Ο Δημήτρης Καρύδας θυμάται τι έγινε τον Οκτώβριο του 2022 και αναρωτιέται αν είναι η κατάλληλη στιγμή να ξαναβρεί ο Ολυμπιακός λίγη από εκείνη την μπασκετική μαγεία

Στην όχι πάντα φιλόξενη (μπασκετικά) Βαρκελώνη και απέναντι σε μια Μπαρτσελόνα (10/01, 21:30, NS Prime) που μοιάζει να βρίσκει ξανά τον καλό της εαυτό ο Ολυμπιακός έχει πολλά καλά να επιστρατεύσει απόψε στο Παλάου Μπλάουγκράνα.

Το καλό φεγγάρι της ομάδας, την πανστρατιά αφού για μια ακόμη εβδομάδα το ιατρικό δελτίο είναι κενό και την καλή διάθεση. Είναι αυτά αρκετά για να φύγει νικητής από ένα γήπεδο που οι νίκες του είναι λιγοστές αλλά σημαδιακές.

Στο ξεκίνημα της Ευρωλίγκας χρειάστηκε να περάσουν επτά αγώνες, ισάριθμες ήττες και σχεδόν 15 χρόνια για να κερδίσει ο Ολυμπιακός το Game 2 της σειράς των πλέι οφ του 2015 και στην ουσία να ξεκλειδώσει την πρόκριση για το φάιναλ φορ της Πόλης. Οι νίκες στην πρωτεύουσα της Καταλωνίας άρχισαν να έρχονται με μεγαλύτερη συχνότητα (3 στις επόμενες οκτώ επισκέψεις του Ολυμπιακού) μέχρι και την τελευταία περσινή. Και αυτό ακριβώς ψάχνει ο αποψινός Ολυμπιακός.

Τη σπίθα, τη διάθεση και το πνεύμα νικητή με το οποίο ξεκίνησε την περασμένη σεζόν. Σε μια εβδομάδα με τουρνέ στην Ιβηρική χερσόνησο οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα πρέπει να θυμηθούν τι έγινε πέρσι ή καλύτερα τον Οκτώβριο του 2022 μια και γύρισε πια χρονιά ημερολογιακά!

Εκείνο τον πρώτο μήνα της χρονιάς ο Ολυμπιακός πέρασε σαν σίφουνας από την Ισπανία κερδίζοντας στη σειρά Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπασκόνια. Ήταν η πρώτη δήλωση της ομάδας που έφτασε σαν ατμομηχανή στο φάιναλ φορ του Κάουνας.

Η φετινή ομάδα μοιάζει να μπαίνει σε τροχιά, πιο αργά, πιο διστακτικά αλλά έτοιμη να κατοχυρώσει και να καρπωθεί κάθε νίκη. Μια ήττα απόψε στο Παλάου Μπλάουγκράνα δεν θα είναι καταστροφή, ούτε το τέλος του κόσμου. Δεν θα σημάνει καν ένα βαθμολογικό πισωγύρισμα. Αντίθετα, μια νίκη στη Βιτόρια σε 48 ώρες μπορεί να αποδειχθεί απείρως πιο πολύτιμη λόγω πιθανών τελικών ισοβαθμιών.

Σε κάθε περίπτωση όμως μια νίκη είναι….νίκη που αθροίζεται και οδηγεί πιο κοντά στον τελικό στόχο των 17-18 ή των 20-21 νικών (ανάλογα θέσης κλπ.).

Η Μπαρτσελόνα πριν από δέκα μέρες έμοιαζε να αγκομαχά, ορισμένοι προέβλεπαν ότι το αδηφάγο και απαιτητικό κοινό του Παλάου είχε έτοιμα στην κωλότσεπη τα άσπρα μαντίλια για να αποχαιρετίσει τον Γκριμάου αν η Ρεάλ κέρδισε το κλάσικο,. Αλλά ένας αφιονισμένος Βέσελι οδήγησε τους Καταλανούς στη νίκη όπως το ίδιο έκανε και στον δεύτερο σερί εμφύλιο με τη Μπασκόνια.

Αίφνης το κλίμα άλλαξε ριζικά.