Παρουσία της οικογένειάς του, παλιών του συμπαικτών, νυν παικτών της Μπαρτσελόνα, αλλά και του προέδρου του κλαμπ, Τζουάν Λαπόρτα, ο θρυλικός μέσος, κρέμασε οριστικά τα παπούτσια του, επιλέγοντας συμβολικά την 8η Οκτωβρίου, μια και φορούσε το «νο. 8», σε Μπαρτσελόνα και Εθνική, σε μία καριέρα που κράτησε 22 χρόνια και συνοδεύτηκε από 35 τρόπαια σε επίπεδο συλλόγων και τρία με τους «φούριας ρόχας».
Συγκίνησε μεταξύ άλλων, η παρουσία του πατέρα του αδικοχαμένου ποδοσφαιριστή Ντάνι Χάρκε, στον οποίον ο Ινιέστα, είχε αφιερώσει το σημαντικότερο γκολ στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου, το νικητήριο στον τελικό του Μουντιάλ 2010.
Ο θρυλικός άσος, δάκρυσε, καθώς πήρε τον λόγο για να απευθυνθεί στους καλεσμένους του:
«Ευχαριστώ που είστε εδώ, ευχαριστώ και αυτούς που δεν μπόρεσαν να έρθουν. Θα μου επιτρέψετε σήμερα να είμαι συναισθηματικός. Ποτέ δεν σκεφτόμουν ότι θα ερχόταν αυτή η ώρα, αλλά αυτά τα δάκρυα, είναι δάκρυα περηφάνειας, όχι θλίψης. Είναι τα δάκρυα του παιδιού από τη Φουεντεαλμπίγια, που είχε το όνειρο να γίνει ποδοσφαιριστής. Και το κατάφερε, το καταφέραμε, με θυσίες και προσπάθεια, αξίες απαραίτητες στη ζωή μου. Θυμάμαι τα χωμάτινα γήπεδα στην Φουεντεαλμπίγια, πόσο ευτυχισμένος ένιωθα όταν έπαιζα εκεί. Αυτό ήταν το πρώτο βήμα. Η οικογένειά μου ήταν πάντα η δύναμή μου και είμαι τυχερός που πολλοί από αυτούς είναι εδώ. Η αδελφή μου και οι γονείς μου ήταν τα πάντα για μένα, για όσα μου έδωσαν και τις αξίες που μου πέρασαν. Τώρα έχω ευρύτερη oικογένεια, με την Άνα και τα έξι μικρά μας. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στον πατέρα μου, που αποτελούσε πάντα την έμπνευσή μου».
Στη συνέχεια, προβλήθηκε συνέντευξη από τον πρώτο του προπονητή, πριν περάσει στα χρόνια της Μπαρτσελόνα.
«Η Λα Μασία με άλλαξε για πάντα, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συμπαίκτες και τους προπονητές μου. Ήταν ένα όνειρο να παίξω στην Μπαρτσελόνα. Το να βλέπεις το ”Κάμπ Νόου”, κάθε μέρα και να είσαι μαζί με παίκτες όπως ο Πουγιόλ, ο Πικέ, ο Ριβάλντο. Ο Λουίς Ενρίκε έκανε την ασίστ για το πρώτο μου γκολ και μετά έγινε προπονητής μου. Όλοι οι προπονητές συνέβαλλαν, δεν ξεχωρίζω κανέναν. Δεν ξεχνάω τον Φαν Χάαλ, που μου έδωσε την πρώτη ευκαιρία».
Οι Φαν Χάαλ και Λουίς Ενρίκε, έστειλαν τα δικά τους μηνύματα μέσω video και ο Ινιέστα συνέχισε:
«Το άλλο μου δέρμα είναι η Εθνική ομάδα. Όλοι θυμούνται τα τελευταία κατορθώματα, αλλά για μένα αρχίζει από την ηλικία των 15 ετών. Όλες οι προπονήσεις, οι συμπαίκτες με τους οποίους μεγάλωσα. Είχα το προνόμιο να συμμετέχω στην καλύτερη περίοδο της Εθνικής, ειδική αναφορά στον Λουίς Αραγονές, τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε και τον Λοπετέγκι, για τον σεβασμό που είχαν σε μένα. Όλα μπορούν να συγκεντρωθούν σε μία φωτογραφία, με το γκολ στον τελικό του Μουντιάλ. Όμως αυτό το γκολ το βάλαμε όλοι μας, οι παίκτες, οι οπαδοί, όσοι παλέψαμε. Η μαγεία όλων το κατέστησε δυνατό. Και η μαγεία του Ντάνι Χάρκε, που μας βοήθησε, απ’ όπου και να βρισκόταν εκείνη τη στιγμή».
Οι Ντελ Μπόσκε και Πεπ Γκουαρδιόλα, δεν θα μπορούσαν να μη στείλουν τα δικά τους μηνύματα για τον Ινιέστα, που τόνισε για τη χρυσή εποχή της Μπαρτσελόνα:
«Είχα την τύχη να ζήσω και την καλύτερη περίοδο της ομάδας μου, της Μπαρτσελόνα, χρόνια που περάσαμε απίστευτες στιγμές, όχι μόνο για το αποτέλεσμα, αλλά και για το πώς το καταφέραμε. Ήταν μαγικό και μοναδικό. Η Μπάρτσα άλλαξε τη ζωή μου, ήταν τα πάντα για μένα, δεν ξεχνάω ποτέ αυτό το γκρουπ των παικτών».
Στη συνέχεια, ο Ινιέστα αναφέρθηκε στα περάσματά του από Ιαπωνία και ΗΑΕ, πριν κάνει τον τελικό απολογισμό:
«Το 2018, πήρα την πιο δύσκολη απόφαση, να φύγουμε από την Μπαρτσελόνα για την Ιαπωνία. Ήταν μία θαυμάσια εμπειρία, μία υπέροχη ιστορία με ένα ταπεινό κλαμπ, που οδηγήσαμε στους πρώτους του τίτλους. Το Κόμπε και η Ιαπωνία μας υποδέχτηκαν με απίστευτο τρόπο, μετά θελήσαμε να πλησιάσουμε ξανά την Ισπανία, πήγαμε στα ΗΑΕ και τώρα ήρθε η ώρα για το επόμενο βήμα. Το ποδόσφαιρο εδώ τελειώνει, αλλά το παιχνίδι συνεχίζεται. Δεν γίνεται να μείνω μακριά από το ποδόσφαιρο, ήταν η ζωή μου και θα συνεχίσει να είναι. Δουλεύω σε διάφορα πρότζεκτ, με το κίνητρο να συνεχίσω να εργάζομαι όπως όταν ήμουν ποδοσφαιριστής. Μαθαίνοντας, κάνοντας λάθη, είναι μία κληρονομιά που θέλω να συνεχίσω. Έχω αρχίσει ήδη μαθήματα προπονητικής. Όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν ότι είμαι πεισματάρης, πλέον θέλω να κάνω καλή δουλειά, όχι κυνηγώντας την μπάλα, αλλά από την άλλη πλευρά. Με επιθυμία και περηφάνεια, όπως μέχρι την τελευταία μέρα που έπαιξα ποδόσφαιρο. Αν μπορούσα, θα έπαιζα μέχρι τα 90. Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους με χειροκρότησαν, γιατί ο ποδοσφαιριστής φεύγει, αλλά ο άνθρωπος μένει. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη μητέρα μου και την αδελφή μου, για τις θυσίες που έκαναν. Και τη σύζυγό μου, Άνα, δεν έχω λόγια να εκφράσω τι νιώθω γι’ αυτή. Ευχαριστώ που με ανέχτηκες, δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερη σύζυγο και μητέρα για τα παιδιά μου».
Η συγκινητική τελετή, έλαβε τέλος με την οικογένεια του Ινιέστα, να ανεβαίνει στη σκηνή για της αναμνηστικές φωτογραφίες, υπό τους ήχους του «Viva la vida», ενώ ακολούθησε η συνέντευξη Τύπου.