Ο Άρης μπορεί να ηττήθηκε στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ (9/5), όμως, έχοντας εξασφαλίσει θέση στην πρώτη τετράδα του πίνακα της Super League 1 πηγαίνει για το καλύτερο δυνατό φινάλε

Ο Άρης έπαιξε τα ρέστα του χθες (9/5) στην Τούμπα κόντρα στον ΠΑΟΚ, για να φύγει με θετικό αποτέλεσμα, έστω και το βαθμό της ισοπαλίας, που θα τον κρατούσε ζωντανό στο κυνήγι της δεύτερης θέσης στην τελική κατάταξη του πίνακα της Super League 1. Δεν κατάφερε να πάρει κάτι, όμως, η ήττα του Παναθηναϊκού από την ΑΕΚ του εξασφάλισε ότι θα τερματίσει μέσα στην πρώτη τετράδα και θα πάρει ευρωπαϊκό εισιτήριο. Πλέον, κοιτάζει την επόμενη μέρα, με στόχο να κάνει το καλύτερο δυνατό φινάλε.

Οι τελευταίες εντυπώσεις πάντα μένουν κι αυτό που επιζητεί πλέον ο Άρης είναι να τερματίσει όσο ψηλότερα μπορεί στο βαθμολογικό πίνακα, μαζεύοντας όσους βαθμούς περισσότερους είναι δυνατόν. Στα δύο τελευταία παιχνίδια που του απομένουν ως το τέλος της διαδικασίας των πλέι οφ της Super League 1 έχει τη δυνατότητα να συγκεντρώσει έως και έξι βαθμούς. Φυσικά και δεν θα πει όχι κόντρα στον Παναθηναϊκό εντός έδρας και την ΑΕΚ εκτός, ελπίζοντας και σε στραβοπατήματα του ΠΑΟΚ μιας και μαθηματικά οι “ασπρόμαυροι” δεν κλείδωσαν τη δεύτερη θέση, όπου τώρα βρίσκονται μόνοι με πέντε πόντους διαφορά από τους “κίτρινους”.

Σε ό,τι αφορά στο χθεσινό παιχνίδι, από την τακτική προσέγγιση του Άκη Μάντζιου ήταν φανερό ότι απέναντι στον ΠΑΟΚ αυτό που ήθελε ο Άρης ήταν πρωτίστως να εξασφαλίσει το μηδέν στην άμυνα. Αυτή ήταν η λογική της επιλογής του σχηματισμού 3-4-3 με την οποία παρέταξε την ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο, για πρώτη φορά από τότε που αυτός ανέλαβε την τεχνική καθοδήγηση.

Με ενισχυμένη άμυνα, με σύστημα “καθρέπτη” απέναντι στο σύστημα που εδώ και καιρό επιλέγει ο Πάμπλο Γκαρσία για τη δική του ομάδα, στόχος ήταν η καλύτερη δυνατή αμυντική λειτουργία. Από εκεί και πέρα, με τους γρήγορους Ματέο Γκαρσία και Σαντέ Σίλβα στην επίθεση, οι “κίτρινοι” ήθελαν να χτυπήσουν στην κόντρα. Αυτός ήταν ο σχεδιασμός.

Το πλάνο αμυντικά βγήκε μέχρι και το σημείο που ο Σάσα υπέπεσε στο πέναλτι πάνω στον Κρμέντσικ (68′). Επιθετικά είναι αλήθεια ότι δεν έβγαινε. Έστω κι έτσι, όμως, χωρίς το πέναλτι, ο Άρης θα μπορούσε να διεκδικήσει κάτι μέχρι το φινάλε. Ο Σβαμπ ευστόχησε από την άσπρη βούλα κι αυτό άλλαξε τα πάντα. Στη συνέχεια οι “κίτρινοι” ήταν υποχρεωμένοι να ανοίξουν τις γραμμές τους, ούτε, όμως, αυτό έδωσε κάτι. Αντιθέτως, έφερε το 2-0 του ΠΑΟΚ με τον Ζίβκοβιτς στο φινάλε.

Η εικόνα, πάντως, είναι ότι ο Άρης, αυτό που ήθελε, σε μεγάλο βαθμό το πέτυχε, καθώς είχε το έλεγχο του ματς, κάτι που φαίνεται κι από την κατοχή της μπάλας, που έφτασε στο 46% για τους “κίτρινους”. Ο ΠΑΟΚ μπορεί να είχε 13 τελικές και ο Άρης μόνο 6, όμως, οι ξεκάθαρες ευκαιρίες των γηπεδούχων για γκολ δεν ήταν ιδιαίτερα πολλές. Το πέναλτι ήταν αυτό που τα άλλαξε όλα…

Πλέον, τα πάντα είναι ξεκάθαρα σε ό,τι αφορά στη διαμόρφωση της πρώτης τετράδας το βαθμολογικού πίνακα. Αυτό είναι κάτι που απελευθερώνει ψυχολογικά τους παίκτες του Άρη, οι οποίοι αν νιώθουν απογοητευμένοι για κάτι, είναι διότι όλη σχεδόν τη σεζόν πατούσαν στη δεύτερη θέση και τώρα βλέπουν να τη χάνουν. Κατά τα άλλα, η επίτευξη του στόχου της εξόδου στην Ευρώπη τους δίνει άνεση να παίξουν ελεύθερα απέναντι σε δύο αντιπάλους, που στη διάρκεια της σεζόν έδειξαν ότι μπορούν να τους νικήσουν. Κι αυτό ακριβώς θα επιδιώξουν. Είπαμε, οι τελευταίες εντυπώσεις πάντα μένουν…