Ο Χουμπ Στέφενς κλείνει σήμερα Παρασκευή τα 60 του χρόνια και ο Ιβάν Σαββίδης με δήλωσή του στην επίσημη ιστοσελίδα του ΠΑΟΚ εύχεται «χρόνια πολλά» στον Ολλανδό προπονητή.
Ο διοικητικός ηγέτης του «Δικεφάλου του Βορρά» χαρακτήρισε «δώρο» για τα γενέθλια του κόουτς την πρόκριση στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ και ευχήθηκε το τέλος της σεζόν να τον βρει με κατακτήσεις τίτλων.
«Θέλω να ευχηθώ Χρόνια Πολλά με υγεία στον προπονητή του ΠΑΟΚ, τον Χουμπ Στέφενς. Η ομάδα στην Αστάνα με τη νίκη και την πρόκριση του έκανε ένα πολύ καλό δώρο που ελπίζω να του άρεσε. Εύχομαι κι ευελπιστώ η φετινή σεζόν που σηματοδοτεί τα 60α του γενέθλια να αποδειχτεί διαφορετική από τις προηγούμενες και στο τέλος να τον βρει νικητή στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη», δήλωσε ο Σαββίδης.
Αναλυτικά το αφιέρωμα της ΠΑΕ ΠΑΟΚ στα 60ά γενέθλια του Στέφενς:
«Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ εύχεται χρόνια πολλά με υγεία και πολλές επιτυχίες στον προπονητή της ομάδας μας, Χουμπ Στέφενς που σήμερα γίνεται 60 χρονών. Ο Ολλανδός τεχνικός έχει αποδείξει πως είναι ένας αυθεντικός μαχητής, ένας άνθρωπος που έχει μάθει να ξεπερνάει με τον δικό του τρόπο όποια δυσκολία παρουσιάζεται μπροστά του. Και δεν είναι λίγες αυτές που κλήθηκε να αντιμετωπίσει.
Οσες φορές, όμως, κι αν βρέθηκε πρωταγωνιστής σε περιστατικά ικανά να τον «σπάσουν», εκείνος συνέχισε να μάχεται και να κερδίζει τον σημαντικότερο αγώνα. Αυτόν της ζωής. Εχει βιώσει στο πετσί του τον πόνο της απώλειας, αλλά και τον κίνδυνο του θανάτου κι γι αυτό έχει κάθε λόγο να γιορτάζει τα γενέθλιά του. Ασχέτως ηλικίας.
Ο Χουμπ Στέφενς «φλέρταρε» με τον θάνατο για πρώτη φορά σε ηλικία οκτώ ετών όταν έπεσε με το καινούριο του ποδήλατο στον ποταμό Κέτελμπικ κοντά στο πατρικό του στο Σίταρντ της Ολλανδίας. Λίγο πριν την εφηβεία πήγε να την. πατήσει κατά τη διάρκεια «πλιάτσικου» για αχλάδια. Δέχτηκε μια πέτρα στο κεφάλι, έπεσε σε κώμα, αλλά συνήλθε.
Το μεγάλο χτύπημα, όμως, ήρθε στα 18 του. Ο θάνατος του πατέρα του, του Ζόζεφ τον σημάδεψε μια για πάντα. Του άλλαξε τη ζωή. «Για ένα διάστημα μετά το θάνατο του πατέρα μου, καταριόμουν τη ζωή μου. Μετά έμαθα να τα βγάζω πέρα με τις αναποδιές, να αναγνωρίζω τα θετικά πράγματα στη ζωή μου. Ετσι, αντιμετωπίζω τις απογοητεύσεις», λέει σήμερα.
Η αλλαγή του Στέφενς μετά την απώλεια του πατέρα του γίνεται εύκολα αντιληπτή από τις περιγραφές του χαρακτήρα του πριν και μετά το δυστύχημα. «Ηταν ένα απείθαρχο κι ατρόμητο παιδί. Δεν σταματούσε πουθενά, δεν ένιωθε κανέναν φόβο», θυμόταν η μητέρα του για τον μικρό Χουμπ.
Πολλά χρόνια αργότερα η Bild τον περιγράφει ως «Ο σκληρός σκύλος» και συμπληρώνει το πλήρες προφίλ του «Φανατικός, πειθαρχημένος, δίκαιος, ειλικρινής, εγκάρδιος, μαχητής. Ενας άνθρωπος που είναι σκληρός απέναντι στον εαυτό του και μπορεί να γίνει σκληρός απέναντι στους άλλους. Ο τέλειος άνθρωπος για τη δύσκολη δουλειά».
Στην προσωπική του ζωή, ο Στέφενς ουδέποτε τροφή για σχόλια. Αντιθέτως ήταν και είναι ο ιδανικός σύζυγός. Γνώρισε τη γυναίκα του την Τόος το 1972, ένα χρόνο μετά το θάνατο του πατέρα του κι έκτοτε έχουν γίνει αχώριστοι. Ακόμα και σε στιγμές ευτυχίας, όμως, η μοίρα δεν φάνηκε ευγενική με τον Χουμπ Στέφενς. Μετά το γάμο τους ανακάλυψαν με σκληρό τρόπο πως η Τόος πάσχει από τη νόσο του Crohn. Μια ιδιοπαθή φλεγμονώδη νόσο του εντέρου που η αιτιολογία και η παθογένειά της δεν έχει πλήρως διευκρινιστεί.
Παρά τις τεράστιες δυσκολίες που παρουσιάστηκαν στην κοινή τους ζωή και την εύθραυστη υγεία της συζύγου του, ο προπονητής του ΠΑΟΚ ουδέποτε έφυγε από το πλευρό της. Αντιθέτως προτιμούσε να αφήσει τη δουλειά του για να είναι κοντά της. Το έκανε όταν ήταν στην Κολωνία το 2004-05. Την ανέβασε στην πρώτη κατηγορία κι έφυγε για την Ολλανδία προκειμένου να βοηθά τη γυναίκα του. Το 2007 ως τεχνικός του Αμβούργου μετά το τέλος της κάθε προπόνησης επέστρεφε οδικώς στην πατρίδα του επειδή η Τόος νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική. Οι γιατροί της είχαν ξεγράψει, μα εκείνη – όπως και ο Χουμπ – ξεγέλασε το θάνατο.
Ολα αυτά τα μαθήματα ζωής έχουν διαμορφώσει την προσωπικότητά του. «Η ιστορία κάθε άνδρα είναι ο χαρακτήρας του», λέει ο ίδιος αντιγράφοντας ένα παλιό ρητό του Γκαίτε. Είναι το μότο της ζωής του».