Ένα ακόμη καλοκαίρι γεμάτο εθνική ομάδα μπάσκετ. Και οι ευχές όλων είναι να μην τελειώσει αρχές Ιουλίου! Ο Δημήτρης Καρύδας γράφει για τον κόσμο και την εθνική

Η ΕΟΚ ανακοίνωσε πριν μερικές ώρες ότι ένα μεγάλο μέρος των εισιτηρίων για το τουρνουά Ακρόπολις έχουν εξαντληθεί. Το ίδιο έχει ήδη συμβεί και με τα αντίστοιχα του Προολυμπιακού τουρνουά. Για ένα ακόμη καλοκαίρι –και δεν είναι το πρώτο- ο κόσμος δείχνει όχι μόνο τη δίψα του αλλά και ένα διαχρονικό δεσμό αγάπης που τον δένει με τη συγκεκριμένη ομάδα. Μπορεί οι Μπαχάμες και το Μαυροβούνιο, παρά την παρουσία αρκετών NBAers στις τάξεις τους, να μην είναι ακριβώς υπερδυνάμεις ή τίποτε dream team αλλά ο κόσμος θα σπεύσει στο ΣΕΦ. Και θα είναι εκεί και περίπου σε ένα δεκαήμερο από τώρα για τις πολύ πιο σημαντικές και κρίσιμες αναμετρήσεις του Προολυμπιακού. Το έκανε και πέρσι σε αγώνες προετοιμασίας, το έκανε και πρόπερσι. Είναι πολύ πιθανό να το κάνει και του χρόνου…

Η παραδοξότητα είναι ότι η εθνική ομάδα έχει κάνει τον κόσμο της να χαμογελάσει για τελευταία φορά το 2009. Πριν από μια ολόκληρη 15ετία. Ότι μεσολάβησε θέλουμε να το ξεχάσουμε στις περισσότερες των περιπτώσεων γιατί έκρυβε μεγάλα ποσοστά πίκρας. Κι’ όμως αν στο ΣΕΦ, έστω και στη μέση του καυτού καλοκαιριού είναι εύκολο να φτάσει ο έλληνας φίλαθλος υπήρχαν όχι και λίγοι που έφτασαν μέχρι την Μανίλα πέρσι για χάρη της ομάδας, ξέροντας βαθιά μέσα τους ότι οι πιθανότητες διάκρισης λόγω των απουσιών ήταν αυστηρά περιορισμένες. Αλλά είπαμε…Ο δεσμός αγάπης κρατάει εδώ και 30-35 χρόνια και δεν λύνεται εύκολα. Ειδικά τώρα που η εθνική ομάδα με μια νέα λογική έχει μπει σε μια φάση μεγαλύτερης εξωστρέφειας σε σχέση με το κοντινό παρελθόν. Αποτέλεσμα μιας διαφορετικής πολιτικής από την πλευρά της ομοσπονδίας.

Τι ψάχνουμε; Μια σπίθα που θα μετατρέψει σε φλόγα όλο αυτό το σκηνικό. Ο κόσμος έχει δείξει φοβερή υπομονή και καρτερία. Ισως γιατί στα σπλάχνα και στα μυαλά του δεν φωλιάζει η οπαδική τοξικότητα. Στην εθνική, τους διεθνείς και τον Σπανούλη είναι πλέον το μπαλάκι. Αυτοί καλούνται να μετατρέψουν την σπίθα σε φλόγα, να οδηγήσουν την εθνική ομάδα κατ΄αρχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να πάνε στο Παρίσι έτοιμοι για μια μεγάλη διάκριση! Αυτό ψάχνει ακριβώς εδώ και 15 καλοκαίρια η εθνική ομάδα σε ένα κύκλο ματαιωμένων προσδοκιών που δυστυχώς χρόνο με το χρόνο μεγαλώνει. Ισως είναι η ώρα να ανοίξει ένας νέος διαφορετικός και πιο πετυχημένος κύκλος…