Ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι μίλησε σε ιταλικό σάιτ για την πορεία του στον Παναθηναϊκό και τη ζωή του στην Ελλάδα.

Αναλυτικά τα σημαντικότερα σημεία της συνέντευξης στην ιστοσελίδα cronachedispogliatoio: 

Για το ιστορικό γκολ που είχε πετύχει με την Μπενεβέντο κόντρα στη Μίλαν το 2017: «Εκείνη η μέρα άλλαξε τη ζωή μου. Ο κόσμος άρχισε να με γνωρίζει. Χάρη σε αυτό το γκολ γνώρισα τον Τόλντο, το είδωλό μου, στην παρουσίαση των αυτοκόλλητων Panini. Από τότε, για όλους ήμουν ο τερματοφύλακας που σκόραρε, αλλά έχω παίξει πάνω από διακόσια ματς στη Serie B. Τον Ιούλιο του επόμενου έτους, στο Παλέρμο, 500 άτομα με επευφημούσαν. Ένιωσα εξαιρετικά αναγνωρίσιμος. Χρόνια αργότερα, ο κόσμος θα θυμάται πού ήταν και τι έκανε όταν ο Μπρινιόλι σκόραρε εναντίον της Μίλαν. Για σημαντικές αποκρούσεις αυτό δεν συμβαίνει…».

Για τον Παναθηναϊκό: «Ένας ιστορικός σύλλογος. Είμαστε τέταρτοι στη βαθμολογία, στον ημιτελικό Κυπέλλου, διεκδικούμε μια θέση στην Ευρώπη. Είναι μαζί μου ο Κίκο Μακέντα. Στην ομάδα όλοι μιλούν αγγλικά, οι δυο μας στα ιταλικά. Οι οπαδοί κάνουν πλάκα, μας αποκαλούν ιταλική Μαφία , με καρικατούρες. Ο Μακέντα είναι εδώ χρόνια, πριν από αυτόν ήταν ο Στραματσόνι, ακόμη πιο πριν ο τον Μαλεζάνι που έκανε σπουδαία πράγματα».

Για τη θέση του βασικού στον Παναθηναϊκό και το ντεμπούτο του κόντρα στον Ολυμπιακό: «Φτάνω στις 2 Σεπτεμβρίου, τακτοποιούμαι. Βασικός είναι ο Διούδης, ο τερματοφύλακας της Εθνικής Ελλάδος, αναπληρωματικός του Βλαχοδήμου. Όταν ο Διούδης βρίσκεται θετικός στον Covid, παίρνω τη θέση του και δεν την αφήνω ποτέ. Τα παιδιά πριν το ντέρμπι μου είπαν: ’’Από τη μια, είσαι τυχερός, παίζεις το πιο σημαντικό παιχνίδ’’. Τότε δεν υπήρχαν περιορισμοί, όλο το γήπεδο ήταν γεμάτο. Οι οπαδοί  εδώ είναι άλλο πράγμα. Δεν θα μπορούσε να μου συμβεί ένα πιο δύσκολο ντεμπούτο, αλλά και πιο συναρπαστικό». 

Για τη μέχρι τώρα πορεία του: «Μετρώντας το Κύπελλο, έπαιξα περίπου είκοσι παιχνίδια, τα μισά χωρίς να δεχτώ γκολ. Χάσαμε, αλλά θυμάμαι με χαρά τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Έληξε 1-3, ο Κούρτιτς σκόραρε δύο φορές , αλλά το γήπεδο ήταν γεμάτο. Όμορφη ατμόσφαιρα. Ξέρεις, μένω εκτός Αθήνας, στη Βούλα, μία παραθαλάσσια γειτονιά. μαζί με τη Γλυφάδα δημοφιλής στους τουρίστες το καλοκαίρι. Επισκέφτηκα τον Παρθενώνα. Θα ήθελα να μένω στο Κολωνάκι, μια τρελή γειτονιά, αλλά έχει κίνηση στο κέντρο της πόλης και θα έχανα μια ώρα κάθε πρωί για να πάω στην προπόνηση…».

Για το πώς επικοινωνεί στην ομάδα: «Στην ομάδα μιλάμε αγγλικά, μετά ισπανικά γιατί κάποια από τα παιδιά κατάγονται από εκεί, μετά η τρίτη γλώσσα είναι η ελληνική, που όμως είναι δύσκολη. Ξέρω τοα“πώς είσαι”, “καλημέρα” και “καλησπέρα” και μερικά χρώματα , γιατί στις ασκήσεις ίσως συναντήσω χρώματα, όπως το άσπρο και το κιτρίνο».

TAGS
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΠαναθηναϊκός - Ποδόσφαιρο