Ο Ολυμπιακός έπαιξε όσο έπρεπε κόντρα στον Παναθηναϊκό για να πάρει τον πόντο που τον στέλνει και μαθηματικά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της νέας σεζόν, καθώς τσέκαρε το εισιτήριο για το UEFA Europa Conference League και φυσικά αν κατακτήσει το τρόπαιο στις 29 Μαϊου, θα συμμετέχει στη League Phase του Europa League. Οι “ερυθρόλευκοι” έχουν κλονιστεί απ’ τα συνεχόμενα ματς τα οποία έχουν διαφορετική δυναμική, πολλαπλές απαιτήσεις και μεγάλες εναλλαγές ρόλων. Το παραπάνω γεγονός έχει άμεσο αντίκτυπο στη σωματική και πνευματική προσέγγιση των ματς. Έτσι ο Ολυμπιακός παρουσιάζει σημαντικές διαφορές στην εικόνα του σε ό,τι αφορά την ένταση και την αποτελεσματικότητα. Η “νωθρή” ομάδα της Τούμπας, “πέταγε φωτιές” κόντρα στην ΑΕΚ στο Φάληρο και εμφανίστηκε αναιμική κόντρα στον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο τουλάχιστον στο πρώτο ημίχρονο.
Είναι η ίδια ομάδα, αλλά το μέγα επίτευγμα της πρόκρισης στον τελικό του UEFA Europa Conference League, είχε μεγάλο τίμημα στις εν ελλάδι υποχρεώσεις. Ο Ολυμπιακός το πλήρωσε μένοντας στην τρίτη θέση, πίσω απ΄τον πρωταθλητή ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, αλλά και μπροστά απ’ τον αιώνιο αντίπαλο Παναθηναϊκό. Στο παιχνίδι της Λεωφόρου κόντρα στο “τριφύλλι”, ο Ολυμπιακός ήταν “άφαντος” στο πρώτο μέρος, έχοντας χάσει μεγάλο μέρος της σπιρτάδας του, ενώ τα αμυντικά κενά ήταν εμφανή. Ένας σοβαρός Παναθηναϊκός θα είχε τελειώσει το ματς απ’ το ημίωρο, ωστόσο η αστοχία των παικτών του Κόντη έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία προσέγγισης στον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, ο οποίος εμφάνισε άλλη ομάδα στο δεύτερο 45λεπτο. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να έκανε σοβαρά λάθη στη διαχείριση του 2-0, ωστόσο δεν πρέπει να παραβλέψουμε τη διάθεση, το μέταλλο και την προσωπικότητα που επέδειξαν οι Γιόβετιτς, Ποντένσε, Ζέλσον Μαρτίνς και Ιμπόρα στον Ολυμπιακό της επανάληψης. Το ματς ήταν άναρχο και ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να κρατήσει πολλά απ’ αυτό, ενώ και οι άνθρωποι της Φιορεντίνα που παρακολούθησαν το παιχνίδι, προφανώς δεν εξήγαγαν σημαντικά συμπεράσματα, ούτε έγιναν πιο σοφοί.
Αυτό που μένει κυρίως είναι η “ολυμπιακή τρέλα” του Ποντένσε, καθώς ο Πορτογάλος “σκύλιασε” να πάρει όσα περισσότερα μπορούσε για την ομάδα του, σ’ ένα ματς που γι’ άλλους μπορεί να φαινόταν και τελειωμένο. Δοκάρι, ΓΚΟΛΑΡΑ και ασίστ Ευρώπης απ’ τον “μάγο” Ποντένσε, ο οποίος υποχρέωσε κομμάτι της εξέδρας του Παναθηναϊκού να τον χειροκροτήσει. Η δεύτερη κίτρινη που δέχτηκε λειτούργησε προς όφελος της ομάδας του, καθώς “χάλασε” το μυαλό των παικτών του Παναθηναϊκού στα τελευταία “καυτά” λεπτά. Ο Ποντένσε έδειξε ακριβώς να έχει καταλάβει τι σημαίνει το συγκεκριμένο παιχνίδι για τον Ολυμπιακό σαν οργανισμό και σαν ποδοσφαιρικό γκρουπ, αλλά και για την υστεροφημία του ιδίου.
Όλοι πλέον θα θυμούνται το ποίημα του στη Λεωφόρο και τη βαθιά υπόκλιση στο ποδοσφαιρικό κοινό, απ’ όπου και αν παρακολούθησε τη λόμπα του 73ου λεπτού. Απ’ το γήπεδο, από οθόνη, απευθείας ή “κονσέρβα”, χθες, σήμερα ή μετά από δέκα, είκοσι και βάλε χρόνια, το γκολ αυτό θα στέκεται εκεί, αναλλοίωτο στον χρόνο. Μιλώντας για παίκτες όπως ο Ποντένσε, αλλά και άλλους του τωρινού Ολυμπιακού, όπως ο Φορτούνης ή ο Ελ Αραμπί, δεν είναι ιεροσυλία να συγκριθούν με τεράστια μεγέθη του παρελθόντος. Ναι, το γκολ του Ποντένσε μας πήγε πίσω στις λόμπες του Ζιοβάνι πάνω απ’ τον Μοντραγκόν της Γαλατά ή τον Κόβιτς του ΠΑΟΚ. Εντός του συγκεκριμένου κάδρου τοποθετείται αυτό το γκολ, ενώ και ο Ποντένσε μη μπορώντας, ούτε θέλοντας να κρύψει την αγάπη του για τα “ερυθρόλευκα”, θα είναι για πάντα ο “μικρός μάγος” των φίλων του Ολυμπιακού, όπου και αν καταλήξει μετά τις 30 Ιουνίου. Η σχέση αυτή είναι ανθεκτική και ανώτερη απ’ τους αποχωρισμούς!