Oι τίτλοι του στη Στουτγκάρδη και στο Λονδίνο τον καθιστούν ικανό σφετεριστή της τενιστικής εξουσίας των «ιερών τεράτων».

20 χρόνια. Τόσα έχουν περάσει από τότε που ο νικητής του Wimbledon δεν ονομαζόταν Φέντερερ, Ναδάλ, Τζόκοβιτς ή Μάρεϊ. Ο Αυστραλός Λέιτον Χιούιτ το 2002 είχε πάρει το τρόπαιο νικώντας τον Δαβίδ Ναλμπαδιάν με 3-0. Έκτοτε μπόλικος Φέντερερ (8 κατακτήσεις), Τζόκοβιτς (6 τρόπαια) με την απαραίτητη συνοδεία των Ναδάλ/Μάρεϊ (από 2 επιτυχίες).

Είναι ικανός ο Ματέο Μπερετίνι να γίνει αναθεωρητής αλλάζοντας το status quo; Ο Ιταλός πηγαίνει στο λονδρέζικο Grand Slam με ούριο άνεμο. Τού τον προσφέρουν τα κερδισμένα τουρνουά σε Στουτγκάρδη και Queen’s. Στο Λονδίνο έκανε το repeat. Αναμφίβολα το γρασίδι είναι η αγαπημένη επιφάνειά του. Μαζί με τους Φέντερερ, Τζόκοβιτς και Μάρεϊ, ο 26χρονος είναι μόλις ο 4ος εν ενεργεία αθλητής του Tour με 4 διαδοχικούς τελικούς στον πράσινο καμβά.

Doppietta meravigliosa* αναφωνεί ο ιταλικός Τύπος της Δευτέρας, μετά τον θρίαμβο επί του Κράινοβιτς στον χθεσινό τελικό του Queen’s. 21/22 κερδισμένα παιχνίδια στο γρασίδι. Μόνο ένα του ξέφυγε. Ο περσινός τελικός του Wimbledon, μολονότι το πρώτο σετ είχε ιταλικό χρώμα. Αλλά μετά ο σερβικός τοίχος ονόματι Τζόκοβιτς ήταν αδιαπέραστος. Πρώτος Ιταλός που φτάνει σε τελικό Wimbledon. Πρώτος Ιταλός που φτάνει σε τελικό Grand Slam από το 1976.

Τη στιγμή που ο περσινός φιναλίστ διεύρυνε την τροπαιοθήκη του προετοιμαζόμενος άριστα για το μεγάλο ραντεβού (27 Ιουνίου-10 Ιουλίου αποκλειστικά στη Nova), ο Ναδάλ έπαιζε γκολφ στη Μαγιόρκα κι ο κάτοχος Τζόκοβιτς (όπως κι ο Ισπανός) δήλωνε συμμετοχή για αγώνες επίδειξης την τρέχουσα εβδομάδα στο Giorgi Armani Classic στο Hurlingham Club.

«Αυτοί οι δύο τύποι έχουν αποδείξει στο παρελθόν πως κατακτούν Grand Slam δίχως να είναι στην καλύτερη κατάστασή τους» σπεύδει να επισημάνει ο προσγειωμένος Μπερετίνι. Ορθώς. Τα δύο τελευταία (Αustralian Open/ Roland Garos) κατέληξαν στα χέρια του…ημιτραυματία Ναδάλ. «Δεν θεωρώ τον εαυτό μου φαβορί για το Wimbledon. Αλλά μπορώ να το κατακτήσω. Αυτός είναι ο στόχος μου». Έχει αφήσει πίσω του την απουσία 84 ημερών από τα court, ύστερα από επέμβαση στο δεξί χέρι στα τέλη Μαρτίου.

Εάν έχει τη minimum αξία, για τα πρακτορεία στοιχημάτων ο Μπερετίνι είναι πίσω από τον Τζόκοβιτς, δεύτερο φαβορί για την κατάκτηση, μπροστά από τον Ναδάλ. Υπενθυμίζεται πως για τον Μεντβέντεφ (συνολικά για Ρώσους/Λευκορώσους) έχει επιβληθεί αποκλεισμός από το τουρνουά, ύστερα από πίεση της αγγλικής κυβέρνησης προς το All England Club.

Ο Μπερετίνι θα είναι στο νούμερο 8 του ταμπλό, άρα υπάρχει η πιθανότητα ενός προημιτελικού με Τζόκοβιτς ή Ναδάλ. O Σέρβος έχει ξεχάσει τι πάει να πει ήττα στο Wimbledon. Εξάλλου την τελευταία φορά που δεν πέρασε τον αντίπαλό του, δεν είχε νικηθεί. Ο προημιτελικός του 2017 με τον Μπέρντιχ είχε διακοπεί στο δεύτερο σετ, με τον Joker να εγκαταλείπει λόγω τραυματισμού στον αγκώνα. Από τότε 21/21.

Οι Ιταλοί δικαίως του άλλαξαν όνομα. Το «Berrettini» έγινε «Erbettini» αφού erba σημαίνει γρασίδι. «Έχω τα όπλα για να αντιμετωπίσω τους πάντες. Γνωρίζω πως μπορώ να νικήσω Τζόκοβιτς και Ναδάλ. Δεν νιώθω πως απέχω πολύ» λέει ο γεμάτος αυτοπεποίθηση πρωτευουσιάνος (γεννημένος στη Ρώμη).

Πέρσι, 13 Ιουλίου ήταν όταν ο σχεδόν δίμετρος τενίστας (1,96) είχε γίνει δεκτός στο Προεδρικό Μέγαρο από τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας, Σέρτζο Ματαρέλα. Δεν είχε πάει μόνος του. Τα φώτα είχαν πέσει στους πρωταθλητές Ευρώπης «ατζούρι» του Ρομπέρτο Μαντσίνι. Μήπως ήρθε η ώρα της μοναξιάς; Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο.

*Θαυμάσιο νταμπλ