Ο Χαράλαμπος Σαραντινάκης γράφει για έναν άνθρωπο ο οποίος έχει επηρεάσει ολόκληρο το μπασκετικό στερέωμα και έχει αφήσει το αποτύπωμα του έντονο και ανεξίτηλο στο συγκεκριμένο άθλημα.

Όταν φέρνεις στο μυαλό σου την μορφή του Μάικ Σιζέφσκι πέρα από άπειρες μπασκετικές εικόνες που την συνοδεύουν σου έρχεται και η ατάκα “Oh Captain, My Captain” από την πολύ όμορφη ταινία “Ο κύκλος των χαμένων ποιητών” όπου πρωταγωνιστούσε ο αείμνηστος Ρόμπιν Ουίλιαμς, η ομοιότητα του οποίου με τον τεχνικό του Duke είναι κάτι παραπάνω από εμφανής! Ο Σιζέφσκι ήταν σε ολόκληρη την καριέρα του καπετάνιος, ηγέτης, μέντορας και ένας άνθρωπος που συνεχώς άνοιγε και προετοίμαζε τον δρόμο στους νεότερους ώστε να είναι έτοιμοι να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους και σε αθλητικό αλλά και σε ανθρώπινο επίπεδο.

Μιλάμε για μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ και για έναν άνθρωπο ταγμένο στο άθλημα και στην γαλούχηση των αθλητών αλλά και των χαρακτήρων του αύριο, έργο δύσκολο και πολυσύνθετο όταν αναφερόμαστε σε προσωπικότητες ανθρώπων που πρέπει να μορφωθούν, να ενταχθούν και στην συνέχεια να λειτουργήσουν αρμονικά στο κοινωνικό σύνολο σε συνδυασμό με την αθλητική τους επιτυχία, εξισώσεις δύσκολες που απαιτούν ειδικούς χειρισμούς και ανθρώπους έμπειρους αλλά και χαρισματικούς όπως άλλωστε είναι ο Σιζέφσκι.

Ο προπονητής από το Σικάγο βρίσκεται στον πάγκο του Duke από το 1980 (!) ενώ έχει κατακτήσει 5 φορές το πρωτάθλημα NCAA και έχει οδηγήσει την ομάδα του συνολικά σε 12 Final Four, αλλά όλα αυτά φαντάζουν “μικρά” μπροστά στην προσφορά του προς το ίδιο το άθλημα αλλά και το ΝΒΑ αφού από το συγκεκριμένο κολλέγιο και από τα χέρια του Σιζέφσκι βγήκαν πάρα πολλά από τα αστέρια του κορυφαίου πρωταθλήματος του πλανήτη τα οποία πρόσφεραν μερικές από τις εντονότερες και πιο λαμπερές στιγμές στην ιστορία του σπορ είτε με κάποια ομάδα είτε με την Team USA. Αν αρχίσουμε να λέμε ονόματα το πλάνο θα αλλάξει και θα φύγει από τον μεγάλο Μάικ οπότε καλύτερα να αφιερώσουμε μια άλλη βόλτα σε αυτούς τους πρωταγωνιστές που έμαθαν δίπλα στον Σιζέφσκι.

Ένα ακόμα μεγάλο κεφάλαιο για τον κορυφαίο τεχνικό ήταν η Team USA στο τιμόνι της οποίας έμεινε για πολλά χρόνια ως assistant αλλά και head coach και συνοδεύτηκε με 5 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, 2 χρυσά σε Παγκόσμιο Κύπελλο και ακόμα 2 χάλκινα σε ίδια διοργάνωση. Ο σεβασμός και ο τρόπος που έβλεπες τους κορυφαίους παίκτες του πλανήτη να κοιτούν αλλά και να φέρονται στον Μάικ Σιζέφσκι έφτανε για να καταλάβεις ότι έχεις μπροστά σου μια κορυφαία μπασκετική προσωπικότητα αλλά και έναν υπέροχο άνθρωπο που απολαμβάνει τον σεβασμό, την δουλειά αλλά και το έργο του κάθε στιγμή, με τον τεχνικό από το Σικάγο να είναι ακόμα πιο τζέντλεμαν στα δύσκολα…που δεν ήταν πολλά για την Εθνική των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά σίγουρα έκαναν πολύ μεγαλύτερο θόρυβο… με έναν από αυτούς και ίσως τον ισχυρότερο να τον έχει προκαλέσει η δική μας Εθνική ομάδα στην Σαϊτάμα.

Πολλές φορές τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψεις το μεγαλείο ενός ανθρώπου που θα θυμάσαι πάντα σαν σιλουέτα να κάθεται στην άκρη του πάγκου του Duke ή της Team USA επίσης θα τον θυμάσαι πάντα για το χαμόγελο, την ευγενική του φυσιογνωμία και βέβαια για την τεράστια παρακαταθήκη αλλά και το αποτύπωμα που άφησε στον μπασκετικό κόσμο. Κάποια στιγμή και οι μαχητές χρειάζονται ανάπαυση με τον Σιζέφσκι να έχει δώσει ατελείωτες μάχες και να βαδίζει πλέον στα 75 του χρόνια. Ας του δώσουμε την ευκαιρία λοιπόν να ξεκουραστεί μαζί με μια παράκληση να συνεχίσει να βρίσκεται στο μπάσκετ από οποιαδήποτε θέση διότι η παρουσία του και μόνο κάνει το άθλημα πλουσιότερο.