Ο δικηγόρος, Νίκος Διαλυνάς, μίλησε για την απαίτηση των οργανωμένων από την ΠΑΕ να ασχοληθεί με τις περιπτώσεις των οπαδών που πρέπει να δίνουν το «παρών» στα αστυνομικά τμήματα την ώρα των παιχνιδιών.

Ο δικηγόρος, Νίκος Διαλυνάς, μίλησε για την απαίτηση των οργανωμένων από την ΠΑΕ να ασχοληθεί με τις περιπτώσεις των οπαδών που πρέπει να δίνουν το «παρών» στα αστυνομικά τμήματα την ώρα των παιχνιδιών.


Αναλυτικά, όσα είπε στον ραδιοφωνικό σταθμό «Libero 107,4»:


«Ότι έχουν δίκιο οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, είναι δεδομένο. Δεν είναι δυνατόν να δικάζεται ένας ΠΑΟΚτσής για επεισόδια που έγιναν σε έναν αγώνα μεταξύ Άρη και Καβάλας και να του επιβάλλουν δύο ώρες πριν από ένα ματς του Άρη ή της Καβάλας, να πηγαίνει στο αστυνομικό τμήμα και να φεύγει από αυτό δύο ώρες μετά το παιχνίδι.


Πως να εργαστεί αυτός ο άνθρωπος; Είναι τρελό και παράλογο. Έκανα μία αίτηση στην ΕΠΟ και τη ρώτησα τι θα γίνει με αυτά τα παιδιά. Η ΕΠΟ μου είπε “ορθώς επιβάλλεται αυτό το μέτρο”. Την απάντηση αυτή την έχω και σε έγγραφη μορφή.


Πρέπει επιτέλους να πιέσουν οι πρόεδροι των ομάδων, αυτό το τρελό μέτρο να αλλάξει ή να βρεθεί άλλο μέτρο. Δεν γίνεται να έχεις ένα παιδί υπό ομηρία, πολλές φορές και δύο φορές την εβδομάδα.


Θεωρητικά, μπορείς να προσφύγεις στο δεύτερο δικαστήριο, να το πω απλά και να ζητήσεις να αλλάξει αυτή η δευτερεύουσα ποινή, που είναι όμως αυτή που “πονάει. Οι εισαγγελείς είναι αντίθετοι όμως και λένε “ναι, είναι ορθό το μέτρο”, θεωρώντας πως έτσι θα περιορίσει τη βία στα γήπεδα.


Ορθώς αντιδρούν οι φίλαθλοι και φωνάζουν. Πρέπει οι πρόεδροι των ομάδων να ασχοληθούν και με αυτά τα θέματα, Πρέπει να πιεστεί η ηγεσία του Υπουργείου, να ληφθεί ένα μέτρο προκειμέμου να σταματήσει η ομηρία. Δικαστικά, δε θα περάσει η άρση του μέτρου.


Μόνο εγώ, γνωρίζω διακόσιους οπαδούς που έχουν καταδικαστεί και τους έχει επιβληθεί αυτή η ποινή. Φανταστείτε τι γίνεται. Πρέπει να γίνει μια νομοθετική ρύθνιση, αυτό το μέτρο να καταργηθεί και στη θέση του να βρεθεί ένα άλλο, πιο δίκαιο. Δεν ξέρω ποιο θα είναι αυτό, ας το σκεφτούν αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις.


Τώρα, είναι σα να δένεις έναν άνθρωπο με αλυσίδες δύο φορές την εβδομάδα. Και γιατί; Για κάτι που έγινε πριν από 4-5 χρόνια. Πως θα εργαστεί αυτός ο άνθρωπος σε περίοδο κρίσης, που οι περισσότεροι έχουν ανάγκη ακόμα και το ένα ευρώ; Λέω ξανά πως το μέτρο αυτό είναι τρελό. Μπορεί κάποιος να κατηγορείται για συμμετοχή σε επεισόδια πριν από 4-5 χρόνια, σε αυτό το διάστημα να είναι σωστός, να έχει δημιουργήσει οικογένεια και να εργάζεται και μετά από 4-5 χρόνια να του επιβάλλεται αυτή η ποινή…».