Η αρχή, αναφέρθηκε και χθες, είναι η χαρά του αουτσάιντερ. Να βρει το φαβορί ολίγον ανέτοιμο και νυσταλέο, να καβαλήσει το κύμα της εξέδρας και να τσιμπολογήσει μια νίκη που από τον Δεκέμβρη και μετά θα είναι δύο και τρεις φορές πιο δύσκολη. Πριν αλέκτωρ λαλήσει, το αυτό είχε επιβεβαιωθεί δις: η Μπαρτσελόνα ζαλίστηκε όπως ο Αμπρίνες στο χορό του Φρανσίσκο και λίγο αργότερα η Ρεάλ έφευγε ηττημένη από τη Βαυαρία στο ντεμπούτο του Γκόρντι Χέρμπερτ. Αλήθεια, ο ίδιος Φόγκτμαν ήταν αυτός με εκείνο που γυρνοβολούσε δύο χρόνια στο Μιλάνο χωρίς σκοπό;
Ο Παναθηναϊκός πήγε στο Βερολίνο ντεφορμέ και κάπως μπλαζέ, απρόθυμος να ανεβάσει υψηλές στροφές. Η Άλμπα, χωρίς Πρότσιντα και Τόμας, έμοιαζε φαφούτα και ξεδοντιασμένη, όχι κάτι για να χολοσκάσει κανείς. Η εκκίνηση το επιβεβαίωσε, αλλά το ζήτημα ήταν η σταθερότητα και από τούτη οι πράσινοι δεν έχουν σε περίσσευμα – με το ζόρι τους φτάνει. Ο Σλούκας έβλεπε τα τρίποντα και τα midrange να πηγαίνουν στο σίδερο και μανούριαζε με τον εαυτό του, ο Γκριγκόνις ήταν άστοχος, ο Μήτογλου κάπως αβέβαιος και ατάιστος από πάσες. Ο Παπαπέτρου ήταν νοκ άουτ, ο Όσμαν έψαχνε τρόπους για να γίνει ωφέλιμος και απέδειξε τη νοοτροπία του ψάχνοντας πρώτα στην άμυνα, ο Γιούρτσεβεν το πήγε ανάποδα, χάνοντας κάμποσες μάχες στο πίσω μέρος. Ο Μπράουν πάλευε να πετάξει από πάνω του τη σκουριά του τραυματισμού και οι συμπαίκτες του να καταλάβουν το αργό, υπολογιστικό του παιχνίδι στο pick n roll που τις περισσότερες φορές περιέχει δύο-τρεις ντρίμπλες παραπάνω από του Σλούκα. Ο συγχρονισμός δεν ήταν ακόμα εκεί. Μόνο ο Λεσόρ κυριαρχούσε καθαρά, λες και δεν είχε φύγει ποτέ από ώρα Βερολίνου.
Βαθμιδόν η Άλμπα ξεθάρρεψε, πήρε λύσεις από τον πάγκο με τους Σπανιόλο και Γουέτσελ, τα έβαλε όλα και ο ΜακΝτάουελ-έχω όνομα οσκαρικού ηθοποιού-Γουάιτ, πλησίασαν, άρχισαν να το πιστεύουν. «Απόψε, καταπώς φαίνεται, θα παίξουμε και εμείς», ήταν σαν να σκέφτηκαν.
To ρολόι έδειχνε 4:45 όταν ο Αταμάν αναθεώρησε την ιδέα της αμυντικής πεντάδας που θα έκλεινε το ματς και μετά το τάιμ άουτ επανέφερε τον Σλούκα. Ο αρχηγός είχε να παίξει δέκα γεμάτα αγωνιστικά λεπτά, πρακτικά ένα εικοσάλεπτο πραγματικού χρόνου. Μέχρι τότε είχε 2 πόντους, 4 ασίστ και κάμποσες χαμένες μάχες στην άμυνα. Καλησπέρα, ασίστ στον Χουάντσο για τρίποντο – ανάσα, άλλοι 8 πόντοι ως το φινάλε, το ματς για ύπνο και οι καρδιές στη θέση τους.
Σε άλλα νέα, αυτή ήταν μόλις η δεύτερη φορά σε 33 παιχνίδια με την πράσινη φανέλα που ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ σούταρε πέντε τρίποντα, όμως η φάση που πραγματικά ξεχώρισε ήταν το τύπου Hustle κάρφωμα, όταν έβαλε τη μπάλα στο παρκέ και άφησε ένα σώμα πίσω τον Γουέτσελ πριν τελειώσει τη φάση. Ήταν σαν επιστέγασμα ενός παίκτη με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση, πολύ λιγότερο αβέβαιου για το ποιος είναι και τι κάνει εδώ. Ο Χρήστος Σερέλης μίλησε για τα πολλαπλά οφέλη που μπορεί να έχει ένας έξτρα πόλος επίθεσης μιλώντας για τον Ισπανό, για τον οποίο δεν υπάρχει λόγος να μην είναι σοβαρά καλύτερος στη δεύτερη του χρονιά στην Αθήνα.
Σε κάθε περίπτωση, η προειδοποίηση εστάλη: με μερικές γερές γκαζιές μπορεί να κερδίζεις την Άλμπα, αλλά όχι πολλούς ακόμα. Το πρώτο μεγάλο τεστ, κόντρα στη Ρεάλ στη Μαδρίτη, απέχει δύο εβδομάδες. Ενδιάμεσα, με τη Μπάγερν, το OAKA reveal party θα κρύβει ανάλογες παγίδες με το Βερολίνο.