«Μαγικό ραβδάκι» στην προπονητική δεν υπάρχει, διαχρονικά. Γιατί, ο προπονητής δεν είναι… παίκτης που έχει την μπάλα στα χέρια του και αναλόγως με την ποιότητα, την κλάση, την τεχνική και την προσωπικότητα του, μπορεί να γυρίσει τον «διακόπτη» μίας ομάδας, πολύ πιο γρήγορα, από τον προπονητή, ο οποίος χρειάζεται πίστωση χρόνου για να «περάσει» την νοοτροπία του και να διορθώσει σταδιακά τα «κακώς κείμενα» που βρήκε στην ομάδα.
Εκτός κι αν οι ίδιοι οι παίκτες, όπως έχει συμβεί αρκετές φορές, παρουσιαστούν όχι…διαφορετικοί, αλλά αντάξιοι των δυνατοτήτων τους, γιατί μόνο και μόνο, δεν είχαν καλή συνεργασία με τον προηγούμενο τεχνικό τους και θέλουν να αποδείξουν με τον επόμενο, ότι μπορούσαν και μπορούν να αποδώσουν πολύ καλύτερα. Τουλάχιστον, στο κομμάτι της ενέργειας, της αυτοσυγκέντρωσης και του προσωπικού εγωϊσμού, οι παίκτες έχουν την ευκαιρία να αντιδράσουν σε κάθε αλλαγή προπονητή. Το λεγόμενο «ηλεκτροσόκ» στην ομάδα από την αλλαγή στον πάγκο, στην περίπτωση του Παναθηναϊκού είναι η ανάληψη ευθύνης από τους ίδιους τους επαγγελματίες παίκτες.
Τα άνωθι ισχύουν για τον απερχόμενο Ντέγιαν Ράντονιτς από τον πάγκο του Παναθηναϊκό και τον αντικαταστάτη του, Χρήστο Σερέλη, μέχρι νεωτέρας στην θέση του πρώτου προπονητή και έως ότου αφίχθη ο μόνιμος τεχνικός που θα είναι ξένος.
Σε αυτό το σπριντ των τεσσάρων επόμενων μηνών και με τους δυο εκ των τριών στόχων (Κύπελλο, play offs Euroleague) να έχουν χαθεί, ο επόμενος προπονητής των “πρασίνων”, θα επιχειρήσει σε μια διαμορφωμένη ομάδα, να βρει την καλύτερη δυνατή ομοιογένεια με επαναδιευκρίνιση ρόλων και αρμοδιοτήτων στην επίθεση. Για την άμυνα, υπάρχουν παίκτες που προσπαθούν περισσότερο από άλλους συμπαίκτες του και για να υπάρξει συμπαγής τακτική, θα πρέπει να γίνει σημαντική ανατροπή των μέχρι τώρα δεδομένων. Χειρότερα να παίξει ο Παναθηναϊκός, δεν γίνεται και αυτό είναι ένα εφαλτήριο καλύτερης σταδιακά εικόνας στο παρκέ.
Συνολικά, όμως, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να μάθει να νικά με πειστικές εμφανίσεις. Με εύκολο ή με δύσκολο τρόπο. Στις 19 Μαρτίου, στο ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός θα μετρηθεί ξανά με τον «αιώνιο» αντίπαλο του, Ολυμπιακό που έχει, ήδη, δυο περισσότερες νίκες.
Ο Ράντονιτς έγινε ο 6ος ξένος προπονητής, στην μετά Ομπράντοβιτς εποχή του Παναθηναϊκού που έφυγε από τους «πράσινους», μετά τους Ιβάνοβιτς, Τζόρτζεβιτς, Πασκουάλ, Πιτίνο και Κάτας. Και ο Σερέλης, γίνεται ο πέμπτος Έλληνας τεχνικός που αναλαμβάνει ως πρώτος προπονητής, μετά τους Πεδουλάκη (διπλή θητεία), Μανωλόπουλο, Βόβορα και Πρίφτη, ενώ και ο Λυκογιάννης είχε ενταχθεί ως ασίσταντ στο επιτελείο (2015).
Αυτά, όμως, ανήκουν στην ιστορία του «πράσινου» πάγκου στα 11 τελευταία χρόνια. Στο «τώρα» και ενώ έχουν διανυθεί, σχεδόν, τα 2/3 της φετινής σεζόν που μπαίνει στην τελική ευθεία της.
«Διπλά» αποτυχημένος και χωρίς να υποστηρίζει την δουλειά του
Ο Ράντονιτς δεν έκανε ποτέ «δική» του ομάδα, τον Παναθηναϊκό. Και η αποτυχία του είναι διπλή, γιατί άρχισε την συνεργασία του πολύ νωρίς τον Ιούνιο του 2022, είχε άπλετο χρόνο σχεδιασμού και scouting για τις μεταγραφές των 6 ξένων παικτών και κυρίως, είχε την οικονομική ενεργοποίηση του ιδιοκτήτη της ΚΑΕ, καθώς και την στήριξη του, πριν από 3 μήνες, περίπου. Ο Ράντονιτς δεν μπόρεσε να υποστηρίξει τον εαυτό του και την όποια δουλειά έκανε στον Παναθηναϊκό. Ειδικά, μετά τον ερχομό του Μπέικον, έδειξε να μην μπορεί να κρατήσει το τιμόνι της ομάδας.
Όποια δουλειά και αν γινόταν στην προπόνηση, από την περίοδο της προετοιμασίας, ο Παναθηναϊκός εκτός κάποιων δεκαλέπτων ή ακόμα και ημιχρόνων, δεν ήταν καν ανταγωνιστικός και ούτε… συζήτηση για την ποιοτικότητα του σε ομαδικό επίπεδο και σύμφωνα με την κλάση των Ευρωλιγκάτων παικτών, Μπέικον, Λι, Oυίλιαμς, Γουόλτερς, Γκριγκόνις, Πονίτκα στις θέσεις και των έξι ξένων που αντικαταστάθηκαν από την περσινή ομάδα. Μόνο ο Άντριους προερχόταν από το Εurocup με την Μπουρσασπόρ, αλλά ο Αμερικάνος είναι ακόμα κάτοικος Αθηνών και δεν έχει παίξει λεπτό. Δεν μπαίνει στην εξίσωση.
Κι αν πέρυσι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έδωσε over 3 εκ. ευρώ στην οικονομική διαχείριση εσόδων-εξόδων, όπως δήλωσε ο ίδιος, στην φετινή σεζόν, ανέβασε αισθητά τον προϋπολογισμό και υπέγραψε διετή συμβόλαια για την αγωνιστική προοπτική και της επόμενης σεζόν, αλλά και γιατί σύμφωνα με τους όρους της αγοράς, στον Παναθηναϊκό των 6 ευρωπαϊκών, δεν υπογράφεις μονοετές.
Και αυτή την «αιχμαλωσία» των συμβολαίων και των αποζημιώσεων, ο Παναθηναϊκός την «πλήρωσε» με…ουρά, γιατί αγωνιστικά δεν υπήρξε, αρχή, μέση και τέλος στο «δημιούργημα» του Ράντονιτς. Ο Παναθηναϊκός ήταν «υπερωκεάνιο» για τον Ράντονιτς και έπρεπε να «ζυγιστεί» πολύ περισσότερο η εισήγηση του, γιατί και στην Μπάγερν αποχώρησε με «παράσημο» αποτυχίας.