Ο Άγγελος Αναστασιάδης ανακοινώνει την εντεκάδα στους παίκτες του όταν η αποστολή φτάνει στο γήπεδο. Αυτό από τη μία είναι θετικό γιατί έχει όλους τους παίκτες του σε εγρήγορση, από την άλλη όμως είναι αρνητικό γιατί ενδέχεται κάποιος παίκτης να μην είναι πνευματικά έτοιμος ή ακόμα και να αιφνιδιαστεί. Δε λέω ότι συνέβη κάτι τέτοιο. Άλλωστε εμείς οι δημοσιογράφοι αλλά και οι φίλαθλοι της ομάδα έχουμε το “προνόμιο” να κρίνουμε εκ του αποτελέσματος.
Εκ του αποτελέσματος λοιπόν θα πω ότι η επιλογή του Κουρμπέλη να παίξει στα στόπερ αποτελεί μια προσωπική δικαίωση του Άγγελου Αναστασιάδη και σωστό διάβασμα του παιχνιδιού. Έβαλε λοιπόν έναν ποδοσφαιριστή, ο οποίος ναι μεν ξέρει τη θέση, ωστόσο στον Παναθηναϊκό εδώ και δύο χρόνια αγωνίζεται στο κέντρο.
Με αυτή την κίνηση ο 66χρονος τεχνικός ήθελε δημιουργία παιχνιδιού ακόμα και από τους στόπερ καθώς γνώριζε πως το Λιχτενστάιν θα περιμένει την Εθνική πίσω από τη μεσαία γραμμή. Συνεπώς στο 4-2-3-1 τα δύο εξάρια (Ζέκα και πολύ περισσότερο ο Σάμαρης) λογίζονταν ως οχτάρια σε συνωστισμό και οι στόπερ ως play makers.
Σε αυτό το ρόλο από τους διαθέσιμους στόπερ οι Σιόβας και Κουρμπέλης ήταν οι ιδανικοί όπως και αποδείχθηκε. Δεν ήταν λίγες οι πάσες και τα γεμίσματα που έφυγαν από τα πόδια του Σιόβα όταν οι τρεις χαφ ήταν περιορισμένοι. Ενώ το γκολ που ξεκλείδωσε την άμυνα του Λιχτενστάιν προήλθε από μπαλιά του στόπερ αλλά με ικανότητα οξυδερκούς χαφ Κουρμπέλη.
Στην αντίπερα όχθη οφείλω να ομολογήσω ότι η επιλογή του Μπακασέτα στο αρχικό σχήμα με αιφνιδίασε. Ως προς το διάβασμα είχε τη λογική του να παίξει δεξιά ανάποδο πόδι ο άσος της ΑΕΚ και από την άλλη με ανάποδο πόδι ο Μασούρας. Η φυσιολογική τάση τους να συγκλίνουν θα έδινε χώρο στα μπακ να ανέβουν και να δώσουν έξτρα δημιουργία.
Στην εξέλιξη του ματς αυτό που γινόταν σε όλο το πρώτο ημίχρονο ήταν τόσο ο Μπακασέτας όσο και ο Μασούρας να κλίνουν στον άξονα και να συνωστίζονται με όλη την άμυνα του Λιχτενστάιν συν τους Μήτρογλου, Φορτούνη και Σάμαρη. Μπακάκης και Κούτρης ανέβηκαν κάποιες φορές αλλά χωρίς τα ιδεατά αποτελέσματα.
Έτσι και το 1-0 ήρθε από τον άξονα με τη μεγάλη μπάλα του Κουρμπέλη η οποία “ακύρωσε” όλο το κέντρο και προσγειώθηκε συστημένη στον Φορτούνη, του οποίου η κίνηση σε θέση φορ (και η εκτέλεση) ήταν σεμιναριακού επιπέδου. Καπως έτσι μπήκε το νερό στ’ αυλάκι και απέφυγε η Εθνική τις “τρικλοποδιές”.
Εκ του αποτελέσματος λοιπόν ίσως η επιλογή Δώνη ή Κολοβού στο αρχικό σχήμα να ήταν πιο ουσιώδης. Άλλωστε κι ο Μπακασέτας (ο οποίος βάσει πλάνου πάλεψε και έδωσε τον καλύτερο του εαυτό) είπε στις δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα πως κι ο ίδιος δεν θεωρείται παίκτης γραμμής.
Ωστόσο είπε επίσης πως δουλεύουν και βγαίνουν κάποια πράγματα με γνώμονα το καλό της Εθνικής ώστε να επιστρέψει εκεί που ανήκει. Κι αυτό είναι κέρδος. Οι παίκτες της Εθνικής να αρχίσουν να βάζουν το “εγώ” τους κάτω από το “εμείς” κι αν μη τι άλλο ο Μπακασέτας είναι ένας παίκτης που αυτό το κάνει. Και φαίνεται πως αυτή η φουρνιά είναι διατεθειμένη να το κάνει στο έπακρο.
Τώρα όμως αρχίζουν τα δύσκολα για τη γαλανόλευκη. Σε ένα ματς δύσκολο, με διαφορετικές απαιτήσεις και σε διαφορετικές συνθήκες, θα πρέπει αυτή η νέα ομάδα να παρουσιαστεί “ατσαλωμένη”, διαβασμένη και πνευματικά έτοιμη.
Ο Στέλιος Γιαννακόπουλος επιστρέφει σήμερα από το μονοήμερο ταξίδι του στη Ζένιτσα, όπου είδε την προσεχή μας αντίπαλο, για να καταστρώσει μαζί με τον Αναστασιάδη το πλάνο για τη μεγάλη “μάχη”. Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται το τί θα σκαρφιστεί ο Άγγελος Αναστασιάδης για το ματς με τη Βοσνία.