Σίγουρος πως θα βγουν παίκτες από τις ακαδημίες της ΑΕΚ, εμφανίζεται ο Ντανιέλ Μπατίστα. Ο παλαίμαχος ποδοφαιριστής της Ένωσης αναφέρθηκε στη δουλειά που γίνεται στα Σπάτα, στον Μανόλο Χιμένεθ, καθώς επίσης και στην εφετινή πορεία της ΑΕΚ. Ο Μπατίστα μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό “Ρέθυμνο Σπορ Fm”.
Γεια σου Ντάνιελ. Βρέθηκες ξανά στην Σοχώρα έπειτα από 19 χρόνια σ’ ένα αλλαγμένο χώρο. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε και έδωσε βροντερό παρόν στο γήπεδο.. «Ναι, όντως και εγώ εδικά, έχω πολύ καλή σχέση με τον κόσμο. Όταν πρωτοήρθα, το γήπεδο ήταν ξερό (με την ΕΑΡ 1-1). Θυμάμαι ότι μάζευε πολύ κόσμο. Ήταν λογικό τότε, γιατί ήμασταν και καλή ομάδα».
Με τους παλαίμαχους, δεν σκόραρες προχθές, γιατί; «Πρώτα απ’ όλα, το ματς, ήταν για καλό σκοπό. Ναι, δεν σκόραρα καθώς είχα ένα πρόβλημα στο δάκτυλο του ποδιού μου. Εντάξει όμως κάναμε ό,τι μπορούσαμε».
Μέχρι και πριν από κάποια χρόνια, ερχόσουν αρκετά συχνά την πόλη μας. Μας ξέχασες. Γιατί συμβαίνει αυτό; (Γελάει) «Το Ρέθυμνο είναι πανέμορφο, έχει όμορφες παραλίες, είναι όμορφη πόλη γενικότερα. Παλιά ερχόμουν πιο συχνά. Τώρα όμως η δουλειά, δεν μπορεί να περιμένει».
Τώρα βρίσκεσαι στις ακαδημίες της ΑΕΚ. Πως είναι τα πράγματα εκεί; «Συνεργάζομαι με τον Τάσο Στασινόπουλο που είναι πολλά χρόνια στην ΑΕΚ και τον Στέλιο τον Μπίζο που είναι ο γυμναστής. Είναι επίσης ο Χριστόφορος ο Κόλα που είναι ο τεχνικός διευθυντής. Υπάρχει και ο Μανώλης ο Παπαδόπουλος που έχει ένα άλλο τμήμα και πιστεύω ότι τα πάμε καλά στο Καπανδρίτι».
Ντάνιελ, γιατί χρειάστηκε τόσος πολύς χρόνος για να βγουν παίκτες από την Ακαδημίες; «Αυτό, δεν το γνωρίζω. Πιο παλιά ήταν ο Τόνι Σαβέφσκι και ο Χριστόφορος Κόλα. Δεν γνωρίζω το λόγο. Προφανώς έγινε κακή αξιολόγηση ποδοσφαιριστών. Συνήθως οι προπονητές της α’ ομάδας δεν δέχονται να συμμετέχουν παιδιά από την β΄ ομάδα. Τα τελευταία χρόνια, έχει αλλάξει η κατάσταση ιδίως στην ΑΕΚ. Παπασταθόπουλος, Πλιάτσικας, Γκέντζογλου, Μανωλάς Παυλης, Αραμπατζής κλπ είναι μερικά από τα παιδιά που βγήκαν από την ΑΕΚ».
Στα πλει οφ, είδαμε και τον Κλωναρίδη να παίζει κατά του Παναθηναϊκού. «Ο Κλωναρίδης δουλεύει μαζί μου. Εγώ έκανα την σύσταση στον προπονητή να τον εμπιστευθεί. Πιστεύω ότι είναι καλός παίκτης και έγκειται στην ψυχολογία του πως θα εξελιχθεί μέσα στον χρόνο. Πολλοί παίκτες έχουν τις δυνατότητες, όμως όταν πάνε στις α’ ομάδες, η αλλαγή, τούς βγάζει διάφορα καλά ή άσχημα αποτελέσματα πάνω τους. Ο Μανόλο (Χιμένεθ), δίνει βάση στα νέα παιδιά. Ο ίδιος είχε έρθει σε κάποιες προπονήσεις δίχως να του πω εγώ να μας επισκεφθεί. Με ρώτησε για κάποιους παίκτες και φυσικά τους σύστησα συγκεκριμένα παιδιά που δείχνουν να είναι λίγο πιο μπροστά από τα υπόλοιπα. Το θέμα είναι ότι κάποια παιδιά είναι μικρά ακόμη ηλικιακά και θα πρέπει ο κόσμος να περιμένει 3-4 χρόνια. Η ΑΕΚ, μπορεί να υπολογίζει σ’ αυτά τα παιδιά, έπειτα απ’ αυτό το διάστημα να σταθούν στην α’ ομάδα. Υπάρχει ένα έγχρωμο παιδί ονόματι Ντούμπρεκ από την Κεντρική Αφρική, ωστόσο βρίσκεται πολλά χρόνια στην Ελλάδα και ενδέχεται να πάρει την ελληνική υποκοότητα. Υπάρχει και ο Στέργιος κι άλλα παιδιά που αν η ΑΕΚ τα προσέχει και μπορεί να έχει όφελος. Ο Μανόλο, πιστεύω ότι δίνει την βάση που πρέπει».
Τα πράγματα έχουν αλλάξει πλέον. Οι σύλλογοι, θα πρέπει και πάλι να επενδύσουν σε γηγενείς ποδοσφαιριστές. Οι εντολές της ΟΥΕΦΑ είναι ξεκάθαρες. «Τα πράγματα ζορίζουν πολύ οικονομικά και οι ομάδες θα πρέπει να βοηθήσουν τα παιδιά τους για να βοηθηθούν κι αυτές. Όλοι ψάχνουν τρόπο να έχει έσοδα ο σύλλογος. Βλέπετε τώρα τι γίνεται με τους supporters».
Πως βλέπεις αυτή την προσπάθεια των supporters; «Κοιτάξτε, είμαι απ’ αυτούς που θα βάλουν το χέρι στην τσέπη για να αγοράσουν μετοχές με σκοπό να βοηθηθεί η ΑΕΚ. Μετά από το 2004 και την διοίκηση Νικολαϊδη, υπάρχει μεγάλη καχυποψία. Δεν εμπιστεύεται κανείς κανέναν γιατί έχουν δοθεί τόσα πολλά λεφτά και ουδείς γνωρίζει τι έγιναν , που πήγαν. Εγώ είμαι υποστηρικτής το να τοποθετηθεί ένα από τα μεγάλα, αγαπητά ονόματα στην προεδρία όπως ο Στέλιος Μανωλάς, ο Μίμης Παπαϊωάννου, ο Θωμάς Μαύρος κ.α..».
Με δεδομένο ότι ο σύλλογος πρέπει να κάνει προσεκτικές κινήσεις δίχως μεγάλες μεταγραφές αεροδρομίου. Πως σου φαίνονται οι επιλογές των Κοντοέ, Μπουγαϊδη αλλά και των άλλων ονομάτων που ακούγονται ότι θα έρθουν στα Σπάτα όπως Ανάκογλου, Γεωργιάδης κ.α.; «Στην Ελλάδα, υπάρχουν νεαροί ποδοσφαιριστές που μπορούν να προσφέρουν και να είναι καλοί στην ΑΕΚ και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το θέμα όμως είναι, τα παιδιά που θα έρθουν, να συνειδητοποιήσουν ότι οι υποχρεώσεις τους μεγαλώνουν. Να έρθουν με την προοπτική να αγωνιστούν άμεσα. Να βοηθηθούν από τον σύλλογο αλλά να βοηθηθεί και η ΑΕΚ γιατί πρέπει να πρωταγωνιστεί. Αυτό μπορεί να λειτουργήσει μπούμερανγκ σ’ έναν ποδοσφαιριστή που θα πιστέψει ότι πήρε μεταγραφή σε μια ομάδα όπως η ΑΕΚ κι όλα τέλειωσαν γι’ αυτόν».
Πίσω στην ποδοσφαιρική σου καριέρα τώρα. Ποιά είναι η καλύτερη και ποια η χειρότερή σου στιγμή. «Όταν έφυγα από την ΑΕΚ έγινε με άσχημο τρόπο. Εγώ, είχα συμφωνήσει με τον κ. Γενεράκη (τότε πρόεδρο της ΑΕΚ) να παραμείνω, όμως στη συνέχεια, διαπίστωσα ότι με αμφισβήτησαν και δεν μου πρόσφεραν αυτά που εγώ θεωρούσα ότι δικαιούμαι τη στιγμή που έρχονταν άλλοι κι έπαιρναν καλά χρήματα. Καλύτερη στιγμή για μένα, ήταν όταν γύρισα την ΑΕΚ. Τότε ήμουν πολύ χαρούμενος και δημιουργήσαμε την ομάδα που ξέρει όλος ο κόσμος. Είχαμε ένα κλίμα ευχάριστο. Με Μανωλά, με Κασάπη, Μπορμπόκη, Κετσπάγια, Σαραβάκο, Σαβέφσκι, Κωστή, Δημητριάδη, Τσιάρτα, Μαλαδένη. ποιόν να πρωτοθυμηθώ;. Τότε θεωρώ ότι έπρεπε να πάρουμε το πρωτάθλημα. Το είχε κατακτήσει ο Παναθηναϊκός αλλά εμείς είμαστε η καλύτερη ομάδα. Ξέρετε πως λειτουργούν τα πράγματα πολλές φορές στην Ελλάδα. Τότε, είχα στεναχωρηθεί αφάνταστα γιατί ο τίτλος, κρίθηκε από ένα μεταξύ μας παιγνίδι στο ΟΑΚΑ όπου χάσαμε 1-0 με το γκολ κεφαλιά του Μπορέλι σ’ ένα πολύ νευρικό παιγνίδι. Φταίγαμε και ‘μεις γιατί δεν είμαστε όσο ομαδικοί θέλαμε. Θυμάμαι ακόμη τον Τσιάρτα να μην με βλέπει όταν βρισκόμουν σε πλεονεκτική θέση».
Ποιος ήταν ο λόγος που έφυγες από τον Ολυμπιακό; «Χμ, ο Τάις Λίμπρεχτς! Στον Ολυμπιακό, δεν μου συμπεριφέρθηκαν καλά. Ήταν πολύ δύσκολες εποχές. Εγώ δεν είχα κανένα πρόβλημα με τον κόσμο, άλλωστε θεωρώ ότι ήμουν αρκετά καλός και δεν άφηνα την ψυχολογία μου να με ρίξει. Απλά το κλίμα ήταν πολύ βαρύ, οι παίκτες δεν μιλούσαν μεταξύ τους και υπήρχε ζήλια στα αποδυτήρια. Η μπάλα δεν παιζόταν όπως έπρεπε μολονότι είχαμε καλούς παίκτες. Ήταν όμως και θέμα προπονητή. Στη συνέχεια, ήρθαν παίκτες που τους δόθηκε γη και ύδωρ και κάπου εκεί ένιωσα ότι αδικούμαι. Εντάξει αυτά συμβαίνουν, ωστόσο εγώ θεωρούσα ότι μπορούσα να προσφέρω. Όχι όμως έτσι.».