Ας αρχίσουμε με κάποια αξιώματα. Καμία ομάδα δεν κατέκτησε πρωτάθλημα 36 αγωνιστικών από την 9η αγωνιστική. Ιδιαίτερα μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό που κάνει για πρώτη φορά πρωταθλητισμό μετά από χρόνια, δε θα μπορούσε να πάει με το απόλυτο ως το τέλος. Θα ήταν αφύσικο. Φυσιολογική, αντιθέτως, ήταν η βελτίωση της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού που και ποιοτικότερα ρόστερ έχουν και μεγαλύτερο βάθος στον πάγκο και παίκτες πιο έμπειρους σε συνθήκες πίεσης. Πάμε παρακάτω.
Ο τραυματισμός του Αϊτόρ και οι συνέπειες
Όταν σε έναν μαραθώνιο τραυματίζεται ο καλύτερος σου παίκτης, τότε αυτό αποτελεί πολυ΄μεγάλο πλήγμα, όχι μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι. Αλλά και στο ψυχολογικό. Καθώς οι συμπαίκτες του τραυματία Αϊτόρ έχασαν μια σταθερά. Ήξεραν ότι ο Ισπανός θα αποτελούσε παίκτη “κλειδί” σε ματς που στράβωναν όπως αυτά με Ιωνικό, ΟΦΗ, ΑΕΚ και Αστέρα Τρίπολης, στα οποία ο Παναθηναϊκός δεν ήταν χειρότερος από τους αντιπάλους του. Προσθέστε και τον Τρουιγέ, που τόσο πιστεύει ο Γιοβάνοβιτς, και θα ηταν ο χαφ που θα έδινε λύσεις δημιουργικά και το πρόβλημα μεγαλώνει.
Προφανώς και θα έπρεπε αυτά τα δύο κενά να είχαν καλυφθεί πολύ έγκαιρα, αλλά κανείς δε θα μπορούσε να βάλει το χέρι του στη φωτιά, πως αν είχαν έρθει νωρίτερα οι αντικαστάτες θα είχαν την ίδια απόδοση (ειδικά του Αϊτόρ). Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν είναι ο προπονητής-μάνατζερ που θα κάνει κινήσεις εντυπωσιασμού, αλλά ούτε και κινήσεις απλά για να γεμίσει το ρόστερ. Μοιραία και σε αυτόν τον τομέα όμως αναλαμβάνει την ευθύνη τόσο ως προς την μη κάλυψη των κενών, όσο και ως το ότι δεν κατάφερε εκ των έσω να βρει τις λύσεις που θα περιορίσουν το πρόβλημα.
Το ντεφορμάρισμα και ο “φόβος” των παικτών του κορμού
Το επόμενο μεγάλο πρόβλημα της ομάδας είναι το ντεφορμάρισμα και η έλλειψη αυτοπεποίθησης συγκεκριμένων παικτών μετά το Μουντιάλ. Το ματς στη Νίκαια έκανε μεγάλο κακό στους κόλπους της ομάδας. Οι παίκτες άρχισαν να αμφιβητούν τους εαυτούς τους και τα λάθη στην άμυνα αυξήθηκαν, με αποτέλεσμα να δέχεται γκολ η ομάδα που δεν δεχόταν σε καμία περίπτωση. Με την άμυνα πιο ευάλωτη από πριν, το πρόβλημα συγκέντρωσης μεταφέρθηκε και στην επίθεση.
Στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος, ο Παναθηναϊκός χωρίς να πετά φλόγες, ήταν αποτελεσματικός και έβρισκε γκολ με λίγες τελικές. Πλέον σε αυτές τις λίγες τελικές τα γκολ δεν μπαίνουν. Θυμηθείτε τα δοκάρια του Παλάσιος (δεν έχει σκοράρει) έντεκα αγωνιστικές, τον Σπόραρ που έχει μείνει στα έξι γκολ, και τις ευκαιρίες του Ιωαννίδη με ΑΕΚ και Αστέρα Τρίπολης. Ξεκάθαρα θέμα πνευματικό. Οι ίδιοι τα έβαζαν στον πρώτο γύρο, οι ίδιοι τα χάνουν στον δεύτερο.
Χάθηκε η συνοχή και η επικοινωνία στο γήπεδο
Ένα άλλο κομμάτι που παρατηρείται στο γήπεδο και αφορά άμεσα το αγωνιστικό κομμάτι, είναι η έλλειψη συνοχής και επικοινωνίας. Αυτό οφείλεται στην πίεση που έχει επέλθει στην ομάδα. Στον φόβο για το αποτέλεσμα. Και βγαίνει σε εκνευρισμό, σε νεύρα και σε αποβολές. Η θετική ενέργεια του πρώτου γύρου με τους παίκτες να “πεθαίνουν” ο ένας για τον άλλον έχει μεταβληθεί σε αρνητική, απόρροια του φόβου. Και γι’ αυτό ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς με τη λήξη του αγώνα στην Τρίπολη επιχειρεί ανύψωση του ηθικού. Για να ξαναβρεί η ομάδα τις αρχές στο παιχνίδι της, πρέπει πρώτα οι παίκτες να τα βρουν με τον εαυτό τους. Να ξεθολώσουν το βλέμμα και να δουν και πάλι τον στόχο.
Οι αντίπαλοι παίζουν δυνατά τον πρωτοπόρο και δεν ήταν έτοιμος γι’ αυτό
Στο ποδόσφαιρο όμως παίζει κι ο αντίπαλος. Και ειδικά απέναντι στον πρωτοπόρο, θα βάλουν και δύναμη, θα βάλουν και πονηράδα, θα κάνουν τα πάντα για να του κόψουν τον δρόμο. Οι βαθμοί που έχουν χαθεί στο δεύτερο γύρο, είναι γιατί οι αντίπαλοι πλέον έχουν διαβάσει το παιχνίδι του Παναθηναϊκού, πάνε τα ματς στη δύναμη με συμπαγή αμυντική διάταξη και περιορίζουν την επιθετική δραστηριότητα των “πράσινων”. Όλοι ανεξαιρέτως οι αντίπαλοι κλείνουν την πάσα του Πέρεθ και βάζουν έντονο μαρκάρισμα στον Μπερνάρ. Έτσι, ο Παναθηναϊκός μπλοκάρει και μοιάζει να μην έχει plan b. Εδώ χρειάζεται πολλή δουλειά και από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Πρέπει να βρει εναλλακτικές τακτικές για να βοηθά τους παίκτες του να αποφεύγουν τα μπλόκα. Ξεκάθαρα το “τριφύλλι” μετά το Μουντιάλ δεν ήταν έτοιμο να αποφύγει τις κακοτοπιές.
Η λύση: Να μάθει από τα λάθη του τώρα που είναι ακόμα νωρίς
Συνεπώς, σωστά ο προπονητής της ομάδας θα πρέπει να αναλύσει αυτές τις απώλειες βαθμών, να ψάξει να βρει εναλλακτικές στη διαχείριση των αγώνων όταν αυτοί στραβώνουν, ίσως να ανοίξει το rotation και τις επιλογές των παικτών του και φυσικά να προσπαθήσει μέσα από τις προπονήσεις να ξαναβάλει την ομάδα στον σωστό δρόμο.
Άλλωστε η διαφορά από την κορυφή είναι στους δύο βαθμούς, τίποτε δεν έχει χαθεί ακόμα και τέτοια ντεφορμαρίσματα συμβαίνουν και στις μεγαλύτερες ομάδες του κόσμου. Το κλειδί θα είναι να μάθει από αυτές τις ήττες, να μάθει από τα λάθη του ο Παναθηναϊκός και να εμφανιστεί βελτιωμένος από το προσεχές παιχνίδι με τη Λαμία.