Όταν η ΤΣΣΚΑ παρατάχθηκε στη γραμμή της αφετηρίας της Ευρωλίγκας έμοιαζε παράλογα γεμάτη – κάτι σαν cheat ενός βιντεοπαιχνιδιού. Σβεντ, Γκριγκόνις, Λούντμπεργκ, Χάκετ στο 1-2, Κλάιμπερν-Κουρμπάνοφ στα φτερά, Σενγκέλια, Μιλουτίνοφ, Φόγκτμαν, Μπολομπόι στους ψηλούς, η ποιότητα των 9 πρώτων βρίσκει συναγωνισμό μόνο στη Ρεάλ Μαδρίτης, όμως οι σταρ των blancos έχουν τα καλύτερα τους χρόνια πίσω, όχι μπροστά. Δύο ψεγάδια έβλεπε κανείς: το πρώτο ήταν το βάθος, αφού οι Ούχοφ, Αντόνοφ, Χομένκο, Λοπάτιν θα αναλάμβαναν πραγματικές ευθύνες. Το δεύτερο ήταν η απουσία ενός κλασικού, αλτρουιστή πόιντ γκαρντ που θα λειτουργούσε ως μετρονόμος – ένας Τσάτσο του 2012-16. Αλλά κανείς δεν μπορεί να τα έχει όλα.
Λες και το καλοκαίρι του 2020 η μπασκετική μοίρα αντιλήφθηκε την διπλή απόκτηση Σενγκέλια – Μιλουτίνοφ σαν ύβρη, ο Σέρβος γίγαντας περνά περισσότερο χρόνο εκτός του παρκέ παρά εντός αυτού από τη στιγμή που πάτησε στη Μόσχα. Κορωνοϊός πέρσι με το καλημέρα, τραυματισμός στον ώμο που τελείωσε τη χρονιά πάνω που έβρισκε ρυθμό. Φέτος ο Τόκο Σενγκέλια ξεκίνησε σε beast mode, ήταν mvp δύο σερί αγωνιστικές πριν και ο δικός του ώμος τον προδώσει. Θα γυρίσει, αλλά όχι άμεσα.
Ως τότε η ΤΣΣΚΑ είναι αναγκασμένη να μπει σε σφιχτό rotation και να ακουμπήσει περισσότερο στην ικανότητα των Κλάιμπερν και Σβεντ στο ένας εναντίον ενός σαν πηγή δημιουργίας, περίπου όπως στο τελευταίο μισό της περσινής σεζόν, όταν ο Τζέιμς τελικά εκδιώχθηκε από το γκρουπ. Υπό αυτές τις συνθήκες ο Σβεντ θα νιώσει πιο άνετα, αφού τα πράγματα που θα του ζητηθούν θα μοιάζουν περισσότερο με τις κακές συνήθειες που απέκτησε τα τελευταία χρόνια ως παίκτης της Χίμκι. Ο Φόγκτμαν θα μετακομίσει σχεδόν αποκλειστικά στο «5», μέχρι τουλάχιστον να προσαρμοστεί το αίνιγμα Φαρίντ, απειλώντας από μακριά και εξασφαλίζοντας χώρους για τους διεισδυτικούς γκαρντ και φόργουορντ. Ο Κουρμπάνοφ (και κατά δεύτερο λόγο ο Αντόνοφ) θα δουν τον χρόνο συμμετοχής τους και ως εκ τούτου την σημασία τους στο παιχνίδι να αυξάνεται, αφού τα small ball σχήματα θα επικρατήσουν.
Μπορεί να έχασε δύο κοφτερά νύχια, όμως η αρκούδα της Μόσχας έχει ακόμα πολλά με τα οποία μπορεί να πληγώσει τον Ολυμπιακό. Οι φίλαθλοι των ερυθρόλευκων θα έχουν για πάντα την γλυκιά ανάμνηση του 4/4 στα φάιναλ φορ των 10’s, αλλά αυτή είναι μια παλιά πρόσφατη ιστορία. Άλλωστε στην κανονική διάρκεια η Μόσχα δεν είναι μέρος για διακοπές: 14 ματς, δύο νίκες, μία για κάθε δεκαετία.
Δεν παύει όμως να είναι μια ευκαιρία. Ο Ολυμπιακός πήγε στην παράταση την πλήρη Μπαρσελόνα στο Παλάου, νιώθει καλά και βελτιώνεται, έχει ρόλους, σκληράδα και αυτοπεποίθηση. Μπορεί να είναι πολύ νωρίς, όμως ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του προβάρουν τον μανδύα του διεκδικητή. Βραδιές σαν αυτή της Μόσχας δείχνουν αν οι ώμοι μπορούν να αντέξουν το βάρος.