Ο Τεντ Ντρέϊκ υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους και αποτελεσματικότερους φορ της προπολεμικής εποχής, το λεγόμενο «κλασικό 9άρι», δυνατός, γρήγορος, καλός σουτέρ, γενναίος και σχεδόν εξ ολοκλήρου απερίσκεπτος.

Ο Τεντ Ντρέϊκ υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους και αποτελεσματικότερους φορ της προπολεμικής εποχής, το λεγόμενο «κλασικό 9άρι», δυνατός, γρήγορος, καλός σουτέρ, γενναίος και σχεδόν εξ ολοκλήρου απερίσκεπτος.
O Άγγλος κεντρικός επιθετικός Τεντ Ντρέικ (Edward Joseph “Ted” Drake), γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου του 1912, στο Σαουθάμπτον. Ως παίκτης, έπαιξε πρώτα για τν ομάδα της γενέτειράς του, αλλά το μεγάλο όνομα το έκανε με την Άρσεναλ στη δεκαετία του 1930, κατακτώντας 2 πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Αγγλίας, καθώς και 5 διεθνείς συμμετοχές για την Αγγλία.
Κατέχει, μέχρι σήμερα, το Ρεκόρ με τα Περισσότερα Γκολ που έχουν σημειωθεί σε ένα παιχνίδι για την Κορυφαία Αγγλική Κατηγορία, σκοράροντας επτά (αρ. 7) εναντίον της Άστον Βίλα τον Δεκέμβριο του 1935, χρονιά που αναδείχθηκε Πρώτος Σκόρερ! Ήταν επίσης ένας παίκτης του κρίκετ και μετά την απόσυρσή του από το παιχνίδι, έγινε προπονητής όντας ο άνθρωπος που ουσιαστικά έβαλε τη Τσέλσι στο αγγλικό πρωτάθλημα, ανοικοδομώντας εκ βάθρων τη λειτουργία της και χαρίζοντάς της το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της!
Άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο με τη Γουίντσεστερ, ενώ συνέχισε να εργάζεται ως μετρητής σε εταιρεία αερίου. Είχε σχεδόν ενταχθεί στη Τότεναμ ως μαθητής, αλλά έχασε τον δοκιμαστικό αγώνα από έναν τραυματισμό. Τον Ιούνιο του 1931, πείστηκε από τον Τζορτζ Κέι (George Kay), προπονητή τότε της Σαουθάμπτον να ενταχθεί στους «Αγίους», τότε στη Β’ Κατηγορία. Έκανε το ντεμπούτο του στις 14 Νοεμβρίου του 1931 εναντίον της Σουόνσι και υπέγραψε ως επαγγελματίας τον Νοέμβριο, για να γίνει η πρώτη επιλογή ως σέντερ φορ μέχρι το τέλος της σεζόν 1931/32.
Στην επόμενη περίοδο έκανε 33 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, σκοράροντας 20 γκολ. Μετά από μόλις μία πλήρη σεζόν, με την ανδρεία του και την ικανότητά του στο σκοράρισμα, προσέλκυσε το ενδιαφέρον του εμβληματικού προπονητή της Άρσεναλ, του Χέρμπερτ Τσάπμαν (Herbert Chapman), ο οποίος προσπάθησε να πείσει τον Ντρέικ να μετακινηθεί στον σύλλογο του Βόρειου Λονδίνου. Απέρριψε την πιθανότητα να πάει στο Χάιμπουρι και αποφάσισε να παραμείνει στο Δι Ντελ. Ξεκίνησε τη σεζόν 1933/34, σκοράροντας χατ τρικ στο εναρκτήριο παιχνίδι εναντίον της Μπράντφορντ και μετά από αυτό, με τουλάχιστον ένα γκολ στα επόμενα 4 παιχνίδια, συγκέντρωσε 8 γκολ στα 5 πρώτα ματς! Μέχρι τις αρχές Μαρτίου, είχε εκτοξευθεί στη κορυφή του πίνακα των σκόρερ της Β’ Κατηγορίας, με 22 γκολ. Η Άρσεναλ τότε, με προπονητή πλέον τον Τζορτζ Άλισον (George Allison), ανανέωσε το ενδιαφέρον της και έτσι, τον Μάρτιο του 1934, ο Ντρέικ, έγινε παίκτης των «κανονιέρηδων» έναντι αμοιβής 6.500 στερλινών. Έκανε συνολικά 74 εμφανίσεις για τη Σαουθάμπτον, σκοράροντας 48 γκολ.
Σκόραρε στο ντεμπούτο του για την Άρσεναλ στο πρωτάθλημα, εναντίον της Γουλβς, στις 24 Μαρτίου του 1934, σε μια νίκη 3-2. Παρά το γεγονός ότι εντάχθηκε πολύ αργά για να πληρεί τις προϋποθέσεις για ένα μετάλλιο πρωταθλητή τη σεζόν 1933/34, θα κερδίσει ένα τη περίοδο 1934/35, σκοράροντας 42 γκολ σε 41 παιχνίδια πρωταθλήματος, στα οποία περιλαμβάνονται 3 χατ-τρικ και 4 καρέ (τετράδα) τερμάτων! Με επιπλέον 2 γκολ στο Κύπελλο και στον τελικό του Charity Shield, σκόραρε 44 σε όλη την περίοδο, σπάζοντας το ρεκόρ συλλόγου του Τζακ Λάμπερτ (Jack Lambert), το οποίο εξακολουθεί να κατέχει μέχρι και σήμερα! Την επόμενη σεζόν, 1935/36, σημείωσε 7 γκολ, σε ΕΝΑΝ μόνο αγώνα εναντίον της Άστον Βίλα στο Βίλα Παρκ του Μπέρμιγχαμ, στις 14 Δεκεμβρίου του 1935, ένα Ρεκόρ Συλλόγου και παράλληλα για τη Κορυφαία Αγγλική Κατηγορία που εξακολουθεί να στέκεται μέχρι και σήμερα! Ισχυρίστηκε ότι πέτυχε και 8ο, όταν η μπάλα χτύπησε στο οριζόντιο δοκάρι και σύμφωνα με την άποψή του, πήγε μέσα από τη γραμμή, αλλά ο διαιτητής και ο επόπτης δεν είχαν τη ίδια άποψη! Κατέκτησε το Κύπελλο αυτής της σεζόν (1935/36), σκοράροντας το μοναδικό γκολ στον τελικό και το πρωτάθλημα της περιόδου 1937/38!
Παρά το γεγονός ότι υπέφερε από τακτικούς τραυματισμούς (ήταν αμφίβολος μέχρι την τελευταία στιγμή για τον τελικό του Κυπέλλου του 1936), η ταχύτητα του, τα τρομερά γυρίσματα και το γενναίο στυλ παιχνιδιού, τον έκαναν πάντα βασικό και πρώτη επιλογή για τη κεντρική θέση της επίθεσης της Άρσεναλ για το υπόλοιπο της δεκαετίας! Ήταν ο Πρώτος Σκόρερ του συλλόγου για κάθε μία από τις 5 σεζόν, από την 1934/35 έως και την 1938/39! Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ανέκοψε τη καριέρα του, παρόλο που ο ίδιος υπηρέτησε στην Βασιλική Πολεμική Αεροπορία, παίζοντας σε ορισμένα παιχνίδια για την Άρσεναλ και συμμετέχοντας ως προσκεκλημένος για τη Γουέστ Χαμ, αργότερα κατά τη διάρκεια του Πολέμου. Ωστόσο, η καριέρα του δεν θα διαρκέσει για πολύ καιρό, μετά το τέλος του Πολέμου! Ένας τραυματισμός που είχε σ’ ένα παιχνίδι εναντίον της Ρέντινγκ, το 1945, τον ανάγκασε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση! Με 139 γκολ σε 184 παιχνίδια, μοιράζεται από κοινού με τον Τζίμι Μπρέιν (Jimmy Brain) τη 5η θέση του Κορυφαίου Σκόρερ Όλων Των Εποχών για τους «κανονιέρηδες»!
Τα κατορθώματα του Ντρέικ σε συλλογικό επίπεδο, του έφεραν και την αναγνώριση σε διεθνές επίπεδο. Έκανε το ντεμπούτο του για την Αγγλία, εναντίον της Ιταλίας, στη περίφημη «Μάχη του Χάιμπουρι», στις 14 Νοεμβρίου του 1934! Ήταν ένας από τους 7 παίκτες της Άρσεναλ που συμμετείχαν σ’ αυτό το παιχνίδι, σκοράροντας το 3ο γκολ, στη νίκη με 3-2. Συνολικά κέρδισε 5 διεθνείς συμμετοχές, σκοράροντας 6 γκολ.
Παράλληλα με τη ποδοσφαιρική του καριέρα, υπήρξε παίκτης του Κρίκετ, από το 1931 και για τα επόμενα 6 χρόνια, πρώτα ως ερασιτέχνης και στη συνέχεια ως επαγγελματίας!
Όταν τελείωσε η καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, ανέλαβε τη Χέντον το 1946 και στη συνέχεια τη Ρέντινγκ από το 1947, την οποία οδήγησε σε 2 επιλαχούσες θέσεις στη Γ’ Κατηγορία του τότε Νότιου Τομέα, τις περιόδους 1948/49 και 1951/52, αν και τότε ανέβηκαν μόνο οι πρωταθλητές.
Διορίστηκε προπονητής της Τσέλσι το 1952. Κατά την άφιξή του στους «Μπλε», προέβη σε μια σειρά από σαρωτικές αλλαγές στον σύλλογο, που είχαν να κάνουν με την μετατροπή του σε καθαρά επαγγελματικό και την απαλλαγή του από τον ερασιτεχνισμό και τη προηγούμενη εικόνα του σαν συλλόγου μουσικής δωματίου! Έφτασε στο σημείο να ξεριζώσει την εικόνα του ηλικιωμένου κυρίου, που είχε ως έμβλημά της και που την χαρακτήριζε ως ένα σωματείο συνταξιούχων (αυτό άλλωστε ήταν και το παρατσούκλι τους τότε, «Οι Συνταξιούχοι») και επέμεινε στο ότι θα πρέπει να πάρουν ένα νέο ψευδώνυμο! Μέσα από αυτές τις αλλαγές προέκυψε το νέο έμβλημα με τον Λέοντα και το «Οι Μπλε» σαν παρατσούκλι! Εισήγαγε τα τμήματα υποδομής και ένα νέο, πιο σκληρό, καθεστώς προπόνησης που βασίζονταν στη δουλειά με τη μπάλα, μια σπάνια πρακτική στο αγγλικό ποδόσφαιρο εκείνη την εποχή! Η προηγούμενη πολιτική του συλλόγου, του να αποκτά αναξιόπιστους παίκτες, μεγάλα ονόματα του παρελθόντος, σε σχετικά προχωρημένη ποδοσφαιρική ηλικία, εγκαταλείφθηκε! Ο Ντρέικ χρησιμοποίησε τις γνωριμίες του από τις χαμηλότερες κατηγορίες και το ερασιτεχνικό παιχνίδι για να αποκτήσει ελάχιστα γνωστούς, αλλά πιο αξιόπιστους ποδοσφαιριστές όπως ο Τζον ΜακΝίκολ (John McNichol), ο Φρανκ Μπλάνστοουν (Frank Blunstone), ο Ντέρεκ Σόντερς (Derek Saunders), ο Τζιμ Λιούις (Jim Lewis) και ο Πίτερ Σίλετ (Peter Sillett).
Μέσα σε τρία χρόνια, τη περίοδο 1954/55, οδήγησε τη Τσέλσι στη κατάκτηση του πρωταθλήματος για πρώτη φορά στην ιστορία της! Έγινε έτσι ο πρώτος άνθρωπος που κέρδισε το πρωτάθλημα, τόσο ως παίκτης, όσο και ως μάνατζερ! Ωστόσο, δεν κατάφερε ποτέ να επαναλάβει την επιτυχία. Η ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα, σταδιακά αποδομήθηκε, για να αντικατασταθεί από νέους, προερχόμενους από τις ακαδημίες του συλλόγου, όπως ο Τζίμι Γκριβς (Jimmy Greaves), ο Πίτερ Μπράμπρουκ (Peter Brabrook) και ο Μπόμπι Τάμπλινγκ (Bobby Tambling). Στη συνέχεια υπήρξαν και κάποια πολύ ασταθή αποτελέσματα, που οδηγούσαν την Τσέλσι σχεδόν μόνιμα στη μέση του βαθμολογικού πίνακα! Μια ήττα στο Κύπελλο Αγγλίας, από την Δ’ Κατηγορίας Κρου, αποδυνάμωσε τη θέση του και λίγους μήνες αργότερα, απολύθηκε νωρίς στη σεζόν 1961/62.
Μετά την αποχώρησή του από τη Τσέλσι, έγινε προπονητής της αναπληρωματικής ομάδας της Φούλαμ, στην οποία πρώτη ομάδα της, αγωνιζόταν και ο γιος του, Μπόμπι, αργότερα έγινε πρώτος προπονητής της και στη συνέχεια ισόβιος πρόεδρος της!

Ο Τεντ Ντρέικ πέθανε, στις 30 Μαΐου του 1995, στο Ρέινς Πάρκ, μια περιοχή του νότιου Λονδίνου, σε ηλικία 82 ετών!
ΠΗΓΗ: Ευλογημένο ποδόσφαιρο, Wikipedia, the gurdian