Μέχρι να δεχτεί το πρώτο γκολ ο Ατρόμητος και πάλι με κεφαλιά, το παιχνίδι θα μπορούσε να πει κανείς ότι το είχε φέρει στα μέτρα του. Ναι, μεν ο Ολυμπιακός είχε μια υπεροχή στο χώρο του κέντρου, αλλά η αλήθεια είναι πως σημαντική απειλή η εστία του Γκορμπούνοφ δεν είχε δεχτεί, πλην ενός σουτ του MVP Φορτούνη που έφυγε λίγο έξω από την εστία του Λευκορώσου.
Ίσα ίσα, οι κινήσεις του Λημνιού απέναντι στον Παρέδες ήταν το στοιχείο του παιχνιδιού που σου έδινε την εντύπωση ότι υπάρχει ανισορροπία, με τον νεαρό άσο του Ατρόμητου να αποτελεί διαρκή πηγή κινδύνων από αριστερά. Κι αν ο πρώτος βοηθός δεν τον είχε σταματήσει στο 39ο λεπτό την ώρα που έβγαινε απέναντι από τον Λεάλι ίσως η ιστορία του αγώνα να είχε γραφτεί διαφορετικά.
Τι πλήρωσε λοιπόν ο Ατρόμητος; Ένα λάθος του Ζησόπουλου που επέφερε «κενό αέρος» για μια ακόμα φορά σε ματς με τους ερυθρόλευκους. Κι αν στο κύπελλο ο Κιβρακίδης έχασε την εναέρια μονομαχία από τον Ρομαό λόγω ύψους, στο ματς της Κυριακής ο Ζησόπουλος απλά έχασε τον Ντα Κόστα τον οποίο έπαιζε man to man με αποτέλεσμα ο Πορτογάλος να σηκωθεί σαν σε προπόνηση για το 1-0.
Μέχρι εκείνο το λεπτό η άμυνα του Ατρόμητου στις στατικές φάσεις τα είχε πάει εξαιρετικά με τέσσερα man to man και ζώνη των υπολοίπων. Είναι αυτή η στιγμιαία έλλειψη συγκέντρωσης σε ματς με τόσο ποιοτικό αντίπαλο που μπορεί να φέρει τη ζημιά για μια ομάδα όπως ο Ατρόμητος που τακτικά στέκεται εξαιρετικά.
Στο δεύτερο ημίχρονο οι Περιστεριώτες έδειχναν πως το πίστευαν και έδειξαν απειλητικοί στα πρώτα δεκαπέντε λεπτά μέχρι ο Φορτούνης να «σερβίρει» άλλο ένα γκολ για την ομάδα του και ουσιαστικά να κλειδώσει το παιχνίδι. Περαιτέρω κριτικής το ματς δε χρίζει, καθώς ο Ολυμπιακός το πήρε διότι έμοιαζε πως το είχε ανάγκη περισσότερο, ακόμα κι αν ο κύριος Βούζας χρησιμοποίησε μια εντεκάδα που χρειάστηκε χρόνο για να βρει ομοιογένεια.
Θα ήθελα όμως να καταγράψω και μερικές παρατηρήσεις:
* Είναι δεύτερο ματς που ο Ατρόμητος δεν έχει απάντηση στον Φορτούνη και το πληρώνει. Είναι τέτοια η ποιότητα του Έλληνα διεθνή που αρκεί ένα δικό του άγγιγμα της μπάλας για να αλλάξει τη ροή ενός αγώνα. Δεν θα ήταν κακό ένα man to man σε αυτόν έτσι για αλλαγή. Ένα γκολ και τρεις ασίστ έχει σε περίπου 120 λεπτά με τους κυανόλευκους.
* Δικαιωματικά MVP της αναμέτρησης ήταν ο Φορτούνης, ωστόσο αξίζει να σταθούμε και στον Ρέτσο. Ο νεαρός πολυσύνθετος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, είναι ένας από τους καλύτερους της ηλικίας του στην Ελλάδα. Τα επίπεδα ωριμότητας και ψυχραιμίας του για τις θέσεις που αγωνίζεται τον καθιστούν ίσως και κορυφαίο και δεν αποκλείεται να κληθεί σύντομα από τον Μίχαελ Σκίμπε στην Εθνική ανδρών.
* Προσωπική μου άποψη είναι πως το γεγονός ότι ο Λαζαρίδης έχει δηλώσει πως κατά πάσα πιθανότητα αυτή θα είναι η τελευταία του χρονιά στο ποδόσφαιρο, δε σημαίνει πως δε μπορεί να βοηθήσει ως το τέλος της σεζόν ακόμη και ως βασικός.
* Η επέμβαση του Γκορμπούνοφ στον Ανδρούτσο βάζει υποψηφιότητα για κορυφαία της χρονιάς πλέον μαζί με αυτή του Πασχαλάκη κόντρα στην ΑΕΛ.
* Η δουλειά των βοηθών διαιτητών πραγματικά μπορεί να είναι ακόμα και πιο δύσκολη από του διαιτητή, ωστόσο είναι και εξίσου σημαντική, ειδικά στη σύγχρονη εποχή που το ποδόσφαιρο έχει γίνει ιδιαίτερα γρήγορο και παίζεται στα εκατοστά. Πιο σωστές αποφάσεις από αυτούς θα σημαίνουν και πιο ποιοτικό ποδόσφαιρο εν συνόλω.