Θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να αρχίσουμε τα γνωστα που λέγονται σ’ αυτές τις περιπτώσεις: “Σας τα λέγαμε και σας τα γράφαμε ότι το ματς με τον Απόλλωνα δεν ήταν τόσο εύκολο όσο φαινόταν, για πολλούς και διάφορους λόγους”. Τι σημασία όμως έχει; Καμία. Αυτή τη στιγμή για την ΑΕΚ δεν αλλάζει το παραμικρό, παρά την εντός έδρας ισοπαλία. Σίγουρα χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για τον άτυπο τίτλο της πρωταθλήτριας χειμώνα, αλλά τίποτα περισσότερο. Όπως τίποτα δεν θα είχε κριθεί για τον πρωταθλητή της σεζόν αν η Ένωση είχε νικήσει την “ελαφρά ταξιαρχία”. Ένας ολόκληρος γύρος θα έμενε σε περίπτωση νίκης, ένας ολόκληρος γύρος μένει και τώρα.
Αυτή τη στιγμή, κατά την ταπεινή μας άποψη, το κατά πόσο θα μπορέσει η ΑΕΚ να παραμείνει “ζωντανή” στη μάχη του τίτλου θα κριθεί απ’ την αντίδραση που θα βγάλει στα πρώτα πέντε ματς του Β’ γύρου. Μέχρι δηλαδή και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Για την Ένωση δεν ήταν η πρώτη φορά φέτος που έκανε γκέλα. Το ίδιο συνέβη και μετά το ντέρμπι του Α’ γύρου με τους “ερυθρόλευκους”, όταν ακολούθησαν τρεις διαδοχικές, με δύο ήττες και μια ισοπαλία. Κανονική αγωνιστική “κοιλιά” δηλαδή, αλλά οι ποδοσφαιριστές της Ένωσης έδειξαν ότι διαθέτουν τόσο την ποιότητα όσο και την προσωπικότητα για να γυρίσουν της εις βάρος τους κατάσταση. Το ίδιο ακριβώς μπορούν να πράξουν και τώρα.
Απέναντι στον Απόλλωνα Σμύρνης η ΑΕΚ δεν πραγματοποίησε κακή εμφάνιση. Αντίθετα δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να σκοράρει, απλώς ήταν απ’ τα παιχνίδια που ενώ μια ομάδα φτιάχνει φάσεις, δεν μπορεί τελικά να πετύχει τον στόχο της. Υπάρχουν κι αυτά τα ματς στο ποδόσφαιρο. Αν μάλιστα δεν ήταν το τελευταίο του Α’ γύρου και δε διακυβευόταν ο “τίτλος” της πρωταθλήτριας χειμώνα, ενδεχομένως να μην έπαιρνε τέτοιες διαστάσεις το χαμένο τρίπονο.
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι φέτος παρακολουθούμε το πρωτάθλημα της …γκέλας, αφού όλοι οι διεκδικητές του τίτλου χάνουν βαθμούς εκεί που κανένας δεν τους περιμένει. Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχει και αυτή η αγωνία στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, με την κορυφή να αλλάζει συνεχώς κάτοικο.