Αναγκαίο κακό θα μου πείτε μετά τη δημιουργία του Champions League και την παρουσία στη διοργάνωση ακόμα και 5 ομάδων από την ίδια χώρα.
“Ξενέρωμα” νούμερο 1, από τη στιγμή που ο τελικός της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης θυμίζει έναν τελικό Λιγκ Καπ, κυπέλλου, ακόμη και ένα παιχνίδι που ίσως έγινε για το πρωτάθλημα, λίγες μόνο ημέρες πριν. Αλλά αυτό είναι μια προσωπική άποψη, με την οποία αρκετοί μπορεί να διαφωνούν, ιδίως οι νεότεροι σε ηλικία.
“Ξενέρωμα” νούμερο 2, με τις ομάδες του Γκουαρντιόλα να αποδεικνύουν ότι στο πρωτάθλημα, σε σειρά αγώνων, συνήθως είναι αχτύπητες, αλλά στον τελικό του Champions League, τα τελευταία 10 χρόνια, έχει φτάσει μόνο 2 φορές, έχοντας κατακτήσει τη μία. Κι αυτά με Μπαρτσελόνα, Μπάγερν Μονάχου και Μάντσεστερ Σίτι. Η ερώτηση είναι ξεκάθαρη, μήπως πρέπει να κάνει ενέσεις φρεσκάδας στο στυλ του; Μήπως όταν “σφίγγουν τα ευρωπαϊκά γάλατα” τα πράγματα δυσκολεύουν για τις ομάδες του Πεπ; Μήπως οι αντίπαλοι διαβάζουν σωστά το τίκι τάκα; Η απάντηση έρχεται από τα αποτελέσματα.
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι πρόκειται για έναν προπονητή που έχει καταλυτική επίδραση στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, αλλά “πέτρα που δεν κυλά χορταριάζει”. Η Σίτι εκτός των άλλων παρουσιάστηκε σ’ ένα do or die ματς, που λέμε και στο Κεφαλόβρυσο, άνευρη, χωρίς ποδοσφαιρικό τσαμπουκά και χωρίς ιδέες ώστε να διασπάσει την άμυνα της Τσέλσι. “Ξενέρωμα” νούμερο 3 για τους οπαδούς των Πολιτών.
Από την άλλη ο Τούχελ πέταξε στα σκουπίδια το κλισέ πολλών προπονητών, δεν ήταν δική μου ομάδα, δεν την έφτιαξα εγώ, δεν είχα δικές μου επιλογές στους παίκτες και τα υπόλοιπα όμορφα. Αν και γενικά η Τσέλσι όταν αλλάζει προπονητές, φτάνει σε ευρωπαϊκό θρίαμβο.
Οι μπλε προηγήθηκαν στο τέλος του ημιχρόνου και ήταν αυτοί που έχασαν τις ευκαιρίες να κλειδώσουν τον τελικό πριν το τελευταίο σφύριγμα. Η κατοχή μπάλας για τη Σίτι ήταν σε ανούσια και σε χώρους που δεν απειλούνταν ο Μεντί, με τον Σενεγαλέζο να έχει εύκολο βράδυ.
Η Τσέλσι νίκησε δίκαια και πήρε το δεύτερο δικό της Champions League, από την άλλη η Σίτι θα αρκεστεί στις εντός των συνόρων επιτυχίες της.
ΥΓ. Ελπίζω κάποιος να τσέκαρε το Ντραγκάο, μπορεί ο Καντέ να τρέχει ακόμα