Ο Αλέξης Ντανατσίδης μερικές μόλις εβδομάδες μετά τον τραυματισμό του ανέβασε την ελληνική σημαία στον πιο ψηλό ιστό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Νέων που φιλοξενείται στην Λιουμπλιάνα. Υπό την καθοδήγηση του εθνικού προπονητή Νίκου Ηλιάδη, ο Αλέξης Ντανατσίδης, σημείωσε πέντε νίκες σε ισάριθμους αγώνες της κατηγορίας των -81 κιλών και πανηγύρισε την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. Αυτό είναι το πέμπτο σημαντικό μετάλλιο στην καριέρα του Έλληνα τζουντόκα, αφού παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει κατακτήσει δύο χρυσά σε Ευρωπαϊκό U17 (2008 Σεράγεβο) και U20 (2012 Πόρετς), ενώ έχει στην κατοχή του και δύο χάλκινα μετάλλια στο Παγκόσμιο U17 του 2009 (Βουδαπέστη) και στο Ευρωπαϊκό U17 της ίδιας χρονιάς (Κόπερ).
Ο Ντανατσίδης, ήταν ο πρωταγωνιστής του πέμπτου ελληνικού μεταλλίου σε παγκόσμιο πρωτάθλημα U21 (πρώην U20). Επτά χρόνια μετά το χρυσό του Ταριέλ Ζιντιρίδη, ο Ντανατσίδης έφτασε με σχετική ευκολία στον ημιτελικό των -81 κιλών σημειώνοντας τρεις νίκες σε ισάριθμους αγώνες. Επικράτησε κατά σειρά του Νοτιοκορεάτη Γιουγιόνγκ Λιμ, του Ιβάν Ντουάρτε από την Αργεντινή, καθώς και του Αζέρου Μαμανταλί Μεχντίγιεφ. Μετέτρεψε σε παράσταση για έναν ρόλο τον ημιτελικό με τον Γερμανό Ρόμπιν Γκούτσε, ενώ στον τελικό νίκησε και τον Ιάπωνα Κενία Κοχάρα (με Ippon μετά από Osaekomi-waza σε χρόνο 1:01), φτάνοντας έτσι στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. Πρόκειται για το δεύτερο μετάλλιο για την ελληνική αποστολή στη συγκεκριμένη διοργάνωση, μετά από το χάλκινο που πήρε χθες, στην κατηγορία των -73 κιλών, ο Ρομάν Μουστόπουλος.
Παράλληλα, εξαιρετική εμφάνιση που συνοδεύτηκε από την 5η θέση της κατηγορίας των -63 κιλών, πραγματοποίησε και η Ελισάβετ Τελτσίδου. Με τρεις νίκες σε πέντε αγώνες, έφτασε μια «ανάσα» από την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, ωστόσο η αγωνιστική της παρουσία κρίνεται άκρως ικανοποιητική. Όσον αφορά τον Τζιβάν Κελισιάν στα -90 κιλά, γνώρισε μία ήττα στον πρώτο αγώνα και αποκλείστηκε πρόωρα.
«Νιώθω πολύ χαρούμενος γι΄αυτόν τον μεγάλο άθλο», είπε μετά το θρίαμβο ο πρόεδρος της ΕΟΤ, Γιάννης Καφενταράκης, και συνέχισε: «Πρόκειται για μια τεράστια νίκη που μάλιστα επετεύχθη ενάντια σε έναν Ιάπωνα αθλητή. ‘Ολοι οι κόποι και η σκληρή προετοιμασία του Αλέξη δικαιώθηκαν και αποδείχτηκε ότι τίποτα δεν γίνεται χωρίς θυσίες και προγραμματισμό. Είναι ένας μεγάλος αθλητής με ψυχικά αποθέματα και με τεράστια θέληση που φάνηκαν σ΄όλους τους αγώνες που έδωσε και φυσικά στον τελικό. Παρά τον τραυματισμό του, αλλά και την ατυχία του στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα πριν από ένα μήνα, μπόρεσε και βρήκε το σθένος και με υπερπροσπάθεια δύο εβδομάδων ουσιαστικά, βρέθηκε στην κορυφή του κόσμου. Φυσκά, τα συγχαρητήρια ανήκουν σ΄αυτόν, αλλά και στον εθνικό προπονητή Νίκο Ηλιάδη, όπως και στο Δ.Σ. της ομοσπονδίας που βοηθούν με όλες τους τις δυνάμεις».
Από την πλευρά του ο Αλέξης Ντανατσίδης, πρόσθεσε: «Νιώθω τέλεια, δεν υπάρχουν λόγια-και πολύ μεγάλη υπερηφάνεια στην ανάκρουση του εθνικού μας ύμνου. ‘Ολα ήρθαν μέσα από πολύ σκληρή δουλειά και θυσίες, οι προπονητές μας ήταν πάντα δίπλα μας και χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα απολύτως, δεν θα μπορούσαμε να κατακτήσουμε μετάλλιο. Παρά τις δύσκολες οικονομικές καταστάσεις της χώρας και τη χαμηλή επιχορήγηση στην ομοσπονδία μας είχαμε ανθρώπους να μας στηρίξουν. Και περισσότερο απ΄όλους τον προπονητή μας, τον Νίκο Ηλιάδη, που έκανε τα πάντα για εμάς και έβαλε μάλιστα και χρήματα από την τσέπη του για να μπορέσουμε όλοι μας να κάνουμε προετοιμασία στο εξωτερικό. Τον ευχαριστώ πάρα πολύ, αλλά και όσους με στήριξαν και χάρηκαν για την επιτυχία μου. Πολλά οφείλω και στον Ηλία Ηλιάδη, τον μεγάλο αυτό αθλητή που κάνω προπονήσεις δίπλα του, που με συμβουλεύει και με διδάσκει μέσα απ΄την τεράστια εμπειρία του. Οι επιτυχίες όλων των συναθλητών μου αποδεικνύουν ότι γίνεται συστηματική δουλειά στην ομσπονδία και ότι υπάρχει σταθερότητα και μέλλον στο ελληνικό τζούντο».