Μόνο τυχαία δεν ήταν η αναφορά στην ανακοίνωση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ περί επιδραστικότητας του Πέτρου Καλαφάτη, ο οποίος έφυγε σήμερα (4/4) από την ζωή, στην ποδοσφαιρική ομάδα του συλλόγου. Ομοίως, βεβαίως, και η αναφορά του ΑΣ ΠΑΟΚ, επίσης στη σχετική ανακοίνωσή του, περί ενεργούς συμμετοχής του εκλιπόντος στο πρωτάθλημα του 1985 και του Κυπέλλου του 2001, και όχι μόνο.
Για την ακρίβεια, ο Πέτρος Καλαφάτης ήταν κάτι περισσότερο από ενεργός και επιδραστικός στον ΠΑΟΚ επί σαράντα και πλέον χρόνια. Από τη δεκαετία του 1960 ακόμη, ως έφορος στο ποδοσφαιρικό τμήμα, τότε έως την πρώτη του 2000, ως πρόεδρος της “ασπρόμαυρης” ΠΑΕ. Μακρά θητεία κατέγραψε στα πράγματα του “Δικέφαλου”, ενώ συνέδεσε το όνομά του με ιστορικές στιγμές για τον σύλλογο.
Κατ’ αρχάς, διετέλεσε τρεις φορές πρόεδρος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Η πρώτη από αυτές ήταν τη σεζόν 1984-’85, όταν ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το δεύτερο πρωτάθλημα στην ιστορία του και έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, πολύ κοντά στο νταμπλ, χωρίς, όμως, να το καταφέρει. Για την ακρίβεια, ο Καλαφάτης ήταν πρόεδρος από την 1η Αυγούστου του 1984 έως τις 14 Νοεμβρίου του 1985, όταν το διαδέχτηκε στον προεδρικό θώκο ο Χάρης Σαββίδης.
Πέρα από το ότι ο ΠΑΟΚ πήρε το πρωτάθλημα εκείνη τη σεζόν, η ανάληψη της προεδρίας της ΠΑΕ από τον Πέτρο Καλαφάτη τον Αύγουστο του 1984 ήταν ιστορική στιγμή από μόνη της για τον σύλλογο. Κι αυτό, διότι ο εκπλιπών ήταν ο πρώτος πρόεδρος στο “ασπρόμαυρο” ποδοσφαιρικό τμήμα μετά το “ιερό τέρας” για τον “Δικέφαλο”, που άκουγε στο όνομα Γιώργος Παντελάκης. Ήταν αυτός που τον διαδέχτηκε (η διαδοχή είχε γίνει με επεισοδιακό για τον σύλλογο τρόπο) και έγινε ο δεύτερος στη σειρά πρόεδρος της ΠΑΕ μετά τη μετατροπή της κορυφαίας κατηγορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου σε επαγγελματική, το 1979, και των ποδοσφαιρικών συλλόγων που μετείχαν σε αυτήν σε Ανώνυμες Εταιρίες.
Η δεύτερη θητεία του Πέτρου Καλαφάτη στην προεδρία της ΠΑΕ ΠΑΟΚ ήταν από τις 25 Μαρτίου του 1998 έως τις 25 Αυγούστου του ίδιου έτους. Η θητεία αυτή αποτέλεσε ουσιαστικά παρένθεση στην παρουσία του Γιώργου Μπατατούδη στη θέση του προέδρου. Ο τότε ιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΠΑΟΚ ήταν ο αμέσως προηγούμενος και ο αμέσος επόμενος από τον Πέτρο Καλαφάτη πρόεδρος. Σε αυτή τη φάση, ο “Δικέφαλος” ουσιαστικά αναγγενιόταν μετά την περίοδο του Θωμά Βουλινού στην ομάδα και τον πενταετή ευρωπαϊκό αποκλεισμό, που στοίχισε τόσο πολύ στον σύλλογο.
Ο Καλαφάτης ήταν ο διάδοχος του Μπατατούδη, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της παρουσίας αυτού στη συγκεκριμένη θέση για δεύτερη φορά. Ανέλαβε για τρίτη φορά τα ηνία της ΠΑΕ ως πρόεδρος στις 11 Μαΐου του 2001 και τα παρέδωσε, οριστικά πια, στις 7 Ιουλίου του 2003 στον Γιάννη Γούμενο. Σε αυτή την τρίτη του θητεία, ο εκλιπών ήταν ο διοικητικός ηγέτης στην κατάκτηση δύο Κυπέλλων από τον ΠΑΟΚ. Η πρώτη ήταν στις 12 Μαΐου του 2001, κόντρα στον Ολυμπιακό, στη Νέα Φιλεδέλφεια, και η δεύτερη στις 17 Μαΐου του 2003, απέναντι στον Άρη, στην Τούμπα.
Συμπερασματικά, ο Καλαφάτης επί σαράντα και πλέον χρόνια έζησε την γιγάντωση του ονόματος του ΠΑΟΚ, με την προσπάθεια καθιέρωσης τη δεκαετία του ’60, τη “χρυσή” ομάδα του Γιώργου Κούδα και των συμπαικτών του και τις κατακτήσεις τριών τροπαίων τη δεκαετία του ’70, του δεύτερου πρωταθλήματος τη δεκαετία του ’80, της πτώσης και της αναγέννησης τη δεκαετία του ’90 και των νέων τίτλων τη δεκαετία του 2000. Έγραψε τη δικήτου ιστορία στον “ασπρόμαυρο” σύλλογο, με πολλές χρυσές σελίδες μέσα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει…
