Ο Γιώργος Βασιλείου γράφει στο προσωπικό του blog για το Champions League και τη στάση της UEFA απέναντι στη διοργάνωσή της.
Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί-φτωχότεροι. Ή τουλάχιστον παραμένουν το ίδιο φτωχοί. Όπως συμβαίνει στην κοινωνία μας παγκοσμίως, έτσι και στο ποδόσφαιρο, ο πλούσιος και ο ισχυρός παίρνει τις απαραίτητες βοήθειες προκειμένου να ξεπεράσει εμπόδια που φαίνονται δύσκολα.
Η εμπορικότητα είναι το Άλφα και το Ωμέγα σε διοργανώσεις όπως είναι το Champions League. H UEFA δεν ενδιαφέρεται για τη δημιουργία ενός ποδοσφαιρικού παραμυθιού ανάλογο μ’ αυτό της Λέστερ πέρυσι στην Premier League. Θέλει στα ημιτελικά ή στον τελικό κάθε χρόνο τους μεγαλύτερους συλλόγους. Φρόντισε στης ρεβάνς του 4-0 της Παρί στο “Παρκ ντε Πρενς” να δώσει την απαιτούμενη χείρα βοηθείας στη Μπαρτσελόνα για να κάνει την αναμφίβολα επική ανατροπή. Την ανατροπή του αιώνα.
Την περασμένη βδομάδα, χωρίς να υπάρχει λόγος, η επιπλέον ώθηση ήρθε προς όφελος της Μονακό στο ματς με τη Μπορούσια. Αρχικά με ότι επέτρεψε τη διεξαγωγή του αγώνα σε λιγότερο από 24 ώρες μετά το τρομοκρατικό χτύπημα που δέχθηκε το πούλμαν της αποστολής των Βεσταφαλών και εν συνεχεία με το ανύπαρκτο πέναλτι σε βάρος του Σωκράτη και φυσικά το γκολ μισό μέτρο off side του Εμπαπέ, ολοκληρώνοντας έτσι το “τρομοκρατικό” χτύπημα στη ψυχολογία των παικτών του Τόμας Τούχελ.
Τελευταία παράσταση στο “Σαδιάγο Μπερναμπέου”, εκεί όπου η επίσης μονίμως ευνοημένη ομάδα της Bundesliga, Μπάγερν Μονάχου έσπειρε πανικό στη Ρεάλ Μαδρίτης. Αμφισβήτησε στα ίσα το διπλό πρόκρισης της Βασίλισσας προ μιας εβδομάδας στο Μόναχο. Μέχρι που ανέλαβε δράση ο Κασάι. Αφού έδωσε το πέναλτι υπέρ των Βαυαρών που θα μπορούσε και να μην το έδινε, απέβαλλε τον Βιδάλ με δεύτερη κίτρινη κάρτα μετά από καθαρό μαρκάρισμα στη μπάλα και εν συνεχεία στην παράταση ένα ακόμα γκολ οff side, υπέρ της Ρεάλ από τον Κριστιάνο Ρονάλντο έδωσε την πρόκριση στην ομάδα της Μαδρίτης.
Λάθη, λάθη, λάθη. Μόνιμα υπέρ των μεγάλων και μόνιμα σε βάρος των “μικρών”. Τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό της τηλεθέασης και της εμπορικότητας. Γιατί διαφορετικά έσοδα θα έχει ένας τελικός Λέστερ-Ντόρτμουντ ή Λέστερ-Μονακό και διαφορετική απήχηση ένας τελικός Ρεάλ-Μπαρτσελόνα ή Ρεάλ-Γιουβέντους. Ο ρομαντισμός στο ποδόσφαιρο αργοπεθαίνει. Για όσο όμως υπάρχει ακόμα αυτός θα κερδίζει στις καρδιές των φιλάθλων του ποδοσφαίρου.