Από το 2000 κι έπειτα δεν είναι σπάνιο να βλέπουμε ομάδες από την ίδια χώρα, ακόμα και από την ίδια πόλη, να μάχονται για την κατάκτηση της κούπας στο Champions League. Ομάδες από την Ισπανία κυρίως, αλλά και από την Ιταλία, την Αγγλία και την Γερμανία, έχουν παλέψει σε έναν και μόνο αγώνα για το πολυπόθητο τρόπαιο.

1999-2000 Ρεάλ Μαδρίτης-Βαλένθια

Αυτός ήταν ο πρώτος τελικός στην ιστορία μεταξύ ομάδων από την ίδια χώρα. Η Ρεάλ ήταν το αδιαμφισβήτητο φαβορί και το απέδειξε στον αγωνιστικό χώρο, επικρατώντας 3-0, χωρίς να αφήσει περιθώριο στις “νυχτερίδες”. Ο Μοριέντες στο πρώτο και οι Μακμάναμαν – Ραούλ στο δεύτερο, υπέγραψαν τον τίτλο για την ομάδα του Ντελ Μπόσκε, η οποία τότε πανηγύριζε το 8ο δικό της κύπελλο πρωταθλητριών.

2002-2003 Μίλαν-Γιουβέντους

Τρία χρόνια αργότερα ήταν η σειρά των Ιταλών. Η Γιουβέντους πρωταθλήτρια, η Μίλαν 4η κι όμως συναντήθηκαν στο Ολντ Τράφορντ παλεύοντας για τον τίτλο. Στείρο 90λεπτο, χωρίς γκολ και η παράταση, οπότε πήγαμε στα πέναλτι χωρίς κάποιος από τους δύο αντιπάλους να πανηγυρίσει. Μέχρι το 3ο πέναλτι τόσο η Μίλαν όσο και η Γιούβε είχαν χάσει από δύο. Νέστα και Σεφτσένκο ευστόχησαν στα 2 εναπομείναντα, ο Μοντέρο έχασε το δικό του και το κύπελλο έγινε “ροσονέρο”.

2007-2008 Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Τσέλσι

50 χρόνια μετά το δυστύχημα του Μονάχου η Γιουνάιτεντ έπαιζε με την πρωτάρα Τσέλσι στον πρώτο τελικό που έγινε στην Ρωσία και κρίθηκε με δραματικό τρόπο στα πέναλτι. Μετά το ισόπαλο 1-1 με Ρονάλντο και Λάμπαρντ, οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν στην ψυχοφθόρα διαδικασία. Στα 9 χτυπήματα για τις 2 ομάδες είχαμε μόνο ένα άστοχο, αυτό του Ρονάλντο. Αν ο Τέρι ευστοχούσε στο τελευταίο των “μπλε”, το τρόπαιο θα ταξίδευε στο Λονδίνο. Όμως ο αρχηγός γλίστρησε και αστόχησε. Ο Φαν ντερ Σαρ είχε απάντηση στο πέναλτι του Ανελκά και η ομάδα του Φέργκιουσον κατέκτησε το Champions League.

2012-2013 Μπάγερν Μονάχου-Μπορούσια Ντόρτμουντ

Οι Γερμανοί δε θα μπορούσαν να λείψουν από το πάρτι των ομάδων ίδιας χώρας σε τελικό. Οι συγκινήσεις ήρθαν στο δεύτερο μέρος με τους Βαυαρούς να κατακτούν τον τίτλο 1 λεπτό πριν το τέλος με τον πολυτιμότερο παίκτη του τελικού τον Ρόμπεν να σκοράρει το νικητήριο. Ο Μάντζουκιτς είχε δώσει το προβάδισμα στην Μπάγερν στο 60′ για να ισοφαρίσει με πέναλτι 8 λεπτά αργότερα ο Γκουντογκάν.

2013-2014 Ρεάλ Μαδρίτης-Ατλέτικο Μαδρίτης

Την επόμενη χρονιά είχαμε τον πρώτο τελικό στην ιστορία, όχι μόνο ομάδων από την ίδια χώρα, αλλά και ομάδων από την ίδια πόλη, με την Μαδρίτη να είναι πρωταγωνίστρια. Η περίφημη “ντέσιμα”, η δέκατη κούπα για την Ρεάλ ήρθε με δραματικό τρόπο, καθώς το γκολ του Γκοντίν από το πρώτο μέρος, χώριζε τις δύο ομάδες μέχρι τις καθυστερήσεις. Στο 3ο λεπτό του έξτρα χρόνου όμως μίλησε ο Ράμος, στέλνοντας το ματς στην παράταση. Η Ατλέτικο “άδειασε” και δέχθηκε 3 γκολ στο ημίωρο που ακολούθησε, για το τελικό 4-1 της ομάδας του Ρονάλντο. Ο Πορτογάλος, ο Μαρσέλο και ο Μπέιλ μπήκαν στη λίστα των σκόρερ.

2015-2016 Ρεάλ Μαδρίτης-Ατλέτικο Μαδρίτης

2 χρόνια αργότερα οι δύο ομάδες ανανέωσαν το ραντεβού τους στο Μιλάνο κι αυτή τη φορά έφτασαν μέχρι τα πέναλτι για να κατακτήσει η Ρεάλ το 11ο τρόπαιό της. Ο Ράμος και πάλι άνοιξε το σκορ από νωρίς για να απαντήσει λίγο πριν το τελευταίο δεκάλεπτο ο Καρασκό. Η Βασίλισσα είδε άπαντες να ευστοχούν από τα 11 βήματα στη διαδικασία των πέναλτι, ο Χουανφράν έχασε το κρίσιμο δικό του και έτσι οι ροχιμπλάνκος έγιναν η μοναδική ομάδα, που στις 3 πρώτες εμφανίσεις της σε τελικό μέτρησε ισάριθμες ήττες. Το εντυπωσιακό ήταν ότι ο αρχηγός της Ρεάλ, ο Ράμος για 2 χρόνια δεν είχε ξαναβρεί δίχτυα στο Champions League, με το προηγούμενο δικό του γκολ να είναι στον τελικό προ διετίας.