Φενέρμπαχτσε: να μείνουν υγείς οι σταρ
Ο Ιγκόρ Κοκόσκοφ μπορεί να αποχαιρέτησε, όμως ο Μαουρίτσιο Γκεραρντίνι έχει φτιάξει για τον Σάλε Τζόρτζεβιτς ένα ρόστερ που χτυπάει οκτάδα. Ο Πιέρια Χένρι είναι ξεκάθαρη αναβάθμιση σε σχέση με τον Λορέντζο Μπράουν, ενώ ο απίθανα βελτιωμένος Πολονάρα και ο δυναμίτης Ντέβιν Μπούκερ δίνουν βάθος στη φροντ λαίν. Το ζήτημα για την Φενέρ είναι να μείνουν υγιείς οι Ντε Κολό και Βέσελι: o Γάλλος είναι πια 34 και προέρχεται από Ολυμπιακό καλοκαίρι, ενώ ο Τσέχος κάνει τη διαφορά όταν είναι καλά, αλλά το πρόσφατο ιστορικό τραυματισμών προβληματίζει.
Άλμπα: ποιος είναι ο σκόρερ;
Η αποχώρηση του εμβληματικού Αϊτο είναι ένα θέμα από μόνη της, με τον Ίσραελ Γκονζάλεθ να έχει μια πολύ βαριά κληρονομιά στα χέρια του. Ο Ισπανός επένδυσε στην ταχύτητα με Σμιθ και Μπλατ, έδωσε την ευκαιρία στον ταλαιπωρημένο Ζούσμαν να κάνει restart χωρίς πίεση, όμως από το ρόστερ αναζητείται ο παίκτης που θα τραβήξει κουπί στην επίθεση. Ο «φονιάς» Έρικσον είναι η προφανής λύση, όμως ο Σουηδός μοιάζει λίγο μονοδιάστατος. Ο υπέροχος Λουκ Σίκμα θα κινήσει και πάλι τα νήματα, αλλά το αίνιγμα της εμπροσθοφυλακής παραμένει.
Μονακό: Θα αντέξουν τα γκαρντ την μετάβαση;
Η μετάβαση στο επίπεδο της Euroleague μοιάζει σε κάποια σημεία με την άνοδο από την Α2 στην Α1: έχεις καλούς παίκτες, αλλά δεν μπορείς να είσαι σίγουρος αν θα αντέξουν στο πιο υψηλό επίπεδο. Από την άλλη ο Μίτροβιτς ξέρει ότι από τη στιγμή που δεν έχει υψηλές προσδοκίες είναι σε θέση να μη χαλάσει τη χημεία που έφτιαξαν πέρσι οι Νάιτ και Γκρέι και να περιμένει να δει τι ψάρια θα πιάσουν. Ο Λέο Βέστερμαν θα κρατήσει τα γκέμια με την εμπειρία του, όμως πρέπει να μείνει υγιής.
Βιλερμπάν: Σταθερότητα και φιλοδοξίες
Μετά από δύο λιγότερο ή περισσότερο αναγνωριστικές χρονιές, τα αδέλφια Πάρκερ οφείλουν να ξεκινήσουν να έχουν κάποιες μίνιμουμ προσδοκίες από την ομάδα τους στη διοργάνωση. Ο Γιαμπουσέλι έφυγε γιατί ήταν αδύνατον να μείνει, όπως και ο Φαλ, όμως η υπέρβαση έγινε με την παραμονή του Λάιτι που εγγυάται κάποιου είδους συνέχεια στο πρότζεκτ. Οι Αντετοκούνμπο-Γουεμπανιάμα είναι επένδυση για το μέλλον, ο Οσετκόφσκι μπορεί να αποδειχθεί ευφυής κίνηση, όμως πολλά θα εξαρτηθούν από το δίδυμο Οκομπό – Τζόουνς στα γκαρντ. Με πολλούς παίκτες που δεν έχουν την πάσα στο ρεπερτόριο τους, η ομάδα θα χρειαστεί καθοδήγηση από τους PG.
Ούνικς: Άμυνα κανείς;
Κέιναν και Μπράουν στα γκαρντ, Χεζόνια στους φόργουορντ, όλοι οι σταρ της επανακάμψασας στην Ευρωλίγκα Ούνικς είναι σχεδόν… διαζευγμένοι με την άμυνα – πράγμα ολίγον τι επικίνδυνο. Ο Γουίλ Τόμας θα εξαργυρώσει την ονειρώδη περσινή χρονιά του στην Αγία Πετρούπολη, ο Μπράουν θα προσπαθήσει να κλείσει τρύπες με την αθλητικότητα και ο Ζάιτσεφ με την εμπειρία του, ενώ ο Τζεκίρι που δεν κόλλησε στη Μπασκόνια μπορεί κάλλιστα να κάνει μια θετική σεζόν. Θα παίξει run n gun ο Περάσοβιτς;
Ερυθρός Αστέρας: ο αντιτουριστικός
Με το αντίπαλο δέος του Ζέλικο Ομπράντοβιτς να τον αναγκάζει να στρέψει το βλέμμα περισσότερο στο εσωτερικό, ο Αστέρας θα είναι η γνωστή, υπολογίσιμη και ελαφρώς βαρετή ομάδα που συνήθως είναι με τον Ντέγιαν Ράντονιτς στον πάγκο του. Αργό τέμπο, σχεδόν ανύπαρκτη αθλητικότητα, έμφαση στην άμυνα, ελάχιστες νέες ιδέες. Ο Χόλινς θα προσπαθήσει να γίνει Λόιντ και ο Γουάιτ είναι ο μοναδικός που παίζει πάνω από τη στεφάνη. Πως λέμε team to watch? Καμία σχέση.