Τους λόγους που έχουν φέρει πολλούς και συνεχόμενους μυϊκούς τραυματισμούς στους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ εξηγησε ο γιατρός του «δικεφάλου» Γιάννης Ράλλης σε Συνέντευξη του στο “PAOKwebtv” . Ο γιατρός του ποδοσφαιρικού τμήματος του ΠΑΟΚ ανέλυσε διάφορες παραμέτρους που αφορούν την ιατρική παρακολούθηση των παικτών του “Δικεφάλου” και απάντησε στο “καυτό” ερώτημα τι φταίει για τους μυικούς τραυματισμούς στην ομάδα τη φετινή περίοδο.
Αναλυτικά όσα δήλωσε για
Τους πολλούς μυϊκούς τραυματισμούς της ομάδας: “Οι μυϊκοί τραυματισμοί είναι οι δεύτεροι πιο συχνοί για μια ομάδα. Όσον αφορά τον ΠΑΟΚ είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων. Είναι σίγουρα η αλλαγή στον τρόπο προπόνησης λόγω της έλευσης νέου προπονητή. Ακόμη το γεγονός ότι οι παίκτες του κορμού της ομάδας που είναι ένα χρόνο μεγαλύτεροι σε σχέση με πέρσι. Αυτός ο συνδυασμός, της έντασης προπόνησης και της διαφορετικής αγωνιστικής φιλοσοφίας που μπορεί να έχει ένας προπονητής οδηγούν στην ύπαρξη μυικών τραυματισμών. Ακόμη, δεν υπάρχει χρόνος για ξεκούρασης για κάποιους ποδοσφαιριστές με τους συνεχόμενους αγώνες σε πρωτάθλημα και Ευρώπη είναι και οι διεθνείς που αγωνίζονται με τις Εθνικές ομάδες όποτε δεν υπάρχει επαρκής χρόνος ξεκούρασης και επιβαρύνεται το μυικό σύστημα.”
Το αν μπορούν προλάβουν κάποιον τέτοιο τραυματισμό: ” Ναι φυσικά. Μπορεί να αποφευχθεί μέσα από κουβέντα με τους ίδιους τους παίκτες. Αν κάποιος αισθάνεται κουρασμένος του προτείνεις ξεκούραση ή να μη συμμετάσχει με την ίδια ένταση στην προπόνηση”.
Το αν έχει λόγο ο γιατρός στο ποιοι θα κάνουν προπόνηση: “Φυσικά έχει λόγο και ο γιατρός της ομάδας για το ποιοι παίκτες θα λάβουν μέρος στην προπόνηση. Αναφέρει ποιοι παίκτες έχουν προβλήματα, συμβουλεύει τον προπονητή, που ακούει όλους τους συνεργάτες του και παίρνει τις τελικές αποφάσεις”.
Τη συνεργασία που έχει με τον Λάσλο Μπόλονι: ” Ο κ. Μπόλονι είναι άνθρωπος που ακούει πολύ την γνώμη μας και έχουμε πολύ καλή συνεργασία.”
Τις εξετάσεις από τις οποίες περνάνε οι παίκτες που έρχονται στην ομάδα: ” Από αιματολογικό, στοματικό οφθαλμολογικό έλεγχο. Σίγουρα θα περάσουν και από ωτορινολαρυγγολόγο για κάποιες ασθένειες και αφού τις ολοκληρώσεις δημιουργείται ο φάκελος του και μετά ελέγχονται τα ορθοπεδικά στοιχεία.”
Τις εξετάσεις που γίνονται στη διάρκεια της περιόδου: “Στην προετοιμασία περνάνε από αιματολογικό, εργομετρικό και ισοκινητικό έλεγχο. Μετά την προετοιμασία, ξανά από τις ίδιες εξετάσεις ανάλογα βέβαια και με τον χρόνο που διαθέτουμε και επίσης κάθε τρεις μήνες από αιματολογικό έλεγχο”
Το αν έχει γίνει μέχρι στιγμής κάποια λάθος διάγνωση: “Δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο. Λάθος δεν μπορείς να κάνεις. Απλά αυτό που μπορεί να γίνει είναι να μην δώσεις επαρκή χρόνο αποθεραπείας.”
Τους τραυματισμούς την ώρα του αγώνα: “Κοιτάμε για ποιο λόγο πονάει ένας παίκτης. Και σ’ αυτό είναι πολύ σημαντική η προσωπικότητα του παίκτη. Τους μυϊκούς τραυματισμούς τους καταλαβαίνουμε από την αρχή, στα υπόλοιπα βλέπεις πως αισθάνεται ο παίκτης και αναλόγως κρίνεις. Περισσότερο είναι ο παίκτης αν θέλει να συνεχίσει.”
Τι οδηγεί σε υποτροπή τραυματισμού: “Στην πορεία της αποκατάστασης επειδή παίκτες είχαν κίνητρο να παίξουν δοκίμασαν να κάνουν κάποια πράγματα που δεν μπορούσαν και εκεί πέφτεις σε υποτροπή. Αυτό σου κοστίζει από δύο μέρες έως δύο εβδομάδες.”
Τις ευθύνες ενός ιατρικού τιμ: “Ένα ιατρικό τιμ δεν φταίει για το ότι τραυματίστηκε ο παίκτης. Από την στιγμή που αναλαμβάνει να παρακολουθήσει τον παίκτη τότε έχει ευθύνη.
Το αν αισθάνεται προσβεβλημένος από την κριτική που του ασκήθηκε:”Νιώθω προσβεβλημένος από την κριτική και πολύ μάλιστα. Και πέρασα και από πολλά συναισθήματα. Μέτα όμως καταλαβαίνεις ότι είναι μέρος του παιχνιδιού και αυτό, ιδίως όταν εργάζεσαι σε τόσο μεγάλη ομάδα.”
Το αν δέχεται δεύτερη γνώμη από άλλο γιατρό: “Δεν είναι κακό κάποιος ποδοσφαιριστής να ζητάει μία δεύτερη γνώμη από κάποιον γιατρό που εμπιστεύεται.”
Την ψυχολογία του αθλητή στην περίοδο τραυματισμού του: “Η ψυχολογία σε ένα αθλητή είναι το νούμερο 1 . Πρέπει να τον κάνει να νιώθει στα ύψη γιατί κατά την διάρκεια της αποθεραπείας είναι μόνος μακριά από την υπόλοιπη ομάδα.”
Το αν υπάρχουν υπερευαίσθητοι αθλητές:”Υπάρχουν και κατά φαντασία ασθενείς. Έχει τύχει σε προπόνηση, πότε όμως σε αγώνα. “
Την εμπιστοσύνη των παικτών απέναντι του: “Δεν ξέρω πως έγινε. Μου αρέσει αυτό που κάνω. Και η ιατρική και ο αθλητισμός. Μ’ αρέσει ότι ασχολούμαι με τέτοια άτομα. Νομίζω ότι ο χρόνος ήταν αυτός που μ’ έκανε να κερδίσω την εμπιστοσύνη”
Τι λάθος θα μπορούσε να γίνει στην περίπτωση Κοντρέρας: “Στον τραυματισμό του Κοντρέρας θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει ρήξη έξω μηνίσκου. Μετά να πάμε στην μέση του και στο τέλος να έρθει η σωστή διάγνωση. Οπότε αυτό που θα γινόταν είναι να χαθεί πολύς χρόνος σωστής αποθεραπείας.”
Το ποια ήταν η πιο δύσκολη περίπτωση που αντιμετώπισε στον ΠΑΟΚ:” Δύσκολη περίπτωση ήταν με τον Βιτόλο, όχι τόσο λόγγω του τραυματισμού, αλλά κυρίως όσων επακολούθησαν. Η δεύτερη ήταν με τον Μάρκος Αντόνιο. Είχε πάθηση που δεν είχε επιδεινωθεί. Το περίεργο ήταν ότι στην μαγνητική έδειξε ότι είχε ένα κατεστραμμένο μυ. Και μετά από μία θεραπεία τεσσάρων μηνών η μαγνητική έδειξε καθαρή. Στο τέλος έδειξε ότι είχε φλεγμονή στις αμυγδαλές και ο ωτορινολαρυγγολόγος του συνέστησε χειρουργείο. Ο παίκτης αρνήθηκε και το αντιμετώπισε με φαρμακευτική παρακολούθηση. Ωστόσο, μετά από ένα ταξίδι που έκανε για προσωπικούς λόγους και το γνωρίζω πολύ καλά αυτό διαπιστώθηκε ότι πάσχει από κακοήθεια. Ευτυχώς το όλο θέμα εξελίχθηκε θετικά για τον Μάρκος Αντόνιο.”
Το ποιος παίκτης ήταν αυτός που ρίσκαρε περισσότερο για να παίξει:”Ήταν ο Βιτόλο που έπαιξε με σπασμένο μηνίσκο και μάλιστα σκέφτηκε να πάρει και κίτρινη κάρτα ώστε να συμπληρώσει επτά για να εκτίσει την ποινή στην περίοδο της αποθεραπείας. Επίσης και ο Ιβιτς που ήθελε να προλάβει τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη”
Το ποιο ήταν το πιο περίεργο περιστατικό που βίωσε: “Έχει τύχει να χτυπήσει το τηλέφωνό μου και να μου πουν σε ξένη γλώσσα “πέθανε η γυναίκα μου, γιατρέ”. Τελικά ήταν απλά μια κρίση πανικού “
Την ιατρική οργάνωση της ομάδας: “Ο τρόπος που έχει οργανωθεί είναι στα πλαίσια μιας ιταλικής ομάδας πρώτης κατηγορίας. Και αυτό γίνεται ρωτώντας και μαθαίνοντας. Μίλησα με τον κ Σάντος σε αυτό και με τον κ. Βρύζα που έχουν εμπειρία από το ιταλικό ποδόσφαιρο.”
Την καλύτερη επιβράβευση: ” Το χαμόγελο, το ευχαριστώ που θα σου πει ο παίκτης όταν του πεις τι θα κάνει σε κάποια περίπτωση.”
Το αν αισθάνεται δικαιωμένος που είναι στο ΠΑΟΚ: “Νιώθω τυχερός γιατί αναγνώρισαν έναν άνθρωπο που δουλεύει και δεν προσπαθεί με άλλον τρόπο να μείνει στην ομάδα.”