Η μητέρα του Άνχελ Κορέα, «έφυγε» από την ζωή πρόσφατα, αφού έδωσε μάχη με τον καρκίνο.
Ο 28χρονος ποδοσφαιριστής, είδε τους συμπαίκτες του να του αφιερώνουν το γκολ που πέτυχαν κόντρα στην Βαγιεκάνο και άπαντες στο γήπεδο να χειροκροτούν την κίνηση του Μολίνα και των παικτών της Ατλέτικο, να κρατήσουν μια φανέλα με το όνομα του Κορέα.
Με αυτό τον τρόπο έδειξαν την συμπαράστασή τους στις δύσκολες ώρες που περνάει ο ποδοσφαιριστής.
Ο Άνχελ Κορέα, είναι άνθρωπος που έχει μάθει να αγωνίζεται απέναντι στις δυσκολίες της ζωής.
Όταν ήταν δέκα χρονών έχασε τον πατέρα του, αργότερα ένα από τα δέκα αδέρφια του.
Ο ίδιος χρειάστηκε να υποβληθεί σε επέμβαση ανοιχτής καρδιάς για ν΄αφαιρέσει καλοήθη όγκο.
Όταν η μητέρα του ξεκίνησε τις χημειοθεραπείες και έμεινε χωρίς μαλλιά, δεν το σκέφτηκε ούτε δευτερόλεπτο. Ξύρισε το δικό του κεφάλι σε ένδειξη συμπαράστασης στον άνθρωπο που τον μεγάλωσε.
Το μήνυμά του τότε συγκλόνισε άπαντες:
«Δεν υπάρχει εκεχειρία με τον εχθρό σου στο πεδίο της μάχης, μπορούν να αγγίξουν το σώμα σου, αλλά η ψυχή σου είναι ανέγγιχτη. Ακόμα και αν σκίσουν την σάρκα σου, η Πίστη σου είναι άθραυστη. Δεν θα σου κλέψουν αυτό που είσαι, το πνεύμα σου είναι πιο δυνατό. Αυτόν τον πόλεμο τον έχεις κερδίσει. Είσαι η μαχήτρια μας, σε αγαπάμε μαμά»
Η μητέρα του Μαρσέλα, έδινε τιτάνιο αγώνα για μεγαλώσει τα παιδιά της. Η ίδια για μέρες τρεφόταν αποκλειστικά με το γνωστό νοτιοαμερικάνικο ρόφημα ματέ, προκειμένου τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας να μοιραστούν το λιγοστό φαγητό.
Μόνη παρηγοριά του μικρού Κορέα, η μπάλα! Από πολύ μικρός έδειξε έφεση στο ποδόσφαιρο, παίζοντας ουσιαστικά ξυπόλητος ανάμεσα στις πέτρες στις αλάνες της Las Flores.
Ο Κορέα όταν πήρε μεταγραφή για την Ατλέτικο, υποβλήθηκε στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις.
Το όνειρο όμως παραλίγο να μην γίνει πραγματικότητα. Οι γιατροί εντόπισαν έναν όγκο στην καρδιά του και του συνέστησαν να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.
«Δε φοβήθηκα ποτέ ότι θα πέθαινα, αλλά ότι δεν θα έπαιζα ποτέ ξανά ποδόσφαιρο».
Λίγο πριν μπει στο χειρουργείο πήγε στο Βατικανό και συνάντησε τον άνθρωπο που τον είχε κοινωνήσει χρόνια νωρίτερα στο Ροσάριο: με την ευχή του Πάπα, πέταξε για Νέα Υόρκη, όπου χειρουργήθηκε στις 18 Ιουνίου 2014. Δύο μήνες μετά ξεκίνησε ελαφρύ τρέξιμο και στις 13 Δεκεμβρίου εντάχθηκε και επίσημα στην Ατλέτικο.
Έπρεπε όμως να περιμένει μέχρι τις 22 Αυγούστου 2015 για το ντεμπούτο του σε ένα ματς με τη Λας Πάλμας και μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου για το πρώτο γκολ απέναντι στην Έιμπαρ.
Πλέον ήταν μόνιμος κάτοικος Μαδρίτης, παίρνοντας μαζί του όλη την οικογένειά του. Και πάνω απ’ όλα τη μητέρα του, η οποία είχε επιτέλους την ευκαιρία να ζήσει μία πιο άνετη ζωή. «Τώρα της λέω ‘’φάε ψάρι μαμά’’, δοκίμασέ τα όλα»!