Αμφιλεγόμενος μεν, πετυχημένος δε. Η πρόταση αυτή στην πραγματικότητα κρύβει το νόημα μιας ολόκληρης καριέρας για τον Εργκίν Αταμάν. Ακόμη και οι όχι λίγοι haters του Τούρκου κόουτς που πολλές φορές διακρίνεται για την υπεροψία και την αμετροέπεια του παραδέχονται το αυτονόητο: Είναι μακράν του δευτέρου ο πιο πετυχημένος τούρκος προπονητής όλων των εποχών. Το μαρτυράνε οι τρεις Ευρωπαϊκοί τίτλοι (δύο με τουρκικές ομάδες) και οι 244 προπονητικές νίκες που μετράει σε όλα τα Κύπελλα Ευρώπης: Από την Ευρωλίγκα μέχρι το FIBA Eurochallenge σε μια διαδρομή που μετράει αισίως 27 συναπτά έτη. Όταν το 1996 ανέλαβε την πρώτη του δουλειά ως πρώτος προπονητής στην Τουρκ Τέλεκομ δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένας ακόμη ‘’κλώνος’’ του πατριάρχη των Τούρκων κόουτς, του Αϊντάν Σιγιαβούς και στην ίδια πάνω κάτω ευθεία με τον ΑΙιντίν Ορς ή τον Ερκουμέντ Σούντερ που δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν τα δικά του κατορθώματα. Νεότεροι σε ηλικία κόουτς όπως ο Μαχμούτι ή ο Σαρίτσα απλά έφαγαν τη….σκόνη του! Ο ‘’Σουλτάνος’’ των Τούρκων προπονητών μπορεί να είναι ο μοναδικός από τους τέσσερις κόουτς του επικείμενου φάιναλ φορ που θα πάει (και θα φύγει ακόμη και αν κατακτήσει το τρόπαιο) με αρνητικό προσωπικό ρεκόρ στην Κολωνία (144 νίκες-147 ήττες στην Ευρωλίγκα) αλλά η λέξη επιτυχία ήταν πάντα συνοδοιπόρος του!
Εχει δουλέψει σχεδόν σε όλες τις βαθμίδες του μπάσκετ και το παλμαρέ του μιλάει από μόνο του. Σε μια εποχή που τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος ο Αταμάν έχει στην τροπαιοθήκη του ήδη τρία Ευρωπαϊκά τρόπαια και αναζητά το τέταρτο και μεγαλύτερο. Λένε ότι η ιστορία του το…χρωστάει από πέρσι αφού η υπερηχητική Εφές δεν μπόρεσε να φτάσει λόγω κορονοϊού μέχρι το τέλος του δρόμου. Μπορεί να είναι και έτσι. Tο σίγουρο είναι ότι φέτος έχει ως σύμμαχό του την προσωπική του….ιστορία. Κάθε φορά που είχε μεγάλους περιφερειακούς παίκτες το τρόπαιο κατέληγε στα χέρια του. Και το δίδυμο Λάρκιν-Μίσιτς είναι το καλύτερο δίδυμο γκαρντ στη φετινή Ευρωλίγκα χωρίς πολλές συζητήσεις και…αντιρρήσεις. Και ας ήταν οι ίδιοι δύο παίκτες η μοναδική εξαίρεση στον κανόνα μιας ολόκληρης καριέρας το 2019 όταν η Εφές έφτασε στην πηγή αλλά δεν ήπιε νερό στη Βιτόρια!
Ο Αταμάν θα εμφανιστεί για Πέμπτη φορά σε φάιναλ φορ. Στα τέσσερα προηγούμενα έφυγε ηττημένος: Το 2000 στη Θεσσαλονίκη στο τελευταίο φάιναλ φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, την επόμενη στο Παρίσι στο πρώτο και μοναδικό φάιναλ φορ της θνησιγενούς Σουπρολίγκα, δύο χρόνια αργότερα στη Βαρκελώνη με τη Σιένα και το 2019 με την Εφές στη Βιτόρια. Κυνηγάει λοιπόν αυτό που του λείπει. Του το χρωστάει η ιστορία και οι Λάρκιν-Μίσιτς που για την ώρα αποτελούν….παραφωνία στα δεδομένα του.
Το 2002 την πρώτη του χρονιά στον πάγκο της Ιταλικής Σιένα (μια από τις δύο ομάδες που έχει δουλέψει εκτός συνόρων) είχε την ευτυχία να έχει όχι ένα αλλά δύο ‘’στρατηγούς’’ στο παρκέ. Εμπιστεύτηκε δύο Σκοπιανούς γκαρντ, τον Βρμπισα Στεφάνοφ και τον βετεράνο Πέταρ Ναουμόσκι. Στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων (Σαπόρτα) η Σιένα νίκησε 81-71 τη Βαλένθια και οι δύο Σκοπιανοί έκαναν σμπαράλια την Ισπανική άμυνα σκοράροντας σχεδόν τους μισούς πόντους (40, 23 ο Ναουμόσκι και 17 ο Στεφάνοφ). Ο Αταμάν σήκωσε στα χέρια του το τελευταίο Κύπελλο Σαπόρτα που απονεμήθηκε ποτέ με τη Σιένα να διαδέχεται το Μαρούσι στην κορυφή της διοργάνωσης αφού από την επόμενη σεζόν η διοργάνωση μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Mια δεκαετία αργότερα οι πλανήτες και το….ΝΒΑ βρέθηκαν σε ιδανική συμμετρία για να δημιουργήσουν μια συνθήκη που του έδωσε τον δεύτερο Ευρωπαϊκό τίτλο. Η σεζόν του στη Μπεσίκτας είχε ξεκινήσει στραβά και ανάποδα! Η όχι ιδιαιτέρως γνωστή Βελγική Μονς απέκλεισε τους Τούρκους στα προκριματικά του ULEB Eurocup και τους έστειλε να παίξουν στο FIBA Eurochallenge, αφού για μερικά χρόνια οι δύο διοργανώσεις ήταν συνδεδεμένες. Η Μπεσίκτας είχε….συμπαθητική ομάδα αλλά το φθινόπωρο του 2011 έκανε το μεγάλο κόλπο. Με το ΝΒΑ κλειδωμένο λόγω των διαπραγματεύσεων παικτών-λίγκας επανέλαβε το κόλπο Αϊβερσον που είχε δοκιμάσει το 2010. Και έστρωσε ένα συμβόλαιο 5 εκατομμυρίων δολαρίων στα πόδια όχι κάποιου τυχαίου παίκτη αλλά του all star guard της Γιούτα Ντερόν Γουίλιαμς. Ο Γουίλιαμς πρόλαβε να παίξει 5 παιχνίδια με τη Μπεσίτκας στη διοργάνωση, σκόραρε 123 πόντους μεταξύ των οποίων και η μεγαλοπρεπής 50άρα που φιλοδώρησε τη Γερμανική Γκέτιγκεν στις 22 Νοεμβρίου του 2011. Μετά την επιστροφή του Γουίλιαμς στις ΗΠΑ ο Αταμάν ακούμπησε τις τύχες της ομάδας στα χέρια ενός άλλου πρώην ΝΒΑer, του τρελού επιστήμονα του τρίποντα Πορτορικάνου Κάρλος Αρόγιο. Με ρεκόρ 13-2 η Μπεσίκτας έφτασε πολύ άνετα στην κατάκτηση του τροπαίου κερδίζοντας στον τελικό του φάιναλ φορ που έγινε στο Ντεμπρετσένι της Ουγγαρίας τη Γαλλική Σαλόν.
Το 2016 ανέβηκε ένα σκαλοπάτι παραπάνω κερδίζοντας με τη Γκαλατασαράι το ULEB Cup. Αυτή τη φορά ο ηγέτης της ομάδας του δεν προερχόταν από το ΝΒΑ αλλά ήταν ένας κλασικός γυρολόγος σκόρερ των Ευρωπαϊκών γηπέδων που έχει αποδείξει την αξία του από όπου και αν πέρασε. Ο Ερικ Μακόλουμ αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης εκείνη τη σεζόν και στον αποφασιστικό δεύτερο τελικό με τη Γαλλική Στρασμπούργκ σκόραρε 16 πόντους και αναδείχθηκε MVP της διοργάνωσης.
Στις 28 Μαϊου στην Κολωνία ο Αταμάν μπορεί να βάλει στα αποδυτήρια του γηπέδου τις φωτογραφίες τουΣτεφάνοφ, του Νουμόσκι, του Αρόγιο, του Γουίλιαμς και του Μακόλουμ. Και να προσθέσει δείχνοντας τους γκαρντ που τον οδήγησαν στη γη της επαγγελίας στους Λάρκιν-Μίσιτς μια φράση: ‘’Αυτοί κάτι μου έδωσαν. Σειρά σας’’…