Ο Δημήτρης Καρύδας γράφει για την Τρίτη φετινή ήττα του Παναθηναϊκού AKTOR μετά από παράταση και το «τριφύλλι» που συνεχίζει να μας…μπερδεύει!

Μετά την τέλεια αυτοχειρία που διέπραξε ο Παναθηναϊκός AKTOR στη Σταρκ Αρένα χάνοντας ένα δικό του παιχνίδι μπήκε στον καυτό μήνα Δεκέμβριο με ρεκόρ 6-5! Οι απαισιόδοξοι προφανώς βλέπουν ένα ρεκόρ προϊόν ενός σχετικά βατού και εύκολου προγράμματος και προσπαθούν να μαντέψουν πως ακριβώς θα τελειώσει το 2023 και πόσες εκτός έδρας νίκες μπορεί να μαζέψει ο Παναθηναϊκός μέχρι τότε.

Οι αισιόδοξοι βλέπουν μια καινούργια ομάδα που κτίστηκε σε ένα καλοκαίρι και χρειάζεται τώρα ενώ μπαίνει ο χειμώνας να ξανακτιστεί μετά την προσθήκη του Κέντρικ Ναν. Και οι δύο απόψεις βασίζονται σε πραγματικά στοιχεία αλλά όπου άσπρο και μαύρο υπάρχει και το γκρίζο!

Προφανώς και το 6-5 συνιστά μια ξεκάθαρη πρόοδο που δείχνει τη διαφορετική δυναμική του φετινού Παναθηναϊκού AKTOR. Τα δύο προηγούμενα χρόνια η ίδια ομάδα έκλεισε τη σεζόν με μονοψήφιο αριθμό νικών, νούμερο που φέτος μπορεί να φτάσει στο τέλος του πρώτου γύρου χωρίς συγκλονιστικές υπερβάσεις.

Προσωπικά, βρίσκω μάλλον πιο….ενοχλητικό για τον φετινό Παναθηναϊκό το γεγονός ότι έχασε για Τρίτη φορά φέτος αγώνα στην παράταση. Και μάλιστα αγώνα που δυνητικά δεν χρειαζόταν καν το τελευταίο σουτ και μπορούσε να τον έχει κλειδώσει πολύ νωρίτερα! Με τον Ολυμπιακό ο Σλούκας δεν μπόρεσε να βάλει το τελευταίο ντράιβ στην κανονική διάρκεια, ενώ με τη Μακάμπι ο Βιλντόσα αστόχησε σε ένα τρίποντο της τελευταίας στιγμής. Στο βελιγράδι το μεγάλο σουτ μπήκε αλλά πιο νωρίς από ότι το χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός. Στο 71-75 ο Γκραντ μετέτρεψε μια ‘’σκοτωμένη’’ επίθεση σε ένα τρίποντο-πυροτέχνημα από τη γωνία και με τον Παναθηναϊκό στο +7 αυτό μπορούσε να μνημονεύεται σήμερα ως σουτ νίκης! Ο Πάντερ και όχι μόνο είχε αντίθετη άποψη. Και η ιστορία γράφτηκε διαφορετικά.

Δεν είναι μια εκ των υστέρων άποψη αλλά κάτι που είπα περίπου 2,5λεπτά πριν το τέλος της κανονικής διάρκειας του αγώνα. Εκείνο το διάστημα ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν στο κουμάντο του τον Σλούκα ήτον Βιλτόσα και όχι τον παρορμητισμό του Ναν. Ο Αταμάν αποφάσισε να πάει με το ζεστό χέρι του Αμερικάνου που έκανε ένα μεστό επιθετικό παιχνίδι σκοράροντας 19 πόντους, προσπάθησε τίμια στην άμυνα αλλά έδειξε και ένα ακόμη στοιχείο του παιχνιδιού του. Την διάθεση του να μονοπωλεί επιθέσεις κάτι που δεν είναι κατ΄ανάγκη μειονέκτημα αρκεί να παίρνει λογικές και όχι παράτολμες αποφάσεις. Τα σημάδια είχαν φανεί από το πρώτο μέρος.

Τότε ο εξαιρετικός μέχρι εκείνο το σημείο Ναν χρεώθηκε με ένα αυστηρό (αν όχι ανύπαρκτο) επιθετικό φάουλ στον Λε Ντέι και αμέσως μετά έκανε φάουλ στον συμπατριώτη του την ώρα που αυτός ευστοχούσε σε τρίποντο. Η Παρτίζαν στο άψε σβήσε πήρε ζωή και ανάσες κάτι που επαναλήφθηκε στο 54-64 όταν δύο λανθασμένες επιλογές του Ναν οδήγησαν τους γηπεδούχους σε ένα γρήγορο 5-0 και ξύπνησε την εξέδρα του Κολοσσαίου των Βαλκανίων. Με απλά λόγια: Ο Ναν είναι παίκτης ειδικής διαχείρισης και στην καλά δομημένη Ευρωλίγκα δεν μπορεί κανείς για 25-30 λεπτά να παίζει με λογική μονού και ένας εναντίον ενός. Ενδεχόμενα με ένα πιο συμβατικό γκαρντ ο Παναθηναϊκός να είχε κλείσει τον αγώνα αλλά αυτό είναι κάτι που δεν θα μάθουμε ποτέ. Πέρα από τις όποιες ενστάσεις ή εικασίες είναι φανερό και ξεκάθαρο ότι κάθε εβδομάδα ανεξάρτητα αντιπάλου και αποτελέσματος οι πράσινοι προοδεύουν. Τα θετικά βήματα που κάνουν είναι περισσότερα των αρνητικών,η βελτίωση είναι ορατή και μια ομάδα με πλούσιο επιθετικό ταλέντο καταφέρνει να παίρνει πολύ καλό βαθμό και στην άμυνα.

ΣΕ αυτή τη φάση τα παθήματα όπως το χθεσινό προσφέρουν ευκαιρίες για να μάθει μια ομάδα. Αλλωστε το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός όχι μόνο στάθηκε όρθιος στη Σταρκ Αρένα αλλά για ένα μεγάλο διάστημα του αγώνα είχε εικόνα νικητή. Και στο καμίνι του Βελιγραδίου είχαν ξαναπαίξει μόλις πέντε παίκτες του και οι δύο πιο έμπειροι εξ΄ αυτών (Σλούκας, Γκριγκόνις) μόλις μια φορά στην καριέρα τους. Οποιος έχει ζήσει σαράντα λεπτά στην κόλαση της Σταρκ Αρένα μπορεί πολύ εύκολα να καταλάβει τη σημασία της εμπειρίας. Στην Ευρωπαϊκή περιοδεία του Δεκεμβρίου ο Παναθηναϊκός έχει ως επόμενη στάση την Πόλη, όπου οΑταμάν θα επιστρέψει για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια ως αντίπαλος της Εφές. Για τον Αταμάν θα είναι ένα ιδιαίτερα φορτισμένο βράδυ αλλά για την ομάδα συνολικά μια πολύ δύσκολη εβδομάδα αφού δύο μέρες αργότερα στο ΟΑΚΑ θα εμφανιστεί η Ρεάλ που μόλις χθες είδε το αήττητο της να σπάει και θα κατασκηνώσει στην Αθήνα για ολόκληρη την επόμενη εβδομάδα διψασμένη να ξαναμπεί σε τροχιά νικών.