Ο Γκουστάβο Πογέτ αποτελεί παρελθόν από την εθνική ομάδα χωρίς κανείς να τον έχει αποχαιρετήσει από την Ομοσπονδία, ούτε και να τον ευχαριστήσει για την προσφορά του στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και μάλιστα σε πολλαπλά επίπεδα και όχι μόνο στο αγωνιστικό. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στους betarades είπε πολλά, κι εμείς σταχυολογήσαμε τις δέκα πιο σημαντικές ατάκες του:
Αχ, αυτό το ένα γκολ και οι αναγκαστικές αλλαγές
“Δεν δεχθήκαμε γκολ σε δύο νοκ άουτ αγώνες. Δεν προκριθήκαμε. Είναι απίστευτο. Χρειαζόμασταν ένα γκολ.Με οποιονδήποτε τρόπο. Μια καραμπόλα, ένα αυτογκόλ, ένα λάθος, τη φάση του Μαυροπάνου… Ακόμα κι ένα τυχερό γκολ.Ένα γκολ. Με ένα γκολ ήμασταν σίγουροι ότι θα προκρινόμασταν.Ήταν ένα σοκ. Έβλεπα ότι είχαμε μια πολύ καλή εξέλιξη, όμως, δυστυχώς, στο ποδόσφαιρο, το αποτέλεσμα είναι που μετράει.
Δεν έτυχε ποτέ ματς στα δύο χρόνια που προπονώ την Ελλάδα, που να χρειάστηκε να κάνω τέσσερις από τις έξι αλλαγές λόγω κράμπας. Υπήρχε πίεση. Θεωρώ ότι η καλύτερη στιγμή για έναν προπονητή, η στιγμή που λατρεύω, είναι όταν κάνεις τις αλλαγές. Όταν μπορείς να αλλάξεις το ματς. Εκείνη είναι η στιγμή σου. Διαλέγεις την ενδεκάδα, ξεκινάς το παιχνίδι… και μετά μπορείς να το επηρεάσεις. Όπως αντιλαμβάνεστε, με τέσσερις από τις έξι αλλαγές, δεν μπορούσα να αλλάξω το ματς. Αυτό ήταν ατυχία, αν θέλετε. Υπό κανονικές συνθήκες, οι αλλαγές θα ήταν τελείως διαφορετικές.”
“Μερικές φορές αδυνατείς να καταλάβεις γιατί δε συνεχίζεις”
“Ας συγκρίνουμε κάποιες καταστάσεις. Η Γαλλία έχασε το Παγκόσμιο Κύπελλο κόντρα στην Αργεντινή. Άλλαξαν προπονητή; Όχι. Γιατί; Επειδή έφτασαν ως τον τελικό. Γιατί είχαν καλή πορεία, γιατί ήταν μια φάση μακριά, αυτή που απέκρουσε ο Ντίμπου Μαρτίνεζ, από την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Εμείς ήμασταν μια φάση μακριά από την πρόκριση. Μερικές φορές, αδυνατείς να καταλάβεις γιατί δεν συνεχίζεις κάπου. Γιατί δεν ήμουν στα δύο πρόσφατα φιλικά. Χωρίς καμία δήλωση. Αυτό ήταν μια άλλη άβολη κατάσταση, γιατί δεν έμαθαν όλοι ότι θα φύγω. Όπως σας είπα και εκτός κάμερας. Μου τηλεφώνησε κάποιος να μου ευχηθεί για το ματς. Αναρωτήθηκα “Ποιο ματς;” “Με τη Μάλτα” μου λέει. Το φιλικό. Δεν με αφορά. Δεν είμαι εκεί. Έχει λήξει το συμβόλαιό μου. Δεν έγινε γνωστό, γιατί δεν υπήρξε κάποια δήλωση από την Ομοσπονδία. Το γιατί; Εσείς ξέρετε καλύτερα. Εγώ δεν γνωρίζω.”
“Έκανα instagram γιατί ένιωσα την ανάγκη να πω ευχαριστώ”
“Ένιωσα την ανάγκη να πω ευχαριστώ. Σε πολύ κόσμο. Δύο χρόνια και δύο μήνες. Κάναμε τόσα πράγματα μαζί. Δεν είναι ωραίο να φεύγεις από κάπου χωρίς να πεις ένα ευχαριστώ. Τα πάντα πάγωσαν. Ήταν λες και σταμάτησε η ζωή. Καμία επικοινωνία από την ελληνική μεριά. Απολύτως τίποτα. Ήταν σοκαριστικό. Ήθελα κάτι να πω. Οπότε έφτιαξα λογαριασμό στο Ίνσταγκραμ. Η κατάσταση στα αποδυτήρια μετά τη Γεωργία ήταν… κακή. Όταν γυρίσαμε στην Αθήνα, επικρατούσε… σιωπή. Στεναχώρια.
Πιστεύω ότι στο πίσω μέρος του μυαλού τους, οι περισσότεροι παίκτες… περίμεναν ότι θα συνεχίσω στο τιμόνι. Αυτό ήθελαν.
Δεν ήθελαν να με αποχαιρετήσουν, γιατί δεν πίστευαν ότι θα φύγω.”
“Θα εκπλαγώ αν ο Ιωαννίδης δεν πάει στην Premier League το καλοκαίρι”
“Υπήρχε επιφυλακτικότητα με τον Ιωαννίδη, τον έβαλα να παίξει και τώρα όλοι στην Αγγλία θέλουν τον Ιωαννίδη. Ξέρω περισσότερα από εσάς που δεν θα πω. Στην Αγγλία έχει πολλή πέραση. Θα εκπλαγώ αν δεν πάει στην Πρέμιερ Λιγκ αυτό το καλοκαίρι. Κι ας λένε όλοι ότι ο Παναθηναϊκός δεν τον πουλάει. Θα εκπλαγώ. Δίνω μεγάλη είδηση.”
“Αργήσαμε πολύ να συζητήσουμε για νέο συμβόλαιο”
“Πιστεύω ότι αργήσαμε πολύ να συζητήσουμε για νέο συμβόλαιο. Πιστεύω ότι μετά τη Γαλλία, τον Νοέμβριο, σε μια φυσιολογική κατάσταση,
οι δύο πλευρές πρέπει να συζητήσουν. Τέλη Νοεμβρίου έπρεπε να μιλήσουμε για νέο συμβόλαιο μέχρι και το Μουντιάλ. Άσχετα με την έκβαση των νοκ άουτ. Νομίζω ότι η αναμονή μέχρι τα νοκ άουτ ίσως δημιούργησε μια αίσθηση τύπου… “Ίσως μπορούμε και χωρίς τον προπονητή”. Αυτό συζητήθηκε.
Αυτή η αναμονή δημιούργησε μια περίεργη κατάσταση. Ξέρετε τι θα γίνει τον Ιούλιο; Οι εκλογές. Ένας υποψήφιος υπάρχει μόνο. Αν η αναμονή ήταν για δύο μήνες, κατανοητό. Αλλά για έξι μήνες πριν, δεν υπάρχει δικαιολογία. Δεν μπορείς να λες ότι δεν σε ανανεώνουμε, γιατί σε ένα χρόνο από τώρα έχει εκλογές.”
Περί Τζόλη και Κωνσταντέλια
“Ο Τζόλης είναι σέντερ φορ που παίζει αριστερά. Σε ορισμένα παιχνίδια, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, όταν το επίπεδο το απαιτεί, μπορεί να αποδώσει. Η φετινή χρονιά ήταν το τέλειο σκαλοπάτι για τον Τζόλη. Είναι νωρίς. Μη βιάζεστε. Αυτό γίνεται συνέχεια. Εμφανίζεται ένας παίκτης, πρέπει να παίξει! Πρέπει να παίξει ο Κωνσταντέλιας! Πρέπει να παίξει ο Τζόλης! Όχι, δεν χτίζεις έτσι ομάδα. Μαθαίνεις τον παίκτη, σε μαθαίνει… Βήμα-βήμα. Το “γιατί” έχει σημασία.
Θυμάστε με τον Κωνσταντέλια; Τον κάλεσα. Είχε κάνει το ντεμπούτο του, ήταν πολύ νέος. Ήταν σε φοβερή φόρμα τότε. Ήρθε, δεν έπαιξε. Κάτι έτυχε, δεν ήρθε. Ύστερα, ξανάρθε. Υπάρχει διαδικασία. Γιατί, επίσης, βοηθάμε… τους παίκτες να αντιληφθούν τις ευθύνες τους. Τον ρόλο τους, αυτό που αναμένεται από αυτούς. Δεν τους πετάμε απλά μέσα. Είσαι όμως προπονητής στην Εθνική, όχι σε ακαδημία. Πρέπει να φέρεις αποτελέσματα.”
Για τις δηλώσεις του για τον απλήρωτο βοηθό του
“Ο κόσμος μου έλεγε ότι ήμουν ήδη φευγάτος όταν βγήκα και είπα ότι ο βοηθός μου ήταν απλήρωτος. Το είπα αυτό, γιατί ήξερα ότι αν το έλεγα,
θα τον πλήρωναν. Όπως και έκαναν. Ήταν ο μόνος τρόπος να πάρει τα λεφτά του. Πληρώθηκε εν τέλει. Αμέσως. Έναν μήνα μετά. Αν δεν είχα πει τίποτα, θα ήταν απλήρωτος μέχρι σήμερα. Έτσι λειτουργεί το πράγμα.
Μαθαίνεις πώς πάει. Πιστεύετε ότι δεν μίλησα στην Ομοσπονδία δέκα φορές, πριν βγω να πω αυτά που είπα; Έλεγαν “Ναι, αύριο…” Από αύριο σε αύριο. Τότε είπα στον Ταρίκο “Θέλεις να πληρωθείς”; Λέει, “ναι”. Ωραία, απουσίασε και θα βγω να μιλήσω. Δεν ήρθε. Κανείς δεν το κατάλαβε. Άλλο παράξενο κι αυτό. Πώς στο καλό γίνεται μια ομάδα 20 δημοσιογράφων να βρίσκεται εκεί και να μην πάρει χαμπάρι κανείς ότι λείπει ο βοηθός προπονητή; Στο τέλος, αφού δεν το είπε κανείς, αποφάσισα να το πω εγώ. “Όπως βλέπετε, ο Ταρίκο λείπει. Λείπει γιατί είναι απλήρωτος εδώ και οκτώ μήνες. Ευχαριστώ πολύ”. Κι έφυγα. Μετά, υπήρξε πανικός.”
Η ΕΠΟ αρνήθηκε να προπονηθούμε στο Καραϊσκάκη
Κάλεσα μια μέρα τον Ολυμπιακό και ζήτησα ένα μέρος να προπονηθούμε την Κυριακή. Ένας άνθρωπος του Ολυμπιακού, δεν θα πω ποιος, μου πρόσφερε το Καραϊσκάκης για να κάνουμε προπόνηση. Η ΕΠΟ αρνήθηκε. Δεν έχω πρόβλημα με κανέναν. Ήμουν ευθύς με όλους. Ξέρουν ποιος είμαι. Η πολιτική κάνει κακό στην εθνική ομάδα. Κάθε είδους πολιτική κάνει κακό στην Εθνική.”
“Ήθελα να παίξουμε τα ματς με Ολλανδία και Γαλλία στη Λεωφόρο”
“Όταν κληρωθήκαμε με Γαλλία και Ολλανδία, σκέφτηκα πώς θα ήταν καλή ιδέα να παίζαμε τα δύο αυτά ματς εντός στο γήπεδο του Παναθηναϊκού.
Στη Λεωφόρο. Θυμάμαι το πρώτο μου παιχνίδι στην ΑΕΚ. Ήταν εκτός έδρας με τον Παναθηναϊκό. Προσλήφθηκα Πέμπτη. Κάναμε κανα-δυό προπονήσεις πριν το ματς με τον ΠΑΟ. Οι περισσότεροι της ΑΕΚ μου πρότειναν να πάω στην κερκίδα. Γιατί; Είναι ντέρμπι. Θέλω να βρίσκομαι στο χορτάρι. Θυμάμαι πως όταν μπήκα, συνάντησα μια φοβερή κατάσταση. Πυροτεχνήματα, καπνοί… Νομίζω ότι έληξε 0-0, αλλά εμάς δεν μας χάλασε. Σκέφτηκα ότι ήθελα οι παίκτες της Γαλλίας και της Ολλανδίας, να νιώσουν όπως είχα νιώσει εγώ, όταν φτάσαμε με το πούλμαν της ΑΕΚ.
Υπήρχαν υδροφόρες και αστυνομία παντού. Αναρωτήθηκα πού είχαμε έρθει. Στον πόλεμο; Μου είπαν εντάξει. Προς το παρόν θα παίζαμε στην Opap Arena, που είναι και καινούριο γήπεδο. Συμφώνησα. Θα παίζαμε με Γιβραλτάρ και Ιρλανδία εκεί και μετά τα άλλα δύο ματς. Ύστερα νομίζω ότι βγήκε ο Μπαλτάκος και είπε ότι ο Πογέτ θέλει να παίξουμε στο γήπεδο του ΟΣΦΠ. Ποτέ δεν το είπα αυτό. Δεν ανέφερα καν το Καραϊσκάκης. Γιατί με παρουσιάζετε σαν να θέλω
να ξεκινήσω αντιπαράθεση από το πουθενά; Ήθελα να παίξουμε στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, στη Λεωφόρο. Καταρχάς, φοβερός αγωνιστικός χώρος.
Μικρό, κοντά οι κερκίδες. Θα ήταν φανταστικά. Έπρεπε να παίξουμε στο γήπεδο της ΑΕΚ. Εντάξει, δεκτό. Διαμαρτυρήθηκα για το γήπεδο της ΑΕΚ; Όχι.”
Για την παρανόηση με τις κίτρινες κάρτες στο ματς με το Γιβραλτάρ
“Έγινε λάθος. Ένα μεγάλο λάθος. Δεν περιμένεις να συμβεί κάτι τέτοιο, αλλά έγινε λάθος. Δεν θα κατηγορήσω κάποιον συγκεκριμένα. Ήταν σοκαριστικό. Ήξερα ότι κάτι έγινε, γιατί ποτέ δεν με είχαν καλέσει απόγευμα πριν από κάποιο ματς. Τρώμε μεσημεριανό, πηγαίνουμε στο δωμάτιο, περνάμε 3-4 ώρες εκεί, μαζευόμαστε να μιλήσουμε για το ματς και μετά πάω να αλλάξω στα γρήγορα, να κάνω ντους και να βάλω το κοστούμι. Με πήραν το απόγευμα και μου είπαν να κατέβω. Δεν ξέρω γιατί, αλλά όσο ήμουν στο ασανσέρ, το μυαλό μου πήγε στο ντόπινγκ. Ότι βρέθηκε θετικό. Γιατί παίζαμε πριν τρεις μέρες. Σκεφτόμουν… Όταν έφτασα, η ομοσπονδία είπε ότι δεν επρόκειτο για ντόπινγκ. Είπα “Τι έγινε;” Προσπάθησα να τους έχω διαθέσιμους. Ρώτησα αν ήταν δυνατόν να έχω διαθέσιμους τους τρεις. Δεν γινόταν. Η μόνη απόφαση που πήραμε εκείνη τη στιγμή ήταν… να μην πούμε τίποτα μέχρι να τελειώσει το ματς. Μετά το ματς, οι διευθυντές, ο Κώστας και ο Τάκης, το είπαν στους παίκτες. Δεν ήθελα να πάνε σπίτι και να μάθουν από τον τύπο ότι δεν ήταν τιμωρημένοι. Μετά το ματς, τους το είπαμε στα αποδυτήρια. Ήταν σοκαριστικό. Ακούστε κάτι ενδιαφέρον. Ήμουν πολύ αγχωμένος για εκείνο το ματς. Ευτυχώς ήταν το Γιβραλτάρ. Φανταστείτε να ήταν με την Ολλανδία. Σταθήκαμε τυχεροί που ο αντίπαλος ήταν αδύναμος. Ακούστε τι θα σας πω. Αν εκείνη τη μέρα παίζαμε με την Ολλανδία και εξαιτίας ενός τέτοιου λάθους δεν είχα διαθέσιμο τον Μάνταλο, τον Κουρμπέλη και τον Τσιμίκα και χάναμε, θα παραιτούμουν.”