Οι ποδοσφαιρικοί εμφύλιοι στα Κύπελλα Ευρώπης, είναι «προνόμιο»... ισπανικό.

Οι ποδοσφαιρικοί εμφύλιοι στα Κύπελλα Ευρώπης, είναι «προνόμιο»… ισπανικό. Με αφορμή τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, Ρεάλ Μαδρίτης – Ατλέτικο Μαδρίτης, το novasports.gr κάνει μια βόλτα στο παρελθόν και ανασύρει τις περιπτώσεις που ομάδες από την ίδια χώρα έπαιξαν για ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Το παιχνίδι του Σαββάτου στο «ντα Λουζ» της Λισαβόνας, είναι ο εμφύλιος Νο 17 στην ιστορία των ποδοσφαιρικών ευρωπαϊκών διοργανώσεων.

Από τις 16 που έχουν προκύψει μέχρι σήμερα, οι Ισπανοί έχουν τη μερίδα του λέοντος με έξι. Ακολουθούν οι Ιταλοί με έναν λιγότερο (5), ενώ Άγγλοι και Γερμανοί μετρούν δύο. Μία μόνο φορά… χωρίστηκε στα δύο η Πορτογαλία.

Οι 12 από αυτές τις μονομαχίες έχουν προκύψει στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, σε όλες τις εκφάνσεις του (Εκθέσεων, ΟΥΕΦΑ, Γιουρόπα Λιγκ), ενώ μόλις τέσσερις στο Τσάμπιονς Λιγκ. Απεναντίας, κανένας από τους 39 τελικούς του ξεχασμένου πια (άλλα όχι μειωμένης αξίας) Κυπέλλου Κυπελλούχων, δεν είχε εμφύλια σύρραξη!

Μάλιστα, παρά τους 16 τελικούς ομοεθνών, αυτός ανάμεσα στη Ρεάλ και στην Ατλέτικο, είναι ο πρώτος ανάμεσα σε ομάδες από την ίδια πόλη!

Πάμε να θυμηθούμε τους εμφυλίους ανά χώρα:

Ισπανία

Βαλένθια – Μπαρτσελόνα, 1962, Κύπελλο Εκθέσεων

Ο μόνος από τους τρεις εμφυλίους που έχει κερδίσει η Βαλένθια. Στη νεότευκτη τότε διοργάνωση (μόλις τέταρτη σεζόν), η Βαλένθια κατακτά την Κούπα σε διπλό τελικό απέναντι στη Μπαρτσελόνα. Το πρώτο ματς 6-2 στο «Λουί Κασανόβα» και ρεβάνς 1-1 στο «Καμπ Νου».

Σαραγόσα – Βαλένθια, 1964, Κύπελλο Εκθέσεων

Σε ένα διάλειμμα από τους διπλούς τελικούς του θεσμού, η Σαραγόσα θα πάρει το μοναδικό μέχρι σήμερα ευρωπαϊκό της τρόπαιο απέναντι στη Βαλένθια με 2-1. Πεδίο «μάχης», το ουδέτερο «Καμπ Νου».

Μπαρτσελόνα – Σαραγόσα, 1966, Κύπελλο Εκθέσεων

Η… συνήθεια του ισπανικού εμφυλίου καθιερώθηκε ανά δύο χρόνια στην τρίτη τη τάξει διασυλλογική διοργάνωση τότε, με το Μπαρτσελόνα – Σαραγόσα να είναι ο τελευταίος εμφύλιος που θα γνώριζε το Κύπελλο Εκθέσεων. Το 0-1 του «Καμπ Νου» δεν έφτασε στη Σαραγόσα στη ρεβάνς του «Λα Ρομαρέδα», με τη Μπάρτσα να παίρνει το Κύπελλο με 4-2 στην παράταση.

Ρεάλ Μαδρίτης – Βαλένθια, 2000, Τσάμπιονς Λιγκ

Ο τέταρτος ισπανικός εμφύλιος, άργησε 34 χρόνια. Η Ρεάλ των «γκαλάκτικος», θα ισοπεδώσει τη Βαλένθια του Κούπερ με 3-0 στο «Σταντ ντε Φρανς» του Σεντ Ντενί και θα σηκώσει το 8ο ευρωπαϊκό, στον μοναδικό εμφύλιο της «βασίλισσας» μέχρι σήμερα.

Σεβίλλη – Εσπανιόλ, 2007, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

Το δεύτερο από τα τρία Κύπελλα ΟΥΕΦΑ της Σεβίλλης, θα κατακτηθεί απέναντι σε αντίπαλο που οι Ανδαλουσιανοί γνώριζαν καλά. Στο «Χάμπντεν Παρκ» της Γλασκώβης, μετά το 1-1 της κανονικής διάρκειας και το 2-2 της παράτασης, η Σεβίλλη θα πάρει το τρόπαιο με 3-1 στα πέναλτι με τον Πάλοπ να δίνει ρεσιτάλ.

Ατλέτικο Μαδρίτης – Αθλέτικ Μπιλμπάο, 2012, Γιουρόπα Λιγκ

Ο πρώτος εμφύλιος της Ατλέτικο ήταν επιτυχημένος, αφού στην «Αρένα Νασιονάλα» στο Βουκουρέστι, θα σηκώσει το τρίτο της ευρωπαϊκό τρόπαιο. Θύμα της; Η Μπιλμπάο από τη χώρα των Βάσκων που θα ηττηθεί 3-0.

Ιταλία

Γιουβέντους – Φιορεντίνα, 1990, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

Η αρχή για τις ιταλικές ομάδες έγινε την περίοδο 1989/90, με τη Γιουβέντους να κατακτά το δεύτερο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ κόντρα στη Φιορεντίνα. Στο «Κομουνάλε» του Τορίνο η «Κυρία» πήρε τη νίκη με 3-1, με τη «λευκή» ισοπαλία (0-0) στο «Παρτένιο» του Αβελίνο να της δίνει το τρόπαιο.

Ίντερ – Ρόμα, 1991, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

Ήταν να μην αρχίσουν οι «ατζούρι», που έναν χρόνο μετά θα δουν και πάλι δύο δικές τους ομάδες στον τελικό της διοργάνωσης, με την Ίντερ να είναι αυτή που τελικά χαμογέλασε. Η Ρόμα προσπάθησε στη ρεβάνς της Ρώμης αλλά το 1-0 δεν έφτανε για να ανατρέψει το 2-0 του Μιλάνου, με τους «νερατζούρι» να παίρνουν τον τίτλο.

Πάρμα – Γιουβέντους, 1995, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

Ο δεύτερος ευρωπαϊκός τίτλος για την Πάρμα θα έρθει απέναντι στη Γιουβέντους. Οι «παρμένσι» παίρνουν νίκη με «καθαρό» σκορ (1-0) στο «Ένιο Ταρντίνι» και με το γκολ του Ντίνο Μπάτζιο στο «Σαν Σίρο» (1-1) φτάνουν στον τίτλο.

Ίντερ – Λάτσιο, 1998, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

Αναμφίβολα η δεκαετία του ’90 στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (αλλά και στα ευρωπαϊκά Κύπελλα εν γένει) είναι δεκαετία κυριαρχίας των ιταλικών ομάδων, κάτι που θα επιβεβαιωθεί και από τον εμφύλιο σε φόντο ατζούρο το 1998. Στον πρώτο μονό τελικό του θεσμού, η Ίντερ θα πάρει πανηγυρικά το τρόπαιο με 3-0 απέναντι στη Λάτσιο στο «Παρκ ντε Πρενς» του Παρισιού.

Μίλαν – Γιουβέντους, 2003, Τσάμπιονς Λιγκ

Ο μοναδικός μέχρι τώρα ιταλικός εμφύλιος στο Τσάμπιονς Λιγκ, ήταν αυτό που λέμε… ιταλικός! Χωρίς γκολ μετά από 120 λεπτά αγώνα, Μίλαν και Γιουβέντους θα λύσουν τις διαφορές τους στα πέναλτι με τον Σεβτσένκο να είναι αυτός που θα στείλει τελευταίος τη μπάλα στο πλεκτό, κάνοντας τους «ροσονέρι» να πανηγυρίζουν σε αγγλικό έδαφος («Ολντ Τράφορντ») το έκτο τους Κύπελλο Πρωταθλητριών.

Αγγλία

Τότεναμ – Γουλβς, 1972, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

Η πρώτη χρονιά που το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ πήρε τη σκυτάλη από το Κύπελλο Εκθέσεων, επεφύλασσε αγγλικό εμφύλιο, κάτι που μέχρι τότε δεν είχε ξανασυμβεί στα ευρωπαϊκά Κύπελλα. Το 2-1 της Τότεναμ στο «Μολινό» έδωσε σημαντικό προβάδισμα στους «σπερς» που έμειναν στο 1-1 με τη Γουλβς στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν» και κατάκτησαν τον δεύτερο ευρωπαϊκό τους τίτλο και πρώτο στη διοργάνωση.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Τσέλσι, 2008, Τσάμπιονς Λιγκ

Η τρίτη φορά που η Γιουνάιτεντ έφτανε στην κορυφή της Ευρώπης, έμελε να είναι απέναντι σε μία συμπατριώτισσα, την Τσέλσι. Το 1-1 της κανονικής διάρκειας και της παράτασης στο «Λουζνίκι» της Μόσχας, οδήγησε τις ομάδες στα πέναλτι, με τον Φαν ντερ Σαρ να «βγάζει» αυτό του Ανελκά και να στέλνει το Κύπελλο με τα μεγάλα «αυτιά» στο Μάντσεστερ.

Γερμανία

Άιντραχτ Φρανκφούρτης – Γκλάντμπαχ, 1980, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

Ο μοναδικός μέχρι σήμερα διεθνής τίτλος της Άιντραχτ, ήρθε απέναντι στη Γκλάντμπαχ σε διπλούς τελικούς. Η ομάδα της Φρανκφούρτης προηγήθηκε δύο φορές στο «Μπόκελμπεργκ Στάντιον» αλλά οι γηπεδούχοι πήραν τελικά τη νίκη με 3-2, ωστόσο στη ρεβάνς του «Βάλντσταντιον», το γκολ του Σάουμπ έφτανε στην Άιντραχτ για να πάρει την Κούπα.

Μπάγερν Μονάχου – Ντόρτμουντ, 2013, Τσάμπιονς Λιγκ

Το πέμπτο ευρωπαϊκό στέμμα της Μπάγερν κατακτήθηκε κόντρα στη μεγάλη της αντίπαλο (και) εντός συνόρων, τη Ντόρτμουντ. Ο τελικός του «Γουέμπλεϊ» κρίθηκε από ένα γκολ του Ρόμπεν στο 89′, με το 2-1 να «ποτίζει» το χορτάρι του λονδρέζικου σταδίου με βαυαρική μπίρα!

Πορτογαλία

Πόρτο – Μπράγκα, 2011, Γιουρόπα Λιγκ

Στο ξεπέταγμά του στα ευρωπαϊκά γήπεδα, ο Ρανταμέλ Φαλκάο ήταν ο άνθρωπος που έκρινε τον μοναδικό πορτογαλικό εμφύλιο μέχρι τώρα στα Κύπελλα Ευρώπης. Με γκολ του Κολομβιανού στο 44′, η Πόρτο πήρε το δεύτερο τρόπαιο στο θεσμό απέναντι στην πρωτοεμφανιζόμενη σε ευρωπαϊκό τελικό Μπράγκα στην «Αρένα» του Δουβλίνου.

Οι ευρωπαϊκοί εμφύλιοι ανά χώρα:

Ισπανία: 6
Ιταλία: 5
Αγγλία: 2
Γερμανία: 2
Πορτογαλία: 1

…και ανά ομάδα:

3: Γιουβέντους, Βαλένθια
2: Μπαρτσελόνα, Σαραγόσα, Ίντερ
1: Εσπανιόλ, Σεβίλλη, Τότεναμ, Γουλβς, Άιντραχτ Φρανκφούρτης, Γκλάντμπαχ, Μπάγερν Μονάχου, Ντόρτμουντ, Φιορεντίνα, Ρόμα, Πάρμα, Λάτσιο, Μίλαν, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Τσέλσι, Πόρτο, Μπράγκα, Ρεάλ Μαδρίτης, Αθλέτικ Μπιλμπάο, Ατλέτικο Μαδρίτης