Trial ’n’ error μέχρι να παγώσουν τα καζάνια του βελζεβούλη.
Ω Θεοί… Ω Θεοί. Στα πλαίσια του live streaming μας για το Trials Rising (το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ), λέγαμε μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι το να κάνεις με μια μηχανή που τρέχει 15 backflips και 15 frontlips, χωρίς κανένα λάθος, είναι δυσκολότερο από οποιοδήποτε Soulsborne παιχνίδι. Πού να ήξερα, ο έρμος, ότι το Razed θα ανέβαζε τον πήχη και θα με έβαζε να πιω το πικρό ποτήρι του απόλυτου νευρικού κλονισμού… Το Speedrunner-Platformer, δημιούργημα της Warpfish Games, που κυκλοφορεί για PC, PS4, Xbox One και Switch, είναι τόσο ασυγχώρητο που έχω βάσιμες υποψίες ότι τρέφεται από τη μιζέρια μας…
Εσείς τώρα μπορεί να φαντάζεστε ότι έχουμε κάποιον σκοτεινό τίτλο, που απαιτεί όλες σας τις ικανότητες… Αμ ούτε που του φαίνεται του αναθεματισμένου! Χρωματάκια, πολυγωνικά γραφικά και το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να τρέχετε προς τον τερματισμό! Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό; Πολύ…
Η ιστορία είναι απολύτως τυπική, σχεδόν μηδενική θα λέγαμε. Ο κακός developer (όχι δεν κράζω τη Warpfish Games, όντως ο villain της υπόθεσης είναι ένας developer…) θέλει να σας εξαφανίσει, και γι’ αυτό σας δένει στα πόδια ένα ζευγάρι ομιλούντα παπούτσια, που αν σταματήσετε να τρέχετε, ξεκινάνε την αντίστροφη μέτρηση προς την ανατίναξη! Οπότε εσείς πρέπει να έχετε το γκάζι πατημένο μέχρι το τέρμα, αξιοποιώντας και τα όποια abilities κάνετε unlock στην πορεία (άλμα, drift, stomp είναι μερικά). Τι κάνει το Razed τόσο ασυγχώρητο; Το γεγονός ότι απαιτεί από εσάς *τέλεια* αντανακλαστικά, άψογη μνήμη, απόλυτη συγκέντρωση και λίγη δόση τύχης για να αποφεύγετε τα άπειρα εμπόδια. Η παραμικρή αβλεψία μεταφράζεται σε επανεκκίνηση του level (συνολικά 60 levels, μοιρασμένα σε έξι worlds).
Checkpoints δεν υπάρχουν και θα περίμενε κανείς αυτό να ήταν μία από τις παρατηρήσεις μας. Δείτε όμως τι σατανικά σαδιστικό σχεδίασαν οι developers (οι κανονικοί, όχι ο villain): έχουν φτιάξει το τέλειο μέγεθος στα levels. Χωρίς checkpoints είναι αποκαρδιωτικά δύσκολα, αλλά αν εκείνα υπήρχαν θα ήταν πολύ εύκολα. Έτσι λοιπόν και παρότι κάθε πίστα διαρκεί (ιδεατά) μερικά δευτερόλεπτα, καταλήγουμε σε μια βασανιστική επαναληψιμότητα που μπορεί να κρατήσει ακόμα και πάνω από μία ώρα, για κάθε level! Λάβετε υπόψιν και την ψυχοσωματική κούραση (απόγνωση και πιασμένος δείκτης από το σχεδόν συνεχές πάτημα του δεξιού trigger button) και το γλυκό έδεσε. Οι μνήμες είναι νωπές ακόμα από το εθιστικό trial ’n’ error του Trials Rising και μπορούμε να πούμε με κάθε βεβαιότητα πως αυτό είναι το άκρως αντίθετο. Εξυπακούεται ότι δε θα διανοηθείτε να δοκιμάσετε το Razed χωρίς controller…
Αυτή είναι η οπτική ενός μέσου παίκτη. Αν όμως είστε η εξαίρεση και γουστάρετε πόνο, μαρτύριο και την ηθική ανταμοιβή του κατορθώματος, be our guests, καθώς ο τίτλος φτιάχτηκε για άτομα σαν εσάς. Επ’ ουδενί δε θεωρείται κακοφτιαγμένος. Βρήκαμε μερικές αστοχίες βέβαια που στοιχίζουν, όπως ότι η κάμερα δεν ευνοεί πάντα την ορατότητα ή ότι σε κάποιες περιπτώσεις η κατεύθυνσή μας άλλαζε… από μόνη της, ενώ υπήρξαν και φορές που κολλήσαμε σε θάμνους ή κάγκελα. Σαν δωράκι εξιλέωσης όμως, έχετε τη δυνατότητα να κάνετε skip μέχρι τρία levels (ολοκληρώνοντάς τα φυσικά, ανακτάτε τα skips).
Σε τεχνικό επίπεδο, έχουμε μια “ελαφριά” δημιουργία με χαμηλές απαιτήσεις. Windows 7, διπύρηνος επεξεργαστής 2.2 Ghz, RAM 2 GB και κάρτες γραφικών σχεδόν δεκαετίας (Intel HD 3000/ GeForce 310m/ Radeon HD 5450) είναι τα minimum requirements, όπως μας πληροφορεί η σελίδα του τίτλου στο Steam. Στον ηχητικό τομέα πάλι, κάθε κόσμος έχει το δικό του, upbeat συνήθως, κομμάτι, ίδιο σε όλες τις πίστες του. Αρχικά ακούγεται ευχάριστα, αλλά μετά από λίγο… ε, νισάφι…
To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από την PQube.
IGN Greece
Πηγή: IGN Greece