Νέα Υόρκη και Ουέλιγκτον (Νέα Ζηλανδία) έχουν 16 ώρες διαφορά. Οι Νεοζηλανδοί δηλαδή είναι πάνω από μισή μέρα μπροστά. Για την Ελλάδα ισχύει ακριβώς το ίδιο, οι ΗΠΑ είναι παρελθόν, η Νέα Ζηλανδία είναι το αύριο (και πρέπει να έχουμε αύριο).

Κόντρα στους Αμερικάνους και παρά την μεγάλη τελική διαφορά, η ελληνική ομάδα είχε καλές στιγμές και πράγματα που οφείλει να κρατήσει για το μέλλον. Είδαμε τον Παπαγιάννη να λειτουργεί σαν σέντερ παγκόσμιας κλάσης, τον Ρογκαβόπουλο να ξεπετάγεται και επιθετικά τουλάχιστον, να μας αφήνει άφωνους, ενώ ο Τόμας Γουόκαπ βρίσκει πλέον τους αυτοματισμούς του και με τους υπόλοιπους του ομοσπονδιακού μας συγκροτήματος.

Φυσικά όταν το παιχνίδι με τις ΗΠΑ έφτασε στο σημείο να κριθεί, η αθλητικότητα κι η ποιοτική διαφορά ήταν εμφανέστατη και ήταν απόλυτα λογικό να εξελιχθεί το παιχνίδι έτσι όπως εξελίχθηκε.

Το ότι δεν προλαβαίναμε καν να οργανωθούμε αμυντικά, ακόμα και μετά από δικό μας καλάθι είναι γεγονός που χρίζει ανάλυσης και καταδεικνύει εκτός του ότι είμαστε αργοί, πως πολλές φορές είμαστε κι εκτός συγκέντρωσης.

Το παιχνίδι – τελικός με τη Νέα Ζηλανδία είναι “άλλου παππά Ευαγγέλιο”. Οι επόμενοι μας αντίπαλοι δεν είναι τόσο γρήγοροι όσο οι Αμερικάνοι, ούτε πλησιάζουν την μπασκετική τους ποιότητα στο ελάχιστο. Από την άλλη όμως, συνθέτουν μια ομάδα που παίζει πάντα με δύναμη, είναι σκληρή όταν αμύνεται και μπορεί με αυτή της την σκληράδα να σε βγάλει από την λογική και το πλάνο σου.

Η Ελλάδα απλά πρέπει να παίξει το μπάσκετ της έστω στη βάση του επιπέδου της. Ακόμα κι αυτό να κάνει θα καταφέρει να κερδίσει. Αν πέσουμε σε απόγευμα καταστροφικό και γίνουν μόνο λάθη τότε τα πράγματα θα είναι δύσκολα κι επικίνδυνα.

Η Νεοζηλανδοί διαθέτουν καλούς περιφερειακούς, ιδιαίτερα επικίνδυνους από την περίμετρο. Σε αυτές τις θέσεις, όμως, η Ελλάδα έχει καλούς αμυντικούς που πολλές φορές μάλιστα στις ομάδες τους, έχουν κατά καιρούς ανάλογες αμυντικές αποστολές. Η περιφερειακή άμυνα είναι ένα από τα στοιχεία που θα κρίνει την αναμέτρηση, αφού είναι πολύ πρόσφατο το παράδειγμα της Ιορδανίας που ξεκάθαρα έχασε λόγω του ότι δεν πίεσε με συνέπεια τους 2-3 καλούς καντούς των Νεοζηλανδών.

Το φαβορί στο παιχνίδι είναι η Ελλάδα και μια νίκη θα έχει δώσει στο συγκρότημα του Ιτούδη μια πρόκριση στην επόμενη φάση, ιδιαίτερα τιμητική και άξια για τις συνθήκες. Προσοχή και σωστά τα βασικά, αυτό και μόνο φτάνει για το επόμενο βήμα.