Εφές – Ούνικς
Από κάπου πρέπει να ξεκινήσει η Εφές, που όχι μόνο δεν έχει κερδίσει ακόμα αλλά διαλύθηκε και από την Φενέρμπαχτσε στο πρωτάθλημα. Ο Αταμάν υπέγραψε τον χρήσιμο Μπράιαντ ως ένεση ενέργειας στη γερασμένη – πλην Μίτσιτς, Λάρκιν – περιφερειακή γραμμή του, όμως πιθανότατα θα χρειαστεί και άλλη μία μεταγραφή για να κυνηγήσει το όνειρο του repeat. Η Ούνικς είχε τραυματική πρώτη εμπειρία φέτος στον Βόσπορο και δεν θα είναι το ίδιο αποκρουστική, όμως δύσκολα ο Περάσοβιτς θα φύγει νικητής από παλιό του σπίτι. Αν όμως ο Μίτσιτς δεν παίξει…
Ζάλγκιρις – Μπάγερν
Καμιά νίκη θα πάρουμε; Μηδέν στα τέσσερα και οι δύο, ψάχνουν να πιαστούν από τα μαλλιά τους για να παραμείνουν πάνω από το νερό. Ο Τρινκέρι καλωσορίζει σιγά – σιγά πίσω τους τραυματίες, όμως ο σημαντικότερος παίκτης του, ο Βλάντο Λούτσιτς, παραμένει εκτός. Βάσει του μπάσκετ που έχουν παίξει οι Βαυαροί άξιζαν να έχουν μία νίκη, όμως η Ευρωλίγκα είναι αδυσώπητη και δεν δίνει πόντους για καλές εμφανίσεις. Στο Κάουνας ο Γιουρε Ζντόβτς προσπαθεί να συμμαζέψει ό,τι μπορεί, πιθανότατα κι ο ίδιος έκπληκτος που επέστρεψε στην Ευρωλίγκα. Λίγο περισσότερο Μπάγερν, αλλά γενικώς ανοικτό ματς.
Μακάμπι – Παναθηναϊκός
Αδύνατον για την τωρινή Μακάμπι να παίξει συνεχόμενα καλά παιχνίδια υψηλών απαιτήσεων: απόδειξη ότι πέρασε από το «Αστρομπάλ» εκμεταλλευόμενη τα πάμπολλα προβλήματα της Βιλερμπάν, αλλά στραβοπάτησε στο πρωτάθλημα. Το ζήτημα είναι να καταφέρει να αναδείξει ο Παναθηναϊκός τα επιθετικά προβλήματα που η αντίπαλος του έχει – αν το κάνει και βρει έναν δεύτερο σταθερό πρωταγωνιστή δίπλα στον Παπαπέτρου, θα έχει τύχη στο «Γιαντ Ελιάου».
Αρμάνι – Βιλερμπάν
Η μετάλλαξη του ανέμελου DNA των Λομβαρδών σε μια σοβαρή, δυσκολοκατάβλητη ομάδα έχει σχεδόν ολοκληρωθεί για τον Μεσίνα. Ο Μήτογλου βρήκε αναμενόμενα ρυθμό και δίνει πολλαπλές διαστάσεις με το παιχνίδι του δίπλα στον ούτως ή άλλως κομβικό Μέλι, οι νεοφερμένοι Αμερικανοί καλύπτουν τις τρύπες μέχρι να γυρίσει ο Ντάνιελς, τα υπόλοιπα κομμάτια είναι στις θέσεις τους. Για την Βιλερμπάν επιστρέφουν οι σημαντικοί Λάιτι και Ντιό, ενώ είναι σταθερά εκτός ο Μόργκαν. Αντετοκούνμπο και σία θα το παλέψουν, αλλά δύσκολα θα τα καταφέρουν στο φόρουμ.
Ρεάλ – Φενέρμπαχτσε
Τα συχνά κενά αέρος της Ρεάλ πιθανότατα προβληματίζουν τον Λάσο. Ο Ισπανός ξέρει ότι Γιουλ, Ρούντι, Τέιλορ, Κοζέρ έχουν τα καλύτερα κομμάτια της καριέρας τους πίσω τους και περιμένει πίσω τους γωνιακούς του σουτέρ (Τόμπκινς, Ράντολφ) για να στήσει ξανά τη γεωμετρία του. Η Φενέρ ανέπνευσε βαθιά μετά τους κλυδωνισμούς, διέλυσε και την Εφές και πάει με φουλ ψυχολογία στη Μαδρίτη. Δεν δείχνει έτοιμη για τέτοιο διπλό, όμως η Ρεάλ δεν παύει να δείχνει διαβλητή.
Ερυθρός Αστέρας – Άλμπα
Το σκληρό, στρυφνό παιχνίδι του Αστέρα δεν ταιριάζει καθόλου στην Άλμπα, που δεν έχει τα κορμιά να αντέξει στο ξύλο των Σέρβων. Ειδικά χωρίς τα κορμιά των Κουμάτζε – Λάμερς και την σπιρτάδα που δίνει ο Έρικσον, τα κουκιά παραείναι μετρημένα. Η μοναδική ελπίδα των Βερολινέζων είναι να παρασύρουν τους γηπεδούχους σε ραν εν γκαν. Λέμε τώρα.
ΤΣΣΚΑ – Ολυμπιακός
Εκτός ο Μιλουτίνοφ, εκτός κι ο Σενγκέλια, ευκαιρία για τον Ολυμπιακό λέει η θεωρία, που ως συνήθως απέχει σημαντικά από την πράξη αν σκεφτεί κανείς πως οι ερυθρόλευκοι έχουν κερδίσει 2 φορές σε 21 χρόνια στη Μόσχα σε regular season. Δεν παύει πάντως να είναι μια πρόκληση για την υγιή και χαρούμενη ομάδα του Μπαρτζώκα. Ο Φαρίντ θα παίξει αλλά ο Ολυμπιακός μπορεί να τον μετατρέψει σε πρόβλημα, αφού ακόμα ψάχνεται. Το ματς θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό στην προσωπική άμυνα, αφού Κλάιμπερν και Σβεντ θα πάρουν απομονώσεις για να δημιουργήσουν ρήγματα.
Μπασκόνια – Μονακό
Ο Μάικ ο Τζέιμς επιστρέφει σε ένα από τα παλιά του σπίτια αφού προειδοποίησε στη Μαδρίτη πως είναι έτοιμος για μεγάλα διπλά φέτος αν βρει κάποιον μπόσικο. Οι Βάσκοι βελτιώνονται μεν, αλλά φανερά δεν έχουν την ποιότητα ούτε του πρόσφατου παρελθόντος. Ντέρμπι στο όριο: αν η Μονεγάσκοι έβγαλαν το λάδι σε Ρεάλ και Μπάρσα, δεν φοβούνται την «Μπουέσα».
Μπαρτσελόνα – Ζενίτ
Πέρσι ο Πασκουάλ έφτασε έναν Πονίτκα μακριά από το φάιναλ φορ, όμως εκείνες οι μέρες είναι πιο μακρινές από ότι δείχνει το ημερολόγιο. Ο Καταλανός περιμένει την επιστροφή του κομβικού Σαμπάζ Νέιπιερ για να στήσει όπως είχε σχεδιάσει την ομάδα του και μέχρι τότε δεν είναι σε θέση να κοντράρει επί της ουσίας τέτοια ματς. Η Μπάρσα μαθαίνει να κερδίζει στο όριο: χρήσιμο προσόν όταν έρθει ο Απρίλης.