Να λοιπόν, που προέκυψε κάτι θέτικο από το διάστημα που ο Βασίλης Σπανούλης ταλαιπωρήθηκε από τους προσαγωγούς του και πέρασε ένα on/off δίμηνο, πρώτα προσπαθώντας να μείνει υγιής και στη συνέχει να ανακτήσει το χαμένο έδαφος. Εν τη απουσία του αρχηγού αλλά και στις βραδιές που αυτός ήταν πολύ μακριά από το 100%, ο οργανισμός Ολυμπιακός έμαθε πρώτα να παίζει και στη συνέχεια να κερδίζει χωρίς αυτόν. Κάπως έτσι, οι ερυθρόλευκοι που καβάλησαν στις πλάτες του κεφάτου και δυνατού Σπανούλη στο πρώτο τρίμηνο βρήκαν το χρόνο να σμιλέψουν όλες τις άλλες πτυχές του παιχνιδιού τους που φυσιολογικά παραμελούνται υπό την εμβληματική παρουσία του κάπτεν.
Κάπως έτσι, ο Παπανικολάου πήρε ευθύνες, ο Γκριν ένιωσε σημαντικός, ο Μάντζαρης έδιωξε την ατολμία στην εκτέλεση, ο Γουότερς ρόλο. Όχι τόσο ξαφνικά όσο σταδιακά, ο Ολυμπιακός έπαυε εβδομάδα με την εβδομάδα να είναι η ομάδα που εξαρτάται σε βαθμό καθοριστικό από την αγωνιστική κατάσταση του ηγέτη της. Όπως έχω γράψει και σε παλαιότερο σημείωμα, ούτε ο ίδιος ο Σπανούλης έβλεπε με καλό μάτι το γεγονός ότι το 65% των ασίστ της ομάδας και γενικότερα όλο το δημιουργικό της παιχνίδι πέρναγε απαραίτητα από τα χέρια του ως τον Δεκέμβρη.
Προφανώς τα παραπάνω δεν σημαίνουν επ΄ ουδενί πως ο Ολυμπιακός έκοψε τον ομφάλιο λώρο με τον Σπανούλη. Τουναντίον, οι ερυθρόλευκοι παραμένουν η ομάδα του, αλλά το πρώτο ραντεβού με την Εφές το βράδυ της Τετάρτης έδειξε πως η πολυδιάστατη έκδοση τους μπορεί να είναι ακόμα πιο λαμπερή από την προηγούμενη. Είναι γεγονός πως δεν είναι εύκολο να βρει κανείς στο F4 χαρούμενες άμυνες τύπου Εφές, αυτές που θα επιτρέψουν σε 5 παίκτες διψήφια συγκομιδή (και σε 8 από αυτούς 6+ πόντους), όμως δεν είναι λίγο πράγμα σε συνθήκες playoffs να φωνάζουν τόσοι πολλοί μαζί “παρών”. Σε αυτό το περιβάλλον, ο 34χρονος και ταλαιπωρημένος από τους φετινούς τραυματισμούς V-Span μπορεί να κάνει περισσότερα με λιγότερο κόπο. Και μαζί να γίνει το απόλυτο δόλωμα για άμυνες που θα τον κρατούν χαμηλά, αλλά θα φεύγουν χαμένες από το παρκέ.
Υπό το βλέμμα του general manager των San Antonio Spurs, R.C Buford, ο Νίκολα Μιλουτίνοφ εξαφάνισε από τον ορίζοντα τον Ντάνστον, έδειξε στον Κερκ πως δεν σταματιέται ούτε από ολόκληρο το πλήρωμα του Star Trek και συνόδευσε μια επιβλητική αμυντική εμφάνιση με 11 πόντους, τελειώνοντας τις φάσεις με επιθετικά ριμπάουντ και βροντερά καρφώματα. Όταν δε πέταξε και εκείνη την ασίστ στον Πρίντεζη, ο δύο φορές παράγοντας της χρονιάς στο NBA πρέπει να έτριβε τα χέρια του.
Από κοντά, ο Βαγγέλης Μάντζαρης συνόδευσε το συνηθισμένο του στιβαρό παιχνίδι με 4/8 τρίποντα, ξεκινώντας με 2 εκτελέσεις μετά από ντρίμπλα και συνέχισε χωρίς ίχνος δισταγμού. Δεν χρήζει μεγάλης ανάλυσης το πόσο σημαντικό είναι να νιώθει απειλή ο εκάστοτε αντίπαλος και από το “1”, όταν Πρίντεζης και Σπανούλης συνυπάρχουν με τον 27χρονο γκαρντ στο παρκέ.
Μέσα σε όλα αυτά, ο Γκριν γέμισε τη στατιστική του σε μόλις 17,5 λεπτά (14 πόντοι με 5/9, 2ασίστ, 1 κλέψιμο, 1 μπλοκ), ο Γουότερς έστειλε στον πάγκο τον Ερτέλ βάζοντας του 6 σερί ποντους, Παπανικολάου και Παπαπέτρου έκαναν το κομμάτι τους, ο Πρίντεζης κατέβασε 11 ριμπάουντ (5 επιθετικά) και του έλειπε λίγο….τεμπεσίρι για να τελειώσει 2-3 φάσεις ακόμη.
Πλέον, ο οργανισμός Ολυμπιακός καλείται να αποδείξει πως είναι και στην πράξη πως παραείναι σκληραγωγημένος από κατάστασεις playoffs και F4 για να αφήσει μια καλή εμφάνιση να γεμίσει τα κύτταρά του με αλαζονεία. Η ξεθωριασμένη εικόνα της Εφές μπορεί σε ένα βράδυ να μετατραπεί σε υπερηχητική, αν βρει διαδρόμους να αναπτύξει τελική ταχύτητα. Αν πάντως κάτι απέδειξε το πρώτο ματς της σειράς, είναι πως ο Ολυμπιακός έχει τον τρόπο.