Ο Έλληνας τεχνικός της Κηφισιάς αναφέρθηκε στο συγκεκριμένο ενδεχόμενο, καθώς επίσης και στην πορεία της Κηφισιάς στον Β’ Όμιλο της Super League 2.
Αρχικά, ο Πετράκης δήλωσε στον τηλεοπτικό σταθμό «Creta»: «Η Κηφισιά είναι μια ομάδα που έχει βάλει τις βάσεις για το επίπεδο και της Α’ Εθνικής. Ήδη δουλεύουμε σε αυτό το πρότυπο.Έχουμε ακαδημίες που μετρούν γύρω στα 300 παιδιά, μια ομάδα Κ19 που πέρσι πήρε το πρωτάθλημα και κάναμε πέντε παιδιά επαγγελματίες από αυτήν την ομάδα. Υπάρχει το όραμα, δεν είναι μια ομάδα που θέλει να βγει κατηγορία και να μείνει μόνο μέχρι εκεί».
Στη συνέχεια, ο Έλληνας τεχνικός συμπλήρωσε: «Λίγο τα γηπεδικά ταλαιπωρούν αυτήν την ομάδα αλλά θεωρώ ότι και σε αυτό, με τη βοήθεια του προέδρου θα βρεθεί ανάλογη λύση. Είναι μια ομάδα που με τη δική της νοικοκυροσύνη όπως φαίνεται και με τη φερεγγυότητα που υπάρχει τη διοικητική, θα μπορεί αύριο – μεθαύριο να αναπτύξει ή να δώσει όραμα για νέους ποδοσφαιριστές Έλληνες, να αγωνιστούν και να αναδειχθούν μέσα από αυτήν την ομάδα και αυτή η ομάδα, η Κηφισιά, γιατί όχι, να μη γεννήσει καινούριους φιλάθλους και να παίξει κι αυτή το δικό της ρόλο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το ελληνικό ποδόσφαιρο χρειάζεται κι αυτές τις ομάδες».
Επίσης, αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο να τεθεί αντιμέτωπος με τον πατέρας του στη μεγάλη κατηγορία: «Το έχω σκεφτεί να πω την αλήθεια… Δεν το έχουμε συζητήσει ιδιαίτερα, αλλά η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα, νομίζω και ο ίδιος θα ήθελε να βρεθούμε κάποια στιγμή αντίπαλοι στους πάγκους. Θα ήταν ένα ωραίο σκηνικό και για εμάς τους ίδιους. Θα είναι και για τους δύο εξίσου συγκινητικό να μπορέσουμε να βρεθούμε αντίπαλοι σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Όταν ξεκινούσα τα πρώτα μου προπονητικά βήματα το είχα σκεφτεί. Και η φιλοδοξία υπήρχε, δεν ήξερα αν θα προλάβω ποτέ να το κάνω, ούτε τώρα ξέρουμε αν θα συμβεί, αλλά το είχα σκεφτεί».
Τέλος, ο Πετράκης δήλωσε: «Συζητάμε και σαν πατέρας με γιο και σαν συνάδελφοι. Οποιαδήποτε βοήθεια ενός έμπειρου προπονητή, με τόσα παιχνίδια που έχει παίξει, εννοείται. Και εγώ εκείνον όσο μπορώ, με τη δική μου προσέγγιση και αυτός εμένα. Μικρότερος, ήταν πολύ μεγάλο πρότυπο όσον αφορά την προπονητική. Μεγαλώνοντας που γίνομαι και εγώ πιο ώριμος μέσα σε αυτό, θεωρώ ότι το σπουδαιότερο πρότυπο έχει να κάνει σαν πατέρας. Είναι ένας άνθρωπος που με έχει βοηθήσει πάρα πολύ και στον τρόπο που αντιμετωπίζω γενικότερα τη ζωή, την προσέγγιση, τις αξίες, τις αρχές… Είναι πράγματα που γι’ αυτό όντως τον έκαναν αποδεκτό από όλη την ελληνική, ποδοσφαιρική και όχι μόνο κοινωνία και εμένα αυτό με κάνει περήφανο. Σίγουρα είναι κάποια στοιχεία που για εμένα είναι αξιοζήλευτα και προσπαθώ να τα διατηρήσω».