Ο προπονητής του Άρη, μίλησε στην ισπανική “El Tiempo” για την θητεία του στον Άρη, το πρόβλημα υγείας του, την Ρίβερ Πλέιτ αλλά και τον τρόπο δουλειάς του. Αναλυτικά τα όσα είπε για:
Το πρόβλημα υγείας:
“Χρειάζεται παρακολούθηση πέντε ετών(σ.σ. για το θέμα υγείας του). Προσπαθώ να δώσω αυτοπεποίθηση στα παιδιά μου το ίδιο και στον ποδοσφαιριστή. Δεν χτίζω φιλία αλλά θεμελιώνω εμπιστοσύνη. Γιατί το να φτιάχνεις μια ομάδα είναι σα να δημιουργείς μια οικογένεια και πρέπει να τη φροντίζεις. Οι παίκτες είναι άτομα μέσα σε μια ομάδα: όσο καλύτερα τα πας, τόσο καλύτερη θα είναι η ομάδα. Δεν μπαίνει κανείς στο γήπεδο σκεπτόμενος τον εαυτό του, αυτό δεν είναι σκάκι, είναι ποδόσφαιρο. Είναι ομαδικό άθλημα: αν παίζεις καλά ατομικά, η ομάδα έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει.”
Τον τρόπο δουλειάς του:
“Ο προπονητής δεν σταματάει ποτέ κι αυτή είναι η μεγάλη διαφορά με τον ποδοσφαιριστή. Είναι όλο το 24ώρο σε ετοιμότητα και δεν κλείνεις ποτέ το τηλέφωνό σου. Πλέον είναι τα πρώτα 15-20 λεπτά. Εκεί καταλαβαίνει ο παίκτης τι θα πάρει. Ο παίκτης περπατά, κοιτάζει το γήπεδο κι εκεί καταλαβαίνει τις ασκήσεις που θα κάνει μέσα από την προετοιμασία που έχει προηγηθεί. Η γλώσσα είναι επίσης θεμελιώδης γιατί ένας μεταφραστής δεν μπορεί να μεταφέρει τη δύναμη των λέξεων αλλά την ερμηνεία.”
Τη Ρίβερ Πλέιτ:
“Θέλω το νούμερο ένα να είναι η ομάδα μου. Δεν χάνω χρόνο. Σκέφτομαι πώς να τους βελτιώσω, πώς να τους εκπαιδεύσω, πώς να τους μιλήσω ώστε να ελευθερώσουν το μυαλό τους για να κερδίσουν. Σε αυτό ξοδεύω τον χρόνο μου: ελευθερώνοντας το μυαλό μου για να κερδίσω. Δεν βιάζομαι. Αυτή τη στιγμή στο μυαλό μου είναι ο Άρης. Ξέρω όμως ότι (η Ριβερ) θα είναι στη γωνία. Πιστεύω στον επαγγελματισμό και την υπευθυνότητα. Κάποιος μπορεί να είναι λίγο πολύ αστείος, να γελάει περισσότερο ή λιγότερο, αλλά εγώ αναζητώ τον επαγγελματισμό. Πιστεύω ότι θα τα πήγαινα καλά με τον παίκτη Μπούργος.”
Τα social media:
“Είναι όμορφο να εκφράζονται οι άνθρωποι. Δεν χρειάζεται υπακοή αλλά να καταλάβει ο παίκτης αυτό που θέλει από αυτόν ο προπονητής. Αυτό που χρειάζεται η ομάδα του και φυσικά, αυτό που ονειρεύεται ο φίλαθλος. Η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν προπονητή είναι να βελτιώσει τον ποδοσφαιριστή. Μπορεί ένας προπονητής να είχε υπάρξει τρομερός παίκτης και παράλληλα να ήταν ο καλύτερος στη σχολή προπονητών αλλά στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να εξηγήσει στον παίκτη αυτό που θέλεις. Δεν είναι τόσο απλό.”
Το τί δε θα συγχωρούσε από έναν παίκτη του:
“Την έλλειψη ειλικρίνειας γιατί στο γήπεδο δεν μπορείς να κρυφτείς.”