Μπορεί το δείγμα να ήταν πολύ μικρό και οι απουσίες να ήταν αρκετές, αλλά υπήρξαν αρκετά σημεία και στις τρείς αναμετρήσεις, στο παιχνίδι της Εθνικής που «θύμισαν» μια μίξη φιλοσοφιών που έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν στις ομάδες του Ρικ Πιτίνο.
“You Shot Me Down”
Η Εθνική είχε μ.ο 25,7 τρίποντα ανά αγώνα, αν και το ποσοστό ήταν μόλις 26% (!)
Η Εθνική ομάδα γενικά παρουσίασε ενα ευδιάκριτο πρόβλημα στο τρίποντο, αυτό που προβλημάτισε όμως είναι ότι δεν μπόρεσε να βρει ουσιαστικές λύσεις μέσα απο την επιθετική της λειτουργία ώστε να το εξισορροπήσει.
Η αστοχία, απόρροια κατά πολύ, των κακών επιλογών στα μακρινά σουτ, σε συνδυασμό με τα πολλά λάθη απέβησαν μοιραία και επιζήμια καθώς «κόστισαν» κατοχές και δεν επέτρεπαν στους διεθνείς μας να ελέγξουν το ρυθμό.
Επίσης, η δυσαναλογία των σουτ -πολλά τρίποντα και ελάχιστα mid-range- στοίχησαν επιθέσεις που θα μπορούσαν να έχουν πιο παραγωγική έκβαση για την Εθνική. Σε δεύτερο χρόνο και μέσα απο την τριβή με τη νέα φιλοσοφία, ίσως το «shot selection» η επιλογή του σουτ δηλαδή, να γίνει συνειδητά πιο ουσιαστική άρα και πιο αποτελεσματική.
Νέες «συνήθειες»
Το up tempo παιχνίδι που προσπαθεί να υιοθετήσει η επι Πιτίνο Εθνική, αφενός, είναι κάτι πολύ καινούργιο και χρειάζεται χρόνο για να αφομοιωθεί, αφετέρου, έχει ως σκοπό να αυξήσει τις κατοχές άρα και τις ευκαιρίες για σκοράρισμα.
Η ελληνική ομάδα προσπάθησε να παίξει σε υψηλό αριθμό κατοχών, με τον Ρικ Πιτίνο να ζητά από τους παίκτες του να περνούν το κέντρο «νωρίς», δηλαδή στα 4-5 δευτερόλεπτα και μετά να εκτελούν γρήγορα. Μια φιλοσοφία παιχνιδιού που μπορεί να είναι αποδοτική όταν υπάρχει αριθμητικό αβαντάζ, κάτι που σημαίνει ότι τα πάντα ξεκινούν από την άμυνα, τα deflections και τα αμυντικά ριμπάουντ. Ένας ακόμη λόγος που ο ομοσπονδιακός τεχνικός θέλει να υιοθετήσει αυτό τον τρόπο επίθεσης είναι γιατί διαθέτει στο ρόστερ του τους τρεις καλύτερους first pass point guards στην Ευρώπη (Καλάθης, Σλούκας, Σπανούλης). Παίκτες δηλαδή που θα αξιοποιήσουν την πρώτη πάσα μετά από κλέψιμο, deflection ή αμυντικό ριμπάουντ «προωθώντας» την μπάλα όπου και όπως πρέπει.
2 Players Game – Pick’n’roll και ρήγματα
Σε καταστάσεις σετ επίθεσης και οργανωμένης άμυνας ο τρόπος λειτουργίας της Εθνικής βασίζεται σε παιχνίδι δυο παικτών, το γνωστό σε όλους μας σκριν στη μπάλα (pick’n’roll)
Με 60% στα 2 πόντα, αποδεικνύεται σοφή επιλογή καθώς, εκτός από πιο «σίγουρα» καλάθια, εξασφαλίζει και αρκετά rotation στην αντίπαλη άμυνα που σκοπό έχουν, τόσο να κουράζουν τους αντιπάλους, όσο και να εκμαιεύσουν εξαργυρώσιμα φάουλ.
Παρόλα αυτά , οι συνεργασίες αυτές δεν παύουν να απαιτούν καλή διαχείριση ώστε να είναι αποδοτικές.
Με την αναλογία ασίστ/λαθών στο «Ακρόπολις» να είναι 16,7/14,7 η Εθνική μας πρέπει να βρει τρόπο να γίνει περισσότερο «οικονομική» και λιγότερο «επιπόλαια» στις επιλογές της.
Μια καινούργια φιλοσοφία απαιτεί χρόνο και τριβή τόσο για να υιοθετηθεί, όσο και για να αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχει η πίεση του χρόνου αλλά και του αποτελέσματος, ειδικά όταν μιλάμε για την Εθνική ομάδα.
Στο «ταξίδι» αυτό της νέας εικόνας της Εθνικής μας, πολλοί θα κρίνουν την εικόνα της ανάλογα με τις απαιτήσεις, το ταλέντο που υπάρχει και φυσικά τα αποτελέσματα που θα φέρει.
Εγώ την κρίνω και την επαινώ εκ των υστέρων, για την προσπάθεια της να αλλάξει. Να γίνει κάτι καινούργιο, φρέσκο και διαφορετικό ανεξάρτητα απο το αποτέλεσμα.
Γιατί η ΑΛΛΑΓΗ που μας «ξενίζει» μπορεί -και πρέπει- κάποιες φορές να είναι επίπονη, αφού ως σκοπό έχει να μας κάνει καλύτερους, ενώ η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ και η επανάπαυση που μας «βολεύει» θα είναι πάντα ανούσια και στο τέλος αναπόφευκτα «θανατηφόρα».