ενός Λιγκ Καπ, δύο Champions League, ενός διηπειρωτικού και ενός παγκοσμίου κυπέλλου συλλόγων.
Πολλοί είναι ανώτεροι του Νέβιλ στον τομέα της τεχνικής κατάρτισης, ελάχιστοι είναι, όμως, αυτοί που μπορούν να συγκριθούν μαζί του στον τομέα της σταθερότητας, της δύναμης, του πείσματος και της ανιδιοτελούς παρουσίας όπου και όποτε τον χρειάστηκε η ομάδα. “Πιστός στρατιώτης” της Μάντσεστερ, ο βετεράνος πλέον Άγγλος άσος πήρε τη μεγάλη απόφαση να “αποσυρθεί”, αφού είχε χάσει τη θέση του βασικού κι ενώ δεν μπορούσε πια να προσφέρει στο βαθμό που ήθελε.
“Όταν προσφέρεις είναι καλά. Όταν όμως είσαι… επιβάτης κάτι δεν πάει καλά. Εγώ δεν ήθελα να είμαι επιβάτης”, είπε χαρακτηριστικά ο ίδιος τη μέρα που ανακοίνωσε την αποχώρησή του και συμπλήρωσε: “Μετά το παιχνίδι με τη Γουέστ Μπρομ, την Πρωτοχρονιά, αισθάνθηκα ότι το τέλος είχε φτάσει λόγω της κριτικής που μου ασκήθηκε”.
Η ηγετική του φυσιογνωμία ξεχώρισε από το 1991, όταν στην πρώτη του χρονιά στον σύλλογο, οδήγησε την ομάδα των Νέων στην κατάκτηση του κυπέλλου, ενώ τον Σεπτέμβριο του 1992 αγωνίστηκε για πρώτη φορά με τη μεγάλη ομάδα στο ματς κόντρα στην Τορπέντο Μόσχας για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Το τελευταίο επίσημο παιχνίδι του με τη φανέλα των “κόκκινων διάβολων” ήταν αυτό της Πρωτοχρονιάς του 2011 με τη Γουέστ Μπρομ.
