Ο Ματίας Αλμέιδα είναι ένας προπονητής που -όπως μαρτυρά και η αδιαπραγμάτευτη απαίτησή του για την παρουσία του συνόλου των συνεργατών του μαζί του στην ΑΕΚ– δεν αφήνει πολλά πράγματα στην τύχη. Το παραπάνω δεν αφορά μόνο το πρωτοφανές για τα μέχρι τώρα δεδομένα της Ένωσης πολυμελές τιμ του, αλλά και τον αγωνιστικό σχεδιασμό στον οποίο θα έχει ξεκάθαρο λόγο.
Δείξε μου τα χαφ σου να σου πω τι ομάδα έχεις
Ο Αργεντίνος τεχνικός, παρά το ότι η μέχρι τώρα πορεία του στους πάγκους έχει δείξει ότι είναι ένας προσαρμοστικός προπονητής ως προς το ρόστερ που έχει στη διάθεσή του, έχει κάποιες σταθερές αρχές σε ότι αφορά τον τρόπο που θέλει να παίζουν οι ομάδες του. Θέλει οι ομάδες του να μπορούν να παίξουν με μεγάλη ένταση, να πιέζουν τον αντίπαλο ψηλά, να κλέβουν μπάλες και να μπορούν να βγουν γρήγορα στην επίθεση με γρήγορη σκέψη και σωστές πάσες. Ο συγκεκριμένος απαιτητικός τρόπος παιχνιδιού προϋποθέτει την παρουσία παικτών οι οποίοι η αλήθεια είναι πως έλειψαν τα τελευταία χρόνια από την ΑΕΚ.
Θέλει, δηλαδή, χαφ με ικανότητα τόσο στο «κόψε» όσο και στο… «ράψε». Πλήρεις παίκτες με ικανότητα να δημιουργούν και να είναι σε καλό επίπεδο έντασης. Οι περιπτώσεις τόσο του Πινέδα όσο και του Χουάνγκ είναι αρκετά ενδεικτικές σε ότι αφορά το αγωνιστικό στιλ των χαφ πάνω στους οποίους θέλει να χτίσει ο Αλμέιδα τη ραχοκοκκαλιά της νέας ΑΕΚ. Και οι δύο αυτοί παίκτες, όπως και άλλοι που έχει στα υπόψιν της η Ένωση είναι πλήρη χαφ με πολύ καλά νούμερα τόσο σε ότι έχει να κάνει με την ανασταλτική συμπεριφορά όσο και με τη δυνατότητα στη δημιουργία. Τα δύο βασικά χαρακτηριστικά που θέλει στο κέντρο ο Αλμέιδα είναι πρώτα η ένταση και μετά η δημιουργία είτε με κάθετη πάσα ή με κάθετη εφόρμηση με την μπάλα.
Τι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια
Ψάχνοντας να βρει κανείς τα σημεία αναφοράς στους χαφ της ΑΕΚ τα τελευταία -αρκετά- χρόνια, ό,τι έχει να κρατήσει περιορίζεται στην παρουσία των Σιμόες και Γιόχανσον. Ο Σιμόες έγραψε ιστορία λόγω της πολυετούς παρουσίας του στην ομάδα, στην οποία ξεπέρασε το ταβάνι του, ενώ ο Γιόχανσον ήταν ένα υψηλού επιπέδου 6άρι που λόγω του επαγγελματισμού του και του χαμηλού επιπέδου του πρωταθλήματος στάθηκε αξιοπρεπέστατα και στο «8», παρότι δεν ήταν ο χαφ που ήταν εξπέρτ στο δημιουργικό κομμάτι.