Απογοητευμένος με τον τρόπο που είχε αποχωρήσει από την ΑΕΚ εμφανίστηκε ο Διονύσης Χιώτης. Ο Έλληνας τερματοφύλακας αναφέρθηκε επίσης και για την πικρία του για την εθνική Ελλάδος, τονίζοντας πως άξιζε να κληθεί περισσότερες φορές. Ο Χιώτης μίλησε στην εφημερίδα “Ελευθεροτυπία”. Αναλυτικά δήλωσε:
Στα 18 υπέγραψες το πρώτο σου επαγγελματικό συμβόλαιο με την ΑΕΚ. Θυμάσαι την πρώτη σου συμμετοχή;
«Το 1998, ήταν το τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς, κόντρα στην Ξάνθη και το τελευταίο παιχνίδι του Μανωλά. Ήρθε λίγο απροσδόκητα, γιατί τραυματίστηκε ο Ηλίας Ατματζίδης στο ζέσταμα και ο κόουτς μου είπε “μπαίνεις και παίζεις”. Είχα λίγο άγχος, αλλά ήρθαν όλα καλά και κερδίσαμε 1-0».
Και αυτός ο κύκλος έκλεισε το 2007.
«Ακριβώς. Με μια πικρά, αν μπορεί να θεωρηθεί πικρία. Έφυγα χωρίς καν να με αποχαιρετήσουν, χωρίς μια ευχαριστήρια ανακοίνωση για τα όσα προσέφερα στην ομάδα. Έτσι απλά».
Θεωρείς την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ΑΕΚ πως θα βγει σε καλό;
«Εννοείται! Χίλιες φορές καλύτερα στη Γ’ Εθνική. Θα περάσει 2-3 δύσκολα χρόνια, αλλά στο τέλος θα είναι καθαρή, χωρίς τα χρέη που τη βάραιναν. Είναι μια ομάδα φτιαγμένη για να πρωταγωνιστήσει. Είναι πολύ τυχερή που την ανέβαλε ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ένας πολύς ισχυρός επιχειρηματίας στην Ελλάδα, με όραμα να την οδηγήσει ψηλά».
Είσαι ήδη πέντε χρόνια στην Κύπρο και στον ΑΠΟΕΛ. Πως είναι τα πράγματα;
«Ο ΑΠΟΕΛ είναι μια ομάδα που κάνει συνέχεια πρωταθλητισμό και βγαίνει στην Ευρώπη. Οι συνθήκες είναι πολύ καλές και δεν το μετάνιωσα που ήρθα και έμεινα εδώ».
Μετά την κρίση που έπληξε την Κύπρο, έχουν ηρεμήσει τα πράγματα;
«Σίγουρα έχουν ηρεμήσει. Μετά το σοκ, τα πράγματα είναι καλύτερα. Υπάρχουν ακόμα προβλήματα, αλλά σιγά-σιγά τα ξεπερνάμε».
Τη σεζόν 2011-12 ήσουν ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της ευρωπαϊκής πορείας της ομάδας. Φτάσατε μέχρι τους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ, κάτι πρωτόγνωρο για το κυπριακό ποδόσφαιρο.
Παρότι η ομάδα έβγαινε κάθε χρονιά στην Ευρώπη, ποτέ δεν είχε φτάσει τόσο ψηλά. Ήταν κάτι τόσο πρωτόγνωρο, η πιο χρυσή σελίδα του κυπριακού αθλητισμού και από τις πιο χρυσές του ελληνικού, γιατί και η Κύπρος κομμάτι του Ελληνισμού είναι»
Πως διαχειριστήκατε αυτήν την επιτυχία;
«Η Κύπρος και η Λευκωσία είναι μια μικρή και κλειστή κοινωνία. Αυτά που ζήσαμε ήταν φανταστικά. Ο κόσμος μας σταματούσε και δεν μας έλεγε μόνο συγχαρητήρια, αλλά ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ήταν κάτι συγκλονιστικό».
Μετά τις πολύ καλές εμφανίσεις με το ΑΠΟΕΛ πριν δύο χρόνια, νιώθεις αδικημένος που δεν κλήθηκες στην Εθνική;
«Βέβαια! Πιστεύω πως άξιζα μια θέση, βάσει της πορείας που είχα κάνει. Πίστευα ότι έπρεπε να πάω στο Euro του 2012. Υπήρχε μια μεγάλη πικρία. Ήταν κάτι όμως, που δεν περνούσε από το χέρι, οπότε σιγά σιγά το ξεπέρασα»
Το «τρένο» της Εθνικής πέρασε ή ποτέ δεν είναι αργά;
«Τώρα πια είναι πολύ δύσκολο. Η Ελλάδα έχει καλούς τερματοφύλακες και ο Καρνέζης είναι ανερχόμενος με όλο το μέλλον μπροστά του».
Τα χρόνια πέρασαν και για την καριέρα σου;
Όσο αντέχω θα παίζω, δεν νιώθω ότι αρχίζω να τελειώνω. Θέλω να πετύχω και άλλα. Γενικά πιστεύω ότι στις μέρες μας δεν υπάρχει θέμα ηλικίας στο ποδόσφαιρο. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται σε μεγάλες ηλικίες και σε υψηλό επίπεδο. Ένας από αυτούς είναι και ο Καραγκούνης, που πήγε στην Πρέμιερ Λιγκ και τη Φούλαμ και θα πάει στο Μουντιάλ».