Ένα απο τα πιο σημαντικά έργα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν οι Σκηνές από ένα γάμο ανεβαίνουν στο θέατρο Σημείο στις 4 Μαΐου σε σκηνοθεσία Νίκου Διαμαντή. Ο ιδρυτής του θεάτρου και καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά μας μιλάει για τη σημασία της αγάπης και της αλλαγής στη ζωή και για τα σημεία αναφοράς στη δική του ζωή.
Ας υποθέσουμε ότι ένα νέο ζευγάρι ετοιμάζεται να παντρευτεί και δει την παράσταση (ή έχει δει την ταινία) πιστεύετε οτι θα το ξανασκεφθεί;
Όχι. Νομίζω οτι η ταινία, αλλά κυρίως η παράσταση- είναι πέραν των πρόσκαιρων ρήξεων ανάμεσα σ ένα ζευγάρι. Μιλάει για τον τρόπο που δυο πρόσωπα συμβαδίζουν στη ζωή μαζί. Στην πραγματικότητα μιλάει για την έννοια της αγάπης ανάμεσα στα δύο πρόσωπα. Πιστεύω ότι κανείς δεν έχει να σκεφθεί τίποτα αν πρόκειται να παντρευτεί η να μη παντρευτεί. Όλα αυτά τα σχήματα και τα μοντέλα-ο γάμος, η σχέση, η ελεύθερη συμβίωση- όποιο κι αν χρησιμοποιείται οι άνθρωποι είναι μαζί αν υπάρχει λόγος ισχυρός. Ο ισχυρός λόγος είναι η αγάπη. Οι Σκηνές από ένα γάμο στην πραγματικότητα είναι ένα δοκίμιο πάνω στη δυσκολία της συνύπαρξης αλλά και στον τρόπο που δημιουργείται η συγκολητική ουσία των ανθρώπων, η αγάπη. Πρέπει να πολεμήσει πάρα πολύ ένα ζευγάρι για την αγάπη. Πρέπει να ξεπεράσει προβλήματα πολλών ειδών και να χτίσει μια πορεία ζωής. Το έργο είναι ένα χειρουργείο ψυχής. Μια ψυχανάλυση ανάμεσα σε δύο πρόσωπα που ξεριζώνουν την καρδιά τους και και ξεριζώνει ο ένας την καρδιά του άλλου.
Η ιστορία του έργου υποστηρίζει το ανέφικτο της συμπόρευσης ενός ζευγαριού και καταλήγει να υπερασπιστεί την αντοχή της αγάπης. Μοιάζει κάπως αντιφατικό.
Το έργο είναι βαθύτατα αντιφατικό, επιπόλαιο, ανεύθυνο όπως και ο άνθρωπος. Όπως όλοι μας. Αποκτάμε ισχύ και σοβαρότητα όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα και παίρνουμε αποφάσεις. Ο άνθρωπος είναι βαθύτατα εγωιστικό πλάσμα. Είμαστε σε μια παιδική χαρά με ζαχαρωτά και νομίζουμε οτι θα μπορέσουμε να τη βγάλουμε καθαρή. Θέλω να πω οτι αυτά τα ζαχαρωτά, αυτός ο κήπος σιγά σιγά παραμερίζουν το εγώ μας. Το έργο καταλήγει οτι η αγάπη κάνει τους ανθρώπους να παραμερίζουν τον εγωισμό τους και να ζήσουν με βαθιά αγάπη. Όλους τους ανθρώπους μας κάνει σοφότερους η συμβίωση. Αυτό αποδεικνύουν τα άλλα σχήματα- είτε η μοναξιά είτε οι πολλές σχέσεις. Η μεγάλη απελπισία του ανθρώπου είναι η τεράστια ανάγκη του για αγάπη.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr