Ο Ματ Λοτζέσκι δηλώνει ευγνώμων για την ευκαιρία που του έδωσε ο Ολυμπιακός να αγωνιστεί στο υψηλότερο επίπεδο και απόλυτα ευχαριστημένος από τη μέχρι τώρα ζωή του στην Ελλάδα.
Ο 28χρονος φόργουορντ, ο οποίος μετακόμισε το περασμένο καλοκαίρι στον Πειραιά και έχει ξεχωρίσει μέχρι τώρα με τις εμφανίσεις του, παραχώρησε συνέντευξη στο «Βήμα».
Ορισμένα αποσπάσματα από τις δηλώσεις του:
– Όταν υπέγραψες στον Ολυμπιακό, άρχισαν αμέσως οι συζητήσεις σχετικά με το ύψος σου, την πραγματική θέση σου, το ποιον από τους προκατόχους σου αντικαθιστάς στο ρόστερ. Εσύ πώς θα όριζες την αγωνιστική ταυτότητα σου; Είσαι γκαρντ ή φόργουορντ;
«Και τα δύο. Φυσικά, όταν ο Σπανούλης βρίσκεται στο παρκέ, αυτός είναι ο βασικός πλέι μέικερ, επομένως εγώ πρέπει να κινούμαι χωρίς τη μπάλα. Ο κόουτς με χρησιμοποιεί σε διάφορες θέσεις, μου δίνει ελευθερία και εγώ προσπαθώ να τον δικαιώνω. Στο σύγχρονο μπάσκετ δεν υπάρχουν ξεκάθαρες θέσεις, τουλάχιστον όπως τις εννοούσαν παλαιότερα. Για αυτό ένας παίκτης είναι πραγματικά χρήσιμος, όταν έχει την δυνατότητα και την ευχέρεια, ώστε να μπορεί να συνεισφέρει σε αρκετά κομμάτια και σε τουλάχιστον δύο θέσεις. Θα έλεγα ότι είμαι τυχερός και ευγνώμων για την ευκαιρία που μου έδωσε ο κόουτς Μπαρτζώκας, ώστε δίπλα σε τόσους καλούς παίκτες να απολαύσω την πρώτη συμμετοχή μου στην Ευρωλίγκα και να προσπαθήσω να συνδράμω στην επίτευξη των στόχων του Ολυμπιακού».
– Μην το παρεξηγήσεις, αλλά μήπως ο τραυματισμός που σε άφησε εκτός εθνικής Βελγίου, άρα και Ευρωμπάσκετ έχει και θετικές προεκτάσεις;
«Το έχω σκεφθεί. Το Βέλγιο πήγε αρκετά καλά στο Ευρωμπάσκετ, κατακτώντας την ένατη θέση. Αν δεν είχα υποστεί τον τραυματισμό στον τετρακέφαλο θα είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ στο πρώτο Ευρωμπάσκετ της καριέρας μου και να προσφέρω στην εθνική ομάδα μιας χώρας στην οποία πραγματοποίησα τα πρώτα επαγγελματικά βήματα μου και αγωνίστηκα επί έξι χρόνια μετά την αποφοίτηση μου από το Κολέγιο της Χαβάης. Ίσως και να με βοήθησε η απουσία μου, γιατί είχα την ευκαιρία να έρθω νωρίτερα στην Ελλάδα, να βρω τον χρόνο που χρειαζόμουν για να αποθεραπευτώ και να αρχίσω να μαθαίνω τα κατατόπια, τους προπονητές μου, τους συμπαίκτες μου, τα μέλη του σταφ. Στη ζωή έχω μάθει να βλέπω τα θετικά μέσα από τις αντιξοότητες και ευελπιστώ ότι η απουσία από τα γήπεδα της Σλοβενίας θα έχει θετική επίδραση στη χρονιά μου με τον Ολυμπιακό».
– Αλήθεια, πώς περνάει ένας ξένος που έρχεται για να εργαστεί στη χώρα μας, μετατρέποντας έστω και το χόμπι του σε επάγγελμα; Είναι δύσκολη η προσαρμογή;
«Ειλικρινά, περνάω φανταστικά στη χώρα σας. Δεν έχω βρει ούτε ένα ψεγάδι. Μου αρέσουν τα πάντα. Η πόλη, ο σύλλογος, η υψηλού επιπέδου οργάνωση που αντίκρισα από την πρώτη ημέρα στον Ολυμπιακό. Το εργασιακό περιβάλλον είναι ιδανικό για κάθε αθλητή. Ειδικά για εμένα, που αγωνιζόμουν στο Βέλγιο, η πόρτα που μου ανοίγει ο Ολυμπιακός είναι ευλογία, αλλά επειδή γνωρίζω τον χαρακτήρα μου δεν πρόκειται να επαναπαυτώ ποτέ, επομένως θα συνεχίσω τη σκληρή δουλειά για να μπορέσω να είμαι σταθερά και συστηματικά χρήσιμος στους συμπαίκτες μου».