Στη διαδικασία της φάσης των ομίλων προτεραιότητα για τις ομάδες με στόχους είναι οι βαθμοί. Από αυτή την οπτική γωνία το ντεμπούτο του Γιοβάνοβιτς και του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος κρίνεται απόλυτα πετυχημένο.
Μπορεί η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου να μην ήταν πειστική ως προς την απόδοση, όμως η αποτελεσματικότητα των Ελλήνων ποδοσφαιριστών και το 2-0 δεν αφήνουν περιθώριο αμφισβητήσεων. Δεδομένα όμως δημιουργούν πλαίσιο προβληματισμού για τον Γιοβάνοβιτς και τους συνεργάτες του προκειμένου να διορθώσουν όσα δεν τους άρεσαν ενόψει της δεύτερης αναμέτρησης στο Δουβλίνο.
Τα προβλήματα του πρώτου ημιχρόνου στον άξονα του γηπέδου, στο σημείο που υπερφόρτωσαν οι φιλοξενούμενοι Φινλανδοί, σίγουρα δίνουν αφορμή για δουλειά και αναθεώρηση σκέψεων στο ανασταλτικό κομμάτι του παιχνιδιού.
Η αλλαγή δεδομένων μετά το 2-0 και η είσοδος του Κωνσταντέλια στον αγωνιστικό χώρο, πρόσθεσαν ποιότητα στον τρόπο ανάπτυξης και μεταφοράς της μπάλας από την άμυνα προς την επίθεση. Η ελληνική ομάδα βρήκε με την είσοδο του παίκτη του ΠΑΟΚ αυτόν που με ατομικές προσπάθειες πρόσθεσε το στοιχείο του απρόβλεπτου στο παιχνίδι της. Έβγαλε από τη ζώνη άνεσης την αντίπαλη άμυνα και δημιούργησε προϋποθέσεις στο αντίπαλο 1/3 του γηπέδου.
Με τον Γιοβάνοβιτς στην άκρη του πάγκου το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα δουλεύει με συγκεκριμένο πλάνο σε άμυνα και επίθεση. Με λελογισμένο ρίσκο στο παιχνίδι της και με τη φιλοσοφία ενός ανθρώπου που έχει αποδείξει πως μπορεί να δημιουργήσει καλό σύνολο.
Ο χρόνος είναι ζητούμενο. Οι ομάδες δεν φτιάχνονται σε ένα βράδυ και το γεγονός ότι από την εικόνα της εθνικής μας απουσίασαν οι αυτοματισμοί και η ταχύτητα στην κυκλοφορία της μπάλας αποδεικνύει πως η υπομονή είναι σύμμαχος για να παρουσιάσει η Ελλάδα αυτό που δεδομένα μπορεί με βάση το ταλέντο και τις παραστάσεις του ρόστερ της.