Αν δεν ήταν ο Κουέστα, ο Άρης αυτή τη στιγμή θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερο πρόβλημα και το σκορ να ήταν πάνω από το 2-0.
Ο Κουέστα με εκπληκτικές επεμβάσεις στο 10’, στο 13’, στο 23’, στο 68’, στο 69’ έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του με τον Άρη.
Από την άλλη βέβαια, αν ο Καμάτσο έκανε γκολ την απίστευτη ευκαιρία που είχε στο 5ο λεπτό των καθυστερήσεων, το παιχνίδι θα πήγαινε στο 2-1. Είτε έτσι, είτε αλλιώς δεν θα γίνει τώρα η ανάλυση για την άγρια ομορφιά του ποδοσφαίρου και πως όλα τελειώνουν -μόνο- όταν σφυρίξει για τελευταία φορά ο διαιτητής.
Παρεμπιπτόντως, είναι ένα πολύ καλό ερώτημα για τον Ολλανδό διαιτητή το πώς η Μακάμπι είχε μόνο τρεις κίτρινες κάρτες στο παιχνίδι. Και η τρίτη, όταν το παιχνίδι ήταν στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων (Γκλάζερ) και η μία από τις κάρτες να είναι στον Ζαχάβι που έβγαλε τη φανέλα του στους πανηγυρισμούς για το γκολ.
Ο Άρης αυτή τη στιγμή καλείται να ανατρέψει το εις βάρος του 2-0. Το ανησυχητικό για τον Άρη δεν είναι το 2-0 αυτό καθ’ εαυτό.
Είναι το ότι δεν παρουσίασε -σε σχέση με τα παιχνίδια με την Γκόμελ– πρόοδο. Στην πίεση ψηλά π.χ. ή στο να χαλάει το παιχνίδι του αντιπάλου… Στο να έχει αμυντικούς μέσους που να γεμίζουν τον χώρο και να έχουν (και να νιώθουν) ασφάλεια στα τρεξίματά τους. Αυτά φαινόταν και στα παιχνίδια με την Γκόμελ και δεν θα μπορούσαν να τα κρύψουν οι δύο νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια.
Η Μακάμπι έκανε με άνεση το παιχνίδι της. Ο Άρης μεσοεπιθετικά -ενώ έχει παίκτες με πολύ ταλέντο- μοιάζει να είναι “κουμπωμένος” υπό την έννοια ότι όλοι ψάχνουν την ασφάλεια στην πλάτη τους.
Αναζητούν το οργανωμένο πρέσινγκ που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει. Κι από τη στιγμή που απουσιάζουν αμφότερα, γυρίζουν πίσω τις γραμμές.
Το σκηνικό στη ρεβάνς, στο “Κλεάνθης Βικελίδης”, προφανώς και θα είναι διαφορετικό και σε αυτό το παιχνίδι θα είναι ο κόσμος του Άρη που θα μπει στην εξίσωση όπως μπήκε στην εξίσωση ο κόσμος της Μακάμπι στο παιχνίδι στο “Μπλούμφιλντ”.
Ο κόσμος προφανώς και έχει διάθεση να μπει στην εξίσωση αλλά θα πρέπει και η ομάδα από το γήπεδο να δίνει ερέθισμα και αφορμές. Να πιάσει διαστήματα με ρυθμό, να βγάλει ενέργειες, όχι σπασμωδικά αλλά μέσα από οργανωμένες καταστάσεις.
Ο Μπούργος έψαχνε τρόπο, αλλάζοντας και σχηματισμό, για να γεμίσει τους χώρους. Εβαλε τον Ματέο Γκαρσία και άφησε τον Πάλμα στον πάγκο. Εφερε για πρώτη φορά σε δράση τον Μάνου Γκαρθία, ως αλλαγή.
Σε μία εβδομάδα θα είναι ακόμη πιο έτοιμος ο Μάνου Γκαρθία που έδειξε σε κάποιες φάσεις σημάδια της ποιότητάς του. Αν νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια στην πλάτη του ο Ισπανός θα είναι ακόμη πιο δυνατός στο παιχνίδι του.
Υπήρξε φάση στο “Μπλούμφιλντ” που ο Γκαρθία ανέβηκε να πιέσει ψηλά, δεν ακολούθησε κανείς άλλος χαφ, δεν βγήκε καμία παγίδα με τον Γκρέι, η Μακάμπι με μία εύκολη πάσα, έβγαλε την μπάλα από την άμυνα και βρήκε και χώρο. Ο Γκαρθία δεν ξαναπήγε, δεν το έκανε ξανά.
Από την άλλη βέβαια μπορεί να πει κάποιος ότι και η Μακάμπι π.χ. θα έχει τον Ζαχάβι, μία εβδομάδα πιο έτοιμο.
Κοντολογίς: Τα “όπλα” των ομάδων είναι φανερά.
Ο Άρης για να φανεί πιο δυνατός θα πρέπει επειγόντως να διορθώσει τις αδυναμίες που είχε στο Τελ Αβίβ.