Οι Γουόριορς απάντησαν και έφεραν την σειρά των τελικών στο 1-1 σε μια δεύτερη αναμέτρηση η οποία δεν είχε την ίδια ποιότητα, ένταση και ενεργεία με την πρώτη παρόλα αυτά όμως και η συγκεκριμένη είχε πολλά πράγματα που μπορούμε να βάλουμε στο τραπέζι της συζήτησης.
Οι “πολεμιστές” απάντησαν με έντονη αμυντική ένταση έβαλαν πολύ περισσότερο τα κορμιά τους στην μάχη και δημιούργησαν πρόβλημα στην λειτουργία της Βοστόνης που δεν είχε τις απαραίτητες απαντήσεις αλλά και την ίδια ενέργεια με το πρώτο ματς, ενώ και ψυχολογικά έδειξε σε χαμηλότερο επίπεδο στα σημεία που έπρεπε να αντεπιτεθεί.
Οι Κέλτες συνέχισαν να “σημαδεύουν” στην άμυνα τον Κάρι αλλά δεν κατάφεραν να τον επηρεάσουν με τον ηγέτη του Γκόλντεν Στέιτ να μένει ανεπηρέαστος και την ώρα που χρειαζόταν να δίνει την απαραίτητη ώθηση που ήθελε η ομάδα του. Ο Στιβ Κερ είδε και πάλι τον Ντρέιμοντ Γκριν να κάνει την…δουλειά που ξέρει πολύ καλά μέσα στο παρκέ ενώ παράλληλα είχε πολύ περισσότερες λύσεις αφού ήταν άκρως θετικός ο Λούνεϊ και στις δύο πλευρές του παρκέ ενώ με τεράστια ενέργεια παρουσιάστηκε στην επιστροφή του και ο Γκάρι Πέιτον την ώρα που θετικό πρόσημο (όχι από την αρχή) είχε τελικά και ο Τζόρνταν Πουλ.
Η Βοστόνη δεν βρήκε την πολυφωνία που είχε στον πρώτο τελικό όπως και τους δρόμους αντίδρασης και επιστροφής οι οποίοι βρέθηκαν και μάλιστα πάνω από μια φορά στην προηγούμενη αναμέτρηση. Ο Αλ Χόρφορντ που αποτέλεσε τον σημαντικότερο παράγοντα στο πρώτο ματς της σειράς πέρασε…απαρατήρητος αλλά και γενικά οι Σέλτικς δεν εμφανίστηκαν με την ίδια ενέργεια, λύσεις και εμπνεύσεις.
Όπως και να έχει η ομάδα του Ίμε Ουντόκα πήρε αυτό που ήθελε, “έσπασε” την έδρα από το πρώτο ματς της σειράς η οποία πλέον πηγαίνει στην Βοστόνη όπου τα δεδομένα και πάλι θα διαφοροποιηθούν. Πολύ σημαντικός ο τρίτος τελικός για να δούμε ποια ομάδα θα πάρει…κεφάλι, σίγουρα οι “πολεμιστές” θα ζητήσουν έντονα το break κάτι που αν συμβεί θα κλονίσει αρκετά τη Βοστόνη. Από την άλλη πλευρά σίγουρα γνωρίζουν καλά τα σχέδια των Γουόριορς οι Κέλτες και θα κάνουν τα πάντα για να τους τα χαλάσουν και να προηγηθούν μπροστά στον κόσμο τους δίνοντας αξία στην νίκη τους στον πρώτο τελικό.