Αποστολή: Κυριάκος Νταμαδάκης
Ο Ατρόμητος έχασε από την ΤΣΣΚΑ, αλλά τα δεδομένα δείχνουν ότι βρίσκεται στο σωστό δρόμο.

Αποστολή: Κυριάκος Νταμαδάκης
Ο Ατρόμητος έχασε από την ΤΣΣΚΑ, αλλά τα δεδομένα δείχνουν ότι βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Τα αποτελέσματα δεν μετράνε στα φιλικά. Αυτό που έχει σημασία είναι να βγάζουν οι παίκτες στο χορτάρι όσα τους ζητάει ο προπονητής. Και τα προσωπικά τους ξεχωριστά στοιχεία, φυσικά.
 
Στο «τεστ» της Τρίτης με την Κυπελλούχο Βουλγαρίας, οι «κυανόλευκοι» άρεσαν. Είχαν την κατοχή της μπάλας και δημιούργησαν πολλές ευκαιρίες. Δεν έδωσαν τη δυνατότητα στους αντιπάλους να απειλήσουν παρά μόνο ελάχιστες φορές, ενώ αντίθετα οι ίδιοι έφταναν με χαρακτηριστική ευκολία στα καρέ της ΤΣΣΚΑ.
 
Θετικό είναι και το στοιχείο ότι στην ανάπτυξη του παιχνιδιού συμμετείχαν ενεργά και οι αμυντικοί. Τα στόπερ κατέβαζαν την μπάλα μέχρι το χώρο της μεσαίας γραμμής, τα πλάγια μπακ επισκέπτονταν συχνά-πυκνά την αντίπαλη περιοχή, ενεργώντας όπως ακριβώς προστάζουν οι άγραφοι κανόνες του σύγχρονου ποδοσφαίρου.

Καλή αλληλοκάλυψη

Με τη σειρά τους, έντονη ανασταλτική παρουσία είχαν τόσο οι μέσοι, όσο και οι δύο παίκτες στα άκρα της επίθεσης. Η αμυντική λειτουργία μιας ομάδας εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη συμβολή των κεντρώων και την αλληλοκάλυψη. Όχι μόνο του αμυντικού χαφ, αλλά και των δύο παικτών που αγωνίζονται μπροστά του. Αν δε, καταφέρνουν να σταματήσουν τις επιθέσεις πριν αυτές καλά-καλά ξεκινήσουν και τα εξτρέμ, τότε τόσο το καλύτερο.
 
Καλό σημάδι είναι και ότι οι Περιστεριώτες έδειξαν πως μπορούν να παίξουν κι ένα διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού από αυτό που μας έχουν συνηθίσει. Δηλαδή, με βαθιές μπαλιές είτε από τους αμυντικούς, είτε από τους μέσους προς τις πτέρυγες. Σ’ αυτό βοήθησε και το αγωνιστικό στιλ των αντιπάλων, αλλά το πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για ένα στοιχείο που θα δούμε περισσότερο φέτος από τον Ατρόμητο, αφού ευνοείται από την παρουσία κάποιων συγκεκριμένων παικτών.
 
Ο χρόνος είναι δικός τους

Υπάρχουν, βέβαια και τα αρνητικά. Το ένα γκολ που δέχθηκε ο Ατρόμητος προήλθε από ατομικό λάθος, το δεύτερο από κακή συνεννόηση μεταξύ των παικτών στις πτέρυγες και του κεντρικούς αμυντικούς. Γενικότερα, το άγχος και οι βιαστικές επιλογές δεν απουσίασαν, αλλά ο χρόνος είναι ο καλύτερος «γιατρός» και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε φιλικό προετοιμασίας.
 
Πρέπει να αξιοποιηθεί σε μεγαλύτερο βαθμό ο κεντρικός επιθετικός, ενώ αυτό το στοιχείο συνδυάζεται και με τις αρκετές σέντρες που δεν έβρισκαν στόχο. Υπάρχει ανάγκη για ακόμη περισσότερη δουλειά στο τελείωμα των φάσεων, καθώς το γκολ δεν είναι μόνο θέμα του σέντερ φορ. Οι παίκτες που βγαίνουν «φάτσα» με το τέρμα είναι πολλοί (και αυτό είναι θετικό), αλλά δύσκολα καταφέρνουν να τελειώσουν με τον ιδανικό τρόπο την προσπάθειά τους.
 
Βελτίωση χρειάζεται τέλος και στα «στημένα». Είναι ένας τομέας που προσφέρει πολλά γκολ, ιδιαίτερα χρήσιμος, ειδικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Λίγες ομάδες έχουν τόσους και τέτοιους αριστεροπόδαρους, όσους ο Ατρόμητος (αλλά και άλλους καλούς εκτελεστές). Τα κόρνερ και τα φάουλ πρέπει να εκμεταλλεύονται στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό και αυτοί που τα αναλαμβάνουν να έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα πόδια τους.