Σε μια ονειρική βραδιά στην κατάμεστη και με παλμό από τα… παλιά Τούμπα, ο ΠΑΟΚ λύγισε την Άιντραχτ Φρανκφούρτης 2-1 και πέρασε πρώτος, μόνος στην κορυφή της βαθμολογίας του 7ου ομίλου του UEFA Europa Conference League.
Μπορεί να είναι μόνον η 2η αγωνιστική της ευρωπαϊκής διοργάνωσης και να μένουν άλλα τέσσερα ποδοσφαιρικά ραντεβού για την ολοκλήρωση της φάσης των ομίλων, ωστόσο όταν μία ομάδα έχει ξεκινήσει με δύο νίκες, η πρώτη στο Ελσίνκι κι η δεύτερη επί του φαβορί του ομίλου, με τα υπόλοιπα αποτελέσματα να βοηθούν και να έχουν ως αποτέλεσμα την παρουσία της ομάδας στην κορυφή, τρεις βαθμούς μπροστά από τον δεύτερο και πέντε από τις άλλες δύο τότε η οποιαδήποτε αισιοδοξία για τη συνέχεια έχει σταθερότατους άξονες….
Η λογική προσέγγισης…
Οι άνθρωποι του «Δικεφάλου» ήξεραν πάρα πολύ καλά τί να περιμένουν χθες από την προ διετίας νικήτρια του Europa League. Μια κλασική γερμανική ομάδα, με άριστη φυσική κατάσταση, εξαιρετική απόδοση στις βασικές της λειτουργίες αλλά και πρόβλημα στην τελική προσπάθεια.
Το σύνολο του Ράζβαν Λουτσέσκου προσαρμόστηκε απόλυτα, μπόλιασε τις δικές της ανάγκες, όπως τέτοιες είναι η προοδευτική ενσωμάτωση των πλέον πρόσφατων προσθηκών της ομάδας (Μεϊτέ-Οζντόεφ και Σαμάτα), ήξερε πως όφειλε να επιδείξει υπομονή κι αντοχές στο διάστημα που θα υπέφερε από την αναμενόμενη πίεση του αντιπάλου όπως κι έκανε, ξεπέρασε τα λάθη του και την κατάλληλη στιγμή «χτύπησε» για να πάρει αυτό που ήθελε.
Για να συμβούν αυτά, χρειάστηκε πρώτα η ομάδα να καταθέσει στο πρώτο ημίωρο την πλέον ώριμη και συγκροτημένη εμφάνισή της, να μείνει ανεπηρέαστη ψυχολογικά κι απόλυτα συγκεντρωμένη από τις συνθήκες της αναμέτρησης, στην ακύρωση του γκολ του Σαμάτα για τρεισήμισι εκατοστά από το VAR, στις στιγμές που πιεζόταν αφόρητα στο τελευταίο κομμάτι του πρώτου ημιχρόνου αλλά και στο λάθος του Κουλιεράκη που είχε ως αποτέλεσμα την ισοφάριση και όχι μόνον.
Χρειάστηκε να πάρει ότι μπορούσε από τους ποδοσφαιριστές που ήρθαν από τον πάγκο, κατά σειρά τους Σβαμπ, Κωνσταντέλια, Τσιγγάρα, Ντεσπόντοφ και Τόμας και φυσικά να έχει σε υψηλότατα στάνταρντ όλη την αμυντική του γραμμή προεξάρχοντος του μοναδικού Κοτάρσκι κι από κοντά τους Βιεϊρίνια, Εκόνγκ, Κουλιεράκη και τον ονειρεμένο Μπάμπα.
Ο προβληματισμός….
Στο πρώτο ημίχρονο απασχόλησε σημαντικά το κενό μπροστά από την περιοχή καθώς ο – καλύτερος ως τώρα – Μεϊτέ οπισθοχωρούσε ανάμεσα στους κεντρικούς αμυντικούς για να δίνει βοήθειες στις αερομαχίες και τα πολλά γεμίσματα των Γερμανών προς την περιοχή ενώ ο Οζντόεφ συνέκλινε στις πτέρυγες για να δίνει βοήθειες περισσότερο προς τον Μπάμπα και λιγότερο προς τον Βιεϊρίνια, ελέω Ζίβκοβιτς.
Στο δεύτερο μέρος προσπάθησε να ηρεμήσει τον ρυθμό και να πάει σε μια ελεγχόμενη εξέλιξη εκμεταλλευόμενος την εμπειρία που πήρε από το πρώτο μέρος. Η γενικότερη λειτουργία άφησε ικανοποιημένο την τεχνική ηγεσία που προχώρησε στις πρώτες της επεμβάσεις στη ροή του αγώνα στο 67’ για να έρθει η… ψυχρολουσία ένα λεπτό μετά όταν σε γύρισμα του Σβαμπ ο κακός υπολογισμός του Κουλιεράκη έδωσε τη δυνατότητα στον Μαρμούς να ισοφαρίσει.
Η αντίδραση…
Ακόμη κι έτσι όμως επέδειξε ζηλευτή ψυχραιμία κι ωριμότητα, έβγαλε αντίδραση, άγγιξε το γκολ με την ευκαιρία του Εκόνγκ από το γύρισμα της κεφαλιάς του Σβαμπ κι ας ακυρώθηκε ως οφ σάιντ, καθώς αν ο Νιγηριανός σκόραρε η χρήση του VAR θ’ αποκαθιστούσε το δίκαιον του πράγματος για να έρθει η αριστοτεχνική εκτέλεση του φάουλ από τον Ντεσπόντοφ στις καθυστερήσεις σε συνάρτηση με την αποφασιστικότητα του Κουλιεράκη να… ρεφάρει στις καθυστερήσεις προσυπογράφοντας τη νίκη και το ιστορικό ρεκόρ των πέντε διαδοχικών νικών σ’ ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Ήταν η καλύτερη τονωτική ένεση σ’ επίπεδο αυτοπεποίθησης και ψυχολογίας που θα μπορούσε να πάρει μετά το ματς της περασμένης Κυριακής στη «Λεωφόρο» και τον τρόπο με τον οποίο ολοκληρώθηκε. Καλή δύναμη καλή συνέχεια….