Με φόντο το Παρίσι των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων ο Μίκαελ Χερς επιχειρεί να αποδώσει την ευθραυστότητα και τη βιαιότητα των καιρών μας. Εστιάζοντας στα συναισθήματα των χαρακτήρων του, ο σκηνοθέτης αποδίδει μέσα από τη νέα ταινία του «Αμάντα», την τραγωδία τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.
Ένας νέος άνδρας χωρίς σταθερή δουλειά και σχέση, απολαμβάνει την ελαφρότητα της νεότητάς του στο Παρίσι. Σύντομα όμως, η ανεμελιά της ζωής του διακόπτεται βάναυσα από τον ξαφνικό χαμό της αδελφής του. Εκτός από το σοκ και τον πόνο, αναγκάζεται να διαχειριστεί και την κηδεμονία της μικρής ανιψιάς του.
Ο δεσμός ανάμεσα σ’ ένα παιδί που μεγαλώνει απότομα και σ’ έναν ενήλικα που δεν έχει ξεπεράσει την παιδική ηλικία είναι μία μόνο από τις αντιθέσεις που κινούν αυτή τη μοναδική ταινία, η οποία χωράει σε λιγότερο από δύο ώρες όλα τα μυστήρια και τα θαύματα της ρευστής μας ζωής.
«Είναι η επείγουσα συγκυρία του σήμερα που με οδήγησε στο να δημιουργήσω αυτή την ταινία. Αισθάνθηκα την ανάγκη να αποτυπώσω κάτι εξαιρετικά εύθραυστο, σχεδόν ηλεκτρικό, που συμβαίνει αυτή τη χρονική στιγμή και συγκεκριμένα, στην πόλη μου, το Παρίσι. Χωρίς να θέλω να σκιαγραφήσω το πορτραίτο μιας κατακλυσμιαίας Γαλλίας, χρησιμοποίησα ως αφετηρία ένα μάλλον σκοτεινό σημείο… κι αποφάσισα να το πιάσω από εκεί, όχι μέσω του καταστροφισμού και της άρνησης της πραγματικότητας, αλλά μέσω των ανθρώπινων σχέσεων και τα συναισθημάτων. Ο μόνος δυνατός συνδυασμός δηλαδή, για έναν περισσότερο ανεκτό κόσμο, κατά την γνώμη μου.» – Μίκαελ Χερς
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr