Οι μνήμες από το μακελειό του Τέξας είναι ακόμη νωπές… Συνολικά 21 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, εκ των οποίων 19 παιδιά, μία θλιβερή είδηση που συγκλόνισε ολόκληρο τον πλανήτη. Οι αντιδράσεις που υπήρξαν ήταν έντονες τόσο σε κοινωνικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο και προφανώς όλες αφορούσαν την οπλοκατοχή στις ΗΠΑ. Η πιο έντονη ήταν πιθανότατα του Στιβ Κερ. Βλέπετε ο προπονητής των Ουόριορς δεν συνηθίζει σε εξωαγωνιστικά ξεσπάσματα, όμως η αιματοχυσία στο Τέξας τον… χτύπησε στο πιο ευαίσθητο σημείο.
“Oποιαδήποτε ερώτηση για το μπάσκετ δεν έχει σημασία. Έχω κουραστεί τόσο πολύ να έρχομαι εδώ και να δίνω συλλυπητήρια στις συγκλονισμένες οικογένειες, λυπάμαι, κουράστηκα από το ενός λεπτού σιγή. Αρκετά! Οπότε Μιτς ΜακΚονελ, ρωτάω όλους εσάς τους γερουσιαστές που αρνείστε να κάνετε οτιδήποτε για τη βία, τις ένοπλες επιθέσεις σε σχολεία, τις ένοπλες επιθέσεις σε σούπερ μάρκετ, σας ρωτάω: θα βάλετε τη δική σας επιθυμία για εξουσία πάνω από τις ζωές των παιδιών μας, των ηλικιωμένων μας, των ανθρώπων που πηγαίνουν στην εκκλησία; Δεν μπορούμε να παραμείνουμε αναίσθητοι σε αυτό. Δεν μπορούμε να καθόμαστε εδώ και να διαβάζουμε αυτό και να λέμε απλά ας κάνουμε ενός λεπτού σιγή και μετά ‘’πάμε Dubs’’, ‘’πάμε Ουόριορς’’”, δήλωσε με φωνή που έτρεμε και τα μάτια του θολά από τα δάκρυα ο Στιβ Κερ, προσπαθώντας να στείλει το δικό του μήνυμα για έναν πλανήτη με ειρήνη.
Πολλοί αναρωτήθηκαν για την “έκρηξη” του άλλοτε συμπαίκτη του Μάικλ Τζόρνταν στους Σικάγο Μπουλς, αλλά βλέπετε μόνο τυχαία δεν ήταν, αφού από πίσω “κρύβει” μια τραγική ιστορία, που βίωσε λίγο μετά την ενηλικίωση. Ήταν 18 Ιανουαρίου του 1984, όταν ο τότε 19χρονος Στιβ Κερ πληροφορήθηκε πως ο πατέρας του έπεσε θύμα μιας αντίστοιχης τραγωδίας. Ο Μάλκολμ Κερ, καθηγητής αραβικής ιστορίας και πρόεδρος του Αμερικανικού Πανεπιστημίου της Βηρυτού έχασε άδοξα τη ζωή του, όταν πυροβολήθηκε δύο φορές στο κεφάλι από μέλη μιας ριζοσπαστικής ισλαμικής οργάνωσης.
Ο Μάλκολμ Κερ γεννήθηκε στην πρωτεύουσα του Λιβάνου από γονείς οι οποίοι ήταν καθηγητές στο αμερικανικό πανεπιστήμιο του Λιβάνου. Μόλις ξέσπασε ο β’ Παγκόσμιος πόλεμος η οικογένεια Κερ πήρε το δρόμο της επιστροφής με τελικό προορισμό το Νιου Τζέρσεϊ. Ο πόλεμος έληξε το 1945 και η οικογένεια Κερ επέστρεψε ξανά στη Βηρυτό. Εκεί, ο Μάλκολμ μαζί με την σύζυγο του Ανν δημιούργησαν τη δική τους οικογένεια και έφεραν στον κόσμο τέσσερα παιδιά, ανάμεσα τους και ο Στιβ. Ο προπονητής των Ουόριορς πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Λίβανο και όταν έγινε έφηβος μετακόμισε στο Λος Άντζελες. Ωστόσο, το 1982 ο πατέρας του δέχθηκε πρόταση από το αμερικανικό πανεπιστήμιο της Βηρυτού για να αναλάβει την προεδρία, την οποία και έκανε δεκτή, επιστρέφοντας στη γενέτειρα του.
Σε όλη του την ακαδημαϊκή διαδρομή ο Μάλκολμ είχε ως στόχο να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα σε χριστιανούς, μουσουλμάνους και εβραίους, όμως η αλήθεια είναι πως η επιστροφή του στο Λίβανο συνδυάστηκε με τον εμφύλιο πόλεμο. Η κατάσταση ήταν αρκετά περίεργη, ειδικά για τους Αμερικανούς πολίτες και σχεδόν δύο χρόνια αργότερα φτάνουμε στην ημέρα που σημάδεψε τη ζωή του Στιβ Κερ. Ο Μάλκολμ πέφτει νεκρός από πυροβολισμούς έξω από το γραφείο του, στο Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, σε ηλικία μόλις 52 ετών.
“Έλαβα ένα τηλεφώνημα κατά τη διάρκεια της νύχτας από έναν οικογενειακό φίλο. Το τηλέφωνό μου χτύπησε στην κρεβατοκάμαρά μου στις τρεις το πρωί. Αμέσως κατάλαβα ότι κάτι κακό είχε συμβεί”, είχε αποκαλύψει ο Στιβ Κερ στο ντοκιμαντέρ “The Last Dance” για την “μαύρη” εκείνη ημέρα που πληροφορήθηκε τον θάνατο του πατέρα του. Η 18η Ιανουαρίου του ’84 ήταν η μέρα που σημάδεψε για πάντα τον Αμερικανό σήμερα προπονητή των Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς.
Η είδηση της δολοφονίας του Μάλκολμ Κερ πήρε τεράστιες διαστάσεις, με τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρίγκαν, να απευθύνει διάγγελμα στον αμερικανικό λαό.
“Με σοκ και θλίψη πληροφορηθήκαμε νωρίς το πρωί τον θάνατο του Δρ. Μάλκολμ Κερ, του προέδρου του Αμερικανικού Πανεπιστημίου της Βηρυτού. Ήταν ένα πολύ σεβαστό μέλος του ακαδημαϊκού κόσμου, που ως πρόεδρος του αμερικανικού ιδρύματος στο Λίβανο, εργάστηκε ακούραστα και θαρραλέα για να διατηρήσει τις αρχές της ακαδημαϊκής ελευθερίας και της αριστείας στην εκπαίδευση. Το έργο του ενίσχυσε τους ιστορικούς, πολιτιστικούς και ακαδημαϊκούς δεσμούς μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Λιβάνου και άλλων χωρών της Μέσης Ανατολής. Ο Δρ. Κερ συνέχισε μια οικογενειακή παράδοση – ο ίδιος γεννήθηκε στη Βηρυτό από γονείς επίσης αφοσιωμένους στην υπηρεσία της ανθρωπότητας.
Ο πρόωρος και τραγικός θάνατος του Δρ. Κερ στα χέρια αυτών των απεχθών δολοφόνων πρέπει να ενισχύσει την αποφασιστικότητά μας να μην ενδώσουμε στις πράξεις των τρομοκρατών. Δεν πρέπει να επιτραπεί στην τρομοκρατία να πάρει τον έλεγχο της ζωής, των πράξεων ή του μέλλοντος μας και των φίλων μας”, ανέφερε στην δήλωση του ο Ρόναλντ Ρίγκαν.
Ο Στιβ Κερ έχοντας βιώσει τη μεγαλύτερη απώλεια σε τόσο τρυφερή ηλικία και με αυτό τον σκληρό τρόπο, είναι από τους μεγαλύτερους επικριτές του δικαιώματος να φέρεις όπλα χωρίς έλεγχο στις Ηνωμένες Πολιτείες και για χρόνια υπήρξε μίας από τις φωνές που έχουν καταγγείλει αυτού του είδους τους εγκληματικές ενέργειες σε σχολεία και εμπορικά κέντρα.
Άραγε θα μπει ποτέ ένα τέλος στον παραλογισμό με την ελεύθερη οπλοκατοχή σε αρκετές Πολιτείες των ΗΠΑ; Ίσως αν πληθύνουν οι φωνές όπως αυτή του Στιβ Κερ να υπάρξει κάποια πρόοδος… Μέχρι τότε φοβάμαι πως θα συνεχίσουμε να μετράμε αθώα θύματα…